Sjawoet - het Joodse pinksterfeest

De drie belangrijkste feesten die de Joden herdenken zijn het paasfeest (het feest der ongezuurde broden), het pinksterfeest (het feest der weken) en het loofhuttenfeest (het feest der loofhutten). Het zijn agrarische feesten, waarbij een historische gebeurtenis wordt herdacht. Zo denkt men bij het paasfeest aan de uittocht uit Egypte. Bij het pinksterfeest aan de wetgeving op de Sinaï en bij het loofhuttenfeest aan de omzwerving in de woestijn.

De dag van het Joodse pinksterfeest is aangebroken. Het is een groot feest voor de Joden, omdat op deze dag het oogstfeest wordt afgesloten. Met pasen, vijftig dagen geleden, was de oogst begonnen. De eerste aren van hun oogst hadden ze toen in de tempel gebracht en als een offer aan de Heere aangeboden. Vanaf die dag waren de Israëlieten de dagen en weken gaan tellen. Zeven weken lang. Dan breekt de vijftigste dag aan. Alle Israëlieten leggen hun werk neer. Beladen met de gaven van hun oogst gaan zij naar Gods bevel op weg naar Jeruzalem. Van het tarwemeel hebben zij twee broden gebakken, die nu door de priester in de tempel aan de Heere zouden worden aangeboden. De priester brengt dan het beweegoffer, waarbij hij de broden langzaam in de hoogte beweegt. Hij wil daarmee als het ware zeggen: Heere, het komt van U, het is van U, en wij mogen het van U ontvangen. Het Joodse pinksterfeest was dus voor de Joden in eerste instantie alleen een oogstfeest. Later dachten de Israëlieten bij dit feest ook aan de wetgeving op de berg Sinaï, waar de Heere op twee stenen tafelen Zijn tien geboden gaf. Als symbool voor die twee stenen tafelen offert men nu deze twee broden. De Heere heeft deze pinksterdag uitgekozen om Zijn Geest uit te storten. Dat is niet zomaar gebeurd. Op het Joodse pinksterfeest was het graan tot brood geworden. De oogst was afgelopen en het volk kon nu van het brood eten. Maar met de uitstorting van Gods Geest op het pinksterfeest wordt pinksteren het feest van Christus' oogst. En met al Zijn gaven komt de Heilige Geest nu wonen in Christus' gemeente.

Pinksteren

In deze schets willen we samen nadenken over het Pinksterfeest. Vaak komt dit feest wat achteraan. Niet alleen omdat dat het laatste feest is van de christelijke feestdagen, maar vooral ook omdat het een feest is dat we moeilijk kunnen begrijpen. Eigenlijk kunnen we het ook niet begrijpen, tenzij de Heilige Geest Zelf ons iets laat zien van dat grote onbegrijpelijke wonder. Andere christelijke feesten, zoals kerstfeest en het paasfeest staan vaak veel dichter bij ons. En toch is het pinksterfeest een feest van grote betekenis. Juist bij dit feest laat de Heere ons zien, wie de Heilige Geest is, wat Hij doet en hoe Hij werkt in de harten van de mensen.

Bij Gods altaar

In Psalm 84 lezen we hoe de mus en de zwaluw een plaats vinden bij Gods altaar. Op deze plaats zijn de priesters dagelijks bezig met het slachten van de offerdieren. Daarbij vloeit bloed. Uit de resten/overblijfselen van deze offerdieren mogen deze vogels zichzelf en hun jongen voeden. Zo zorgt de Heere Zelf voor deze dieren. Hij geeft hen niet alleen een veilige woon- en schuilplaats maar voorziet ook in hun dagelijks voedsel. En dan zegt de Heere Jezus Zelf tegen Zijn discipelen: 'Vreest dan niet, want gij gaat vele musjes te boven'. Als je leest hoe de Heere voor de musjes zorgt, is dat dan geen uitspraak om over na te denken?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen