Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De Bijbel, Gods Woord

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Bijbel, Gods Woord

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het eten is op. Vader vraagt aan z'n zoon Kees of hij de Bijbel even aan wil geven. Kees pakt hem uit de la van de kast en geeft de Bijbel aan z'n vader. Vader zoekt het hoofdstuk dat aan de beurt is op en begint te lezen. Aan de beurt is 1 Petrus 1. De laatste verzen zijn "Want alles vlees is als gras en alle heerlijkheid des mensen is als een bloem van het gras. Het gras is verdord, en zijn bloem is afgevallen; maar het Woord des Heeren blijft in der eeuwigheid; en dit is het Woord, dat onder u verkondigd is".

Vind jij het ook vanzelfsprekend, dat jullie thuis een Bijbel hebben? Is het een gewone zaak, dat jij ook uit die Bijbel leest? De Daniël-puzzels maakt? Eigenlijk is het helemaal niet zo gewoon. Het is een groot wonder, dat God aan jou Zijn Woord gegeven heeft. Denk je daar wel eens aan, wanneer je uit de Bijbel hoort lezen, of zelf een stukje leest? De Bijbel is er niet altijd geweest. Ik bedoel, dat een geschreven Bijbel, zoals wij die kennen, lang niet zo oud is als de geschiedenis van de hemel en de aarde.

Hoe komen wij dan nu aan de Bijbels die wel zelf kunnen lezen?

Toen de Heere de hemel en de aarde geschapen had wilde Hij tot de mens spreken. Dat was in de eerste plaats tot Adam en Eva. Daar spreekt de Heere: "Adam, waar zijt gij?". Daarna ook tot andere mensen, zoals Noach, Abraham, Izak en Jakob. En aan nog vele anderen.

Iedere vader (bijvoorbeeld Adam) vertelde Gods Woorden weer aan zijn kinderen; wat de Heere tot hem gezegd had. En die kinderen vertelden dat weer aan hun kinderen. Zo wisten toch vele mensen Wie de Heere was en wat Hij gezegd heeft.

Het volk Israël is door de Heere verlost uit Egypte en na maanden kwamen zij bij de berg Horeb. Daar sprak de Heere tot Mozes. De Heere vertelde aan Mozes hoe het volk Israël moest leven. De Heere wilde, dat ze Hem lief zouden hebben boven alles en hun naaste als zichzelf. We noemen dat de wet, of de tien geboden.

Maar de Heere sprak niet alleen deze woorden, maar schreef ze ook op! En gaf de stenen tafels met die tien geboden aan Mozes mee!

Trouwens, Mozes moest nog meer opschrijven van de Heere. Alles wat de Heere tot nu toe gezegd had tot de mensen en wat de mensen dóór hebben verteld aan hun kinderen, moest nu ook worden opgeschreven.

Zo heeft Mozes de eerste vijf bijbelboeken opgeschreven.

Niet alleen Mozes, maar ook aan andere mensen gaf de Heere opdracht Zijn Woorden op te schrijven. Denk eens aan David en Salomo .

Nu behoeven ze niet steeds te vragen, wat de Heere gezegd heeft maar nu kunnen ze zelf steeds weer lezen wat de Heere gezegd heeft.

En omdat de Heere dit alles heeft laten opschrijven, kun jij nu ook nog Zijn Woord lezen; Zijn stem als het ware horen!

De taal van de Bijbel

Wanneer wij iets moeten opschrijven, dan doen we dat in onze eigen taal het Nederlands. Mozes en de andere mannen, die iets van de Heere moesten opschrijven, hebben dat ook in hun eigen taal gedaan. Welke taal dat was? Het Hebreeuws. Het grootste gedeelte van het Oude Testament is in die taal geschreven. In de tijd dat de Heere Jezus op aarde rondwandelde, de tijd van het Nieuwe Testament, werd in heel veel landen éénzelfde taal gesproken. Dat was het Grieks. De Bijbelboeken van het Nieuwe Testament werden in die taal opgeschreven.

Als wij de Bijbel in het Hebreeuws en Grieks zouden moeten lezen, zou dat niet gaan. De Heere Zelf heeft ervoor gezorgd, dat Zijn Woord, de Bijbel, uit het Hebreeuws en het Grieks vertaald werd in andere talen.

Weten jullie wie bijvoorbeeld ook de Bijbel heeft vertaald? Maarten Luther. Hij vertaalde de Bijbel in het Duits. Andere mensen hebben na Luther geprobeerd deze Duitse Bijbel in het Nederlands te vertalen.

In 1526 konden de mensen in ons land voor het eerst een Bijbel lezen in onze eigen taal het Nederlands.

Welke Bijbel hebben wij nu?

Om daar jullie iets over te vertellen, moeten we ongeveer 350 jaar terug in de tijd. Veel dominees waren bij elkaar om belangrijke dingen te bespreken over de kerk. Samen hebben die dominees het besluit genomen om de Bijbel in het Nederlands te vertalen. Maar, er waren toch Bijbels in het Nederlands? Ja, dat wel, maar dat waren Bijbels die vol met fouten zaten. Die waren helemaal niet goed vertaald. Daarom namen die predikanten de beslissing om de Bijbel opnieuw in het Nederlands te gaan vertalen. Ze gingen nu niet proberen om de bestaande Bijbels te verbeteren. De Bijbel moest nu vertaald worden vanuit de talen, waarin ze heel vroeger geschreven waren.

Bogerman en de Statenvertaling

Het is 1618. Veel dominees, ouderlingen en andere qeleerde mannen uit verschillende landen zijn bij elkaar gekomen voor een vergadering. In die grote vergadering met al die dominees heeft men besloten tot een andere Bijbelvertaling. Die vergadering was in Dordrecht en we noemen die vergadering De Nationale Synode. Ds. Johannes Bogerman was voorzitter. Samen met een zekere Baudartius en Bucerus werd hij benoemd tot vertaler van het Oude Testament, bij elkaar worden zes mannen benoemd om de Bijbel in het Nederlands te gaan vertalen.

Het was een groot werk om de hele Bijbel in onze taal te vertalen. Zo hebben dan zes wijze en Godvrezende dominees aan dit grote werk jaren gewerkt. Iedere keer hadden ze de Heere nodig en baden Hem om kracht en wijsheid bij dit moeilijke werk. Deze mannen werkten heel nauwkeurig. Allen hadden zij de Heere lief en verwachten alles van Hem alleen. Zo kwam het dat het vertalen toch goed ging.

De vertalers kwamen bijeen in de stad Leiden. Daar was een grote universiteitsbibliotheek, met alle boeken die ze nodig hadden. Het werk werd zeer grondig gedaan: geen vertaling, die al aanwezig was werd overgeslagen. Elk Bijbelboek uit het Oude Testament werd in drieën gesplitst, ieder vertaalde thuis zijn deel en maakte kanttekeningen. In één gemeenschappelijke vergadering werd vers voor vers in het Hebreeuws gelezen en de meegebrachte vertalingen goed nagekeken.

Hoe deed men dit bij het Nieuwe Testament? Daar vertaalde ieder voor zich alle boeken. Daarna ging men de verschillende vertalingen vergelijken.

Het was de bedoeling om de oorspronkelijke tekst zo zuiver mogelijk en zo letterlijk mogelijk in onze Nederlandse taal te vertalen (over te zetten).

In Leiden, waar deze mannen met hun werk bezig waren, brak een keer een vreselijke ziekte uit: de pest. Aan deze besmettelijke ziekte stierven meer dan twintigduizend mensen. Soms wel honderd per dag. 't Was heel goed mogelijk geweest, dat de vertalers en de nakijkers (met een vreemd woord heten zij revisoren) deze ziekte ook hadden kunnen krijgen. Wat moesten ze nu doen? Weggaan? Naar een andere stad vertrekken? Of voor een tijd uit elkaar gaan, totdat deze vreselijke ziekte over was? Samen hebben zij hun knieën gebogen en de Heere om raad gevraagd. En na het gebed besloten ze met z'n allen, dat alle medewerkers aan de Bijbelvertaling in Leiden zouden blijven. De Heere was machtig om hen te bewaren voor deze vreselijke ziekte.

En? De Heere heeft hen niet beschaamd. Niet één van de Bijbelvertalers of revisoren is ziek geworden en gestorven. Ook niemand uit hun gezinnen. Rustig hebben ze hun werk voort kunnen zetten.

De Statenbijbel

Na jaren van nadenken, vergelijken en studeren kwam de Statenvertaling gereed. Toen moesten andere mannen, die ook vol waren van de Heilige Geest het werk nazien, of er nog fouten in zaten. Toen dat gebeurd was moest de Bijbel worden gedrukt. Ook dat was geen gemakkelijk werk, maar eindelijk was het dan zover, dat de Bijbel helemaal klaar was .

Je begrijpt, dat dit alles ontzettend veel tijd en geld heeft gekost. De dominees hebben de overheid (Staten-Generaal, wij zouden zeggen de regering, de ministers en de leden van de Eerste en Tweede Kamer) gevraagd of zij niet wat wilden betalen. De Staten-Generaal besloot om alle kosten voor zijn rekening te nemen. Daarom heet deze vertaling van onze Bijbel ook wel de Statenvertaling en de Bijbel de Statenbijbel.

In de loop van de eeuwen hebben heel veel mensen die Bijbel gebruikt. En tot op de dag van vandaag mogen wij deze vertaling nog gebruiken. God geeft Zijn kinderen door Zijn Woord troost, moed en onderwijs. Is dat voor jou ook zo? Of lees jij niet in de Bijbel? Vind jij andere boeken mooier? Het is nodig, dat Gods Woord ook in jouw leven de hoogste plaats inneemt of in gaat nemen. Want:

Lees mij zevenmaal

Ja zeventig maal zeven

Nog vat 't verstand niet

Al wat in mij is geschreven.

Hoe meer je in mij leest

Hoe meer je in mij vindt

Hoe meer je in mij zoekt

Hoe meer je mij bemint.

zei eens "Vader Cats"

Gods Woord spreekt tot jou en tot mij van zonde en genade. Helaas zijn er velen die Gods Woord niet geloven. Zij willen er niets van weten, ja ze spotten er zelfs mee.

In een vraaggesprek werd een gevraagd aan een jongen: "heb jij een Bijbel in huis?" Het antwoord luidde: "Ja". Een volgende vraag was: "Heb je er wel eens in gelezen?" "Ja, elke dag!" En de laatste vraag: "Wat betekent de Bijbel voor jou?" Weet je wat hij toen zei? "Alles". Is de Bijbel in jullie leven ook al het belangrijkste Boek geworden?

Weet je wat David ervan zegt? En hij had nog niet eens de hele Bijbel, zoals wij die kennen?

Uw Woord is mij een lamp

voor mijn voet en een

licht voor mijn pad.

(Ps. 119:105)

Hoe gaf de Heere óns Zijn Woord?

God heeft ons Zelf de Bijbel gegeven. De Bijbel is het Woord van God. Hij heeft mensen gebruikt om Zijn Woord op te schrijven. Mensen zoals Mozes, David, Paulus en Johannes. En nog veel meer anderen. Zij schreven het op, zoals God het wilde. Op die manier hebben wij op aarde de Bijbel gekregen, Gods Woord.

Deze mensen hebben hun eigen hand en hun eigen pen gebruikt om dit op te schrijven. Maar de Heere zorgde er voor, door de Heilige Geest, dat zij schreven wat Hij wilde. Zoals jullie weten hebben Mozes, Paulus en David niet tegelijk geschreven. Paulus leefde vlak nadat de Heere Jezus op aarde was. Mozes honderden jaren eerder. Zij hebben in hun eigen taal geschreven. Zoals de mensen toen tegen elkaar spraken, zo hebben ze het opgeschreven.

Nee, niet in de Nederlandse taal. Niet in onze eigen taal. Maar in hun eigen taal zijn de Woorden Gods opgeschreven. Zoals de Heere gezorgd heeft, dat Mozes, David, Paulus en andere bijbelschrijvers precies opschreven wat de Heere wilde, zo wilden de vertalers het ook heel precies doen. Het moet ook in onze taal het Woord van de Heere blijven en niet het woord van de vertalers. Zo hebben wij nu de Bijbel in onze eigen taal. Ook nu is het belangrijk wat de Heere Zelf heeft laten opschrijven. In de Bijbel kunnen we lezen over de Heere. Uit Zijn Woord kunnen we Hem leren kennen. Uit Zijn Woord leren wij dat wij zondaren zijn en alleen door de genade van de Heere Jezus Christus bekeerd kunnen en moeten worden!

Nu weten we, dat we een nieuw hart moeten krijgen. De Heere kan dat geven. Hij zegt het in de Bijbel, Zijn Woord!

De lettertjes in de kant

Vertalen is een heel moeilijk werk. Het kan soms wel eens voorkomen, dat een woord meer dan één betekenis heeft. Een andere keer kun je verschillende woorden gebruiken, terwijl je toch hetzelfde zegt. "Ga je mee een eindje lopen?" Je kunt ook zeggen: "Ga je mee een eindje wandelen?" Dat was voor de vertalers ook erg moeilijk. Soms zijn er woorden in die oude Bijbel-taal, waar het Nederlands geen woord voor heeft. De Statenvertalers vonden toen een oplossing.

In kleine lettertjes schreven ze erbij, welk woord of welke betekenis er bedoeld wordt. Kijk thuis maar eens in jullie Bijbel. We noemen zo'n Bijbel: een Bijbel met kanttekeningen. De Bijbelschrijvers wilden niet dat de mensen andere dingen in de Bijbel zouden lezen dan de Heere heeft bedoeld. Dan zouden de mensen bedrogen

Vaak kun je door het lezen van die kleine lettertjes, de Bijbel beter begrijpen. Die kleine lettertjes staan niet in elke Bijbel. Alleen in een Bijbel met kanttekeningen. Wanneer je nu precies wilt weten, wat er met een tekst uit de Bijbel bedoeld wordt, dan moet je in zo'n Bijbel kijken. Waarom heb jij nu Gods Woord gekregen? Om het te onderzoeken! Dat zegt de Heere Jezus Zelf in Johannes 5: 39. Waarom moet je dan Gods Woord onderzoeken? Om wijs te kunnen worden tot zaligheid, door het geloof in de Heere Jezus Christus (2 Tim. 3: 15).

Weet je wat daar voor nodig is? Het licht van de Heilige Geest. Die Geest wil jouw verduisterde verstand verlichten. Dan krijg je eerst te zien, dat jij één en al duisternis bent door de zonde. Maar dan zal God op Zijn tijd ook jouw ogen openen voor Christus, van Wie geschreven staat: "Hoort Hem!" Hij is het Licht der wereld!

Och schonkt Gij mij de hulp van Uwe Geest,

Mocht Die mij op mijn paan (paden) ten Leidsman strekken,

'k Hield dan Uw wet (Woord), dan leefd' ik onbevreesd!

(Ps. 119: 3)

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 september 1987

Mivo +12 | 28 Pagina's

De Bijbel, Gods Woord

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 september 1987

Mivo +12 | 28 Pagina's