Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Is de coronacrisis een appèl van God tot bekering?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Is de coronacrisis een appèl van God tot bekering?

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het eerste artikel werd bovenstaande vraag gesteld: We zagen dat meerdere kerkelijke leiders zich gehaast hebben om dat te ontkennen. Wie het Oude Testament leest, bemerkt dat epidemieën evenals oorlogen en hongersnoden als roepstemmen van God worden gezien. Het feit dat deze oordelen ook hen treffen die in Gods wegen wandelen, doet daar niets aan af. Deze lijn van het Oude Testament wordt in het Nieuwe Testament vooral in het laatste Bijbelboek doorgetrokken.

De Nederlandse kerk heeft een opleving en weerkeer tot God nodig. Het begin van het herstel is het zien van de kwaal. Dan kunnen we ons, niet alleen in deze tijd van de coronacrisis, maar hoe dan ook, geen gebed voorstellen waarin wij onze zonden niet belijden. Dan mag het gebed van Daniël ons tot een voorbeeld zijn. Al heel jong mocht hij de HEERE vrezen en vrijmoedig voor Zijn Naam uitkomen. Echter, nog op zijn oude dag belijdt hij, terwijl hij zijn leven lang de HEERE heeft gediend, de zonden van het volk Israël en dan zegt hij niet: Zij hebben gezondigd, maar wij hebben gezondigd.

Een boekje en een brochure die ter lezing worden aanbevolen

Toen de coronacrisis nog maar net was uitgebroken, schreef de Amerikaanse voorganger John Piper een boekje met de titel Coronavirus and Christ. Gelijktijdig met de oorspronkelijke uitgave was er een Nederlandse vertaling.

Het verscheen trouwens van meet af aan in een aantal vertalingen. Piper brengt naar voren dat het allereerst de vraag is of wij Christus toebehoren. Is dat niet het geval, dan zijn we op geen enkele crisis voorbereid. Of dat nu een wereldwijde crisis is of een persoonlijke. Bijvoorbeeld als een ernstige ziekte ons treft. Dan weet Piper waarover hij schrijft. Hijzelf genas van kanker, terwijl hij sinds 2014 te maken heeft met een sluimerende longembolie die zomaar kan toeslaan en zijn hersens aantasten.

Indringend doet hij een appèl op de lezer om te schuilen bij de Rots der eeuwen Die redt van de toekomende toorn. Een realiteit veel ernstiger dan die van het coronavirus. Piper is zich diep bewust van het feit dat er sprake is van duizenden sterfgevallen en daarmee honderdduizenden rouwende familieleden en vrienden. Hij schrijft dan ook dat wat hij nu naar voren gaat brengen, voor hen niet altijd toepasbaar zal zijn en dat hij van een afstand niet kan bepalen of het in alle gevallen een tijd is om te spreken of niet. Zijn boekje bestaat uit twee delen: in het eerste deel laat hij zien dat God ook over het coronavirus regeert. Zijn raad gaat immers over alle dingen. Hij bestrijdt dat Gods heiligheid, rechtvaardigheid of goedheid in het gedrang komen als God een hand heeft in het coronavirus. In het tweede deel stelt Piper aan de orde wat Gods bedoeling is met het coronavirus. Terecht brengt hij ook naar voren dat het feit dat crises ook kinderen van God treft, nog niet betekent dat wij de notie van oordeel niet mo-gen gebruiken. Het feit dat hij ook noemt dat voor sommige mensen de besmetting met het coronavirus een gericht oordeel van God is, vanwege hun zondige leven, was de reden dat de gesproken versie van zijn boek enige tijd van YouTube verdween. Vooral ook omdat hij met verwijzing naar Romeinen 1 ook homoseksueel gedrag noemde.

Heel nadrukkelijk brengt Piper naar voren dat de coronacrisis op ons allen een appèl doet om voorbereid te zijn op de wederkomst van Christus. Hij eindigt met de wens dat God de coronacrisis gebruikt om christenen nog meer bewust te maken van het feit dat het hun roeping is wereldwijd het Evangelie te verspreiden.

Heel verblijdend is dat er een brochure in het kader van de coronacrisis verscheen, geschreven door zes voorgangers die komen uit de PKN tot de Oud Gereformeerde Gemeenten in Nederland. De titel van de brochure spreekt voor zich: Als de Heere roept. Iedere auteur belicht een aspect, maar allen schrijven vanuit de overtuiging dat de coronacrisis een zaak is van verootmoediging, bekering, getuigenis en verwachting.

Evenals Piper zijn de auteurs van de brochure ervan overtuigd dat het coronavirus niet de enige oproep tot bekering is die in deze wereld klinkt. Piper schreef: ‘In feite is elke ramp – of het nu gaat om een overstroming, een hongersnood, een sprinkhanenplaag, een tsunami of een ziekte – een pijnlijke én genadige boodschap van God dat we ons moeten bekeren’. In het woord vooraf van de brochure lezen we: ‘Corona is niet Zijn enige roepstem, integendeel. En het zal niet het laatste oordeel zijn. Als wij nu verzuimen om op te merken, wie zegt dan of wij ooit nog eens zo’n gelegenheid krijgen?’

De brochure wordt geopend met een bijdrage van ds. M. van Reenen over de vraag of en hoe wij deze crisis kunnen zien als een oordeel. Ds. D. Breure besluit met een bijdrage over corona als een van de tekenen van Christus’ wederkomst. Iedere auteur besluit zijn bijdrage met een citaat uit werk van een puritein, Reformator of Nadere Reformator. De bijdrage van ds. O.M. van der Tang is gewijd aan de noodzaak van verootmoediging, schuldbelijdenis en bekering. Mij trof in zijn bijdrage wat hij schreef over de prediking onder het kopje ‘een stomp zwaard’. Daarmee sluit ik dit artikel af. Op de vraag wanneer het zwaard van de prediking stomp wordt, wordt het volgende antwoord gegeven: 1. Wanneer God uit de prediking verdwijnt; 2.

Wanneer Adam uit de prediking verdwijnt; 3. Wanneer het bevel van bekering en geloof uit de prediking verdwijnt; 4. Wanneer vrije genade uit de prediking verdwijnt; 5. Wanneer de noodzaak van het werk van de Heilige Geest niet ingeleefd wordt.

Als het gaat om bekering heeft hij daarvoor al heel concreet de noodzaak van terugkeer tot een doorleefde praktijk van godzaligheid verwoord. Terecht constateert hij dat het leven van vele christenen in de gereformeerde gezindte in het teken staat van de gezindheid dat deze wereld ons vaderland is. Profetische en bezielde prediking is nodig. Ik hoop en bid dat predikers waar ook in de gereformeerde gezindte en waar ook in kerkelijk Nederland wat hier geschreven is ter harte nemen en betrachten. Dan hebben we zelfverloochening nodig. Dan moeten we ons voorbereiden op verzet en smaad, juist van binnen de kerk en ook in eigen gemeente. Onder Gods zegen mogen we zo echter ook zegen en vrucht verwachten. Als het zaad dat uitgestrooid wordt goed is, zorgt de Heere op Zijn tijd voor de vrucht. ‘Is er een handvol koren in het land op de hoogte der bergen, de vrucht daarvan zal ruisen als de Libanon’ (Ps. 72:16).

Nunspeet, ds. P. de Vries

Dit artikel werd u aangeboden door: Hersteld Hervormde Kerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 augustus 2020

Kerkblad | 24 Pagina's

Is de coronacrisis een appèl van God tot bekering?

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 augustus 2020

Kerkblad | 24 Pagina's