Jeugdwerk jonge kerken

Droefheid, diepe droefheid klinkt door in de woorden van Paulus als hij vanuit de gevangenis in Rome zijn tweede brief aan Timotheüs schrijft. In deze brief roept hij op tot standvastigheid in het geloof, tot trouw aan de zuivere leer. Hij waarschuwt voor dwalingen die zo gemakkelijk de gemeente binnen sluipen. Dan, aan het einde van de brief, tussen enkele andere persoonlijke woorden aan Timotheüs, stort Paulus als het ware even zijn hart uit: "Benaarstig u haastig tot mij te komen. Want Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd...".

Wie was Demas?

Demas is een van de vele helpers die Paulus gehad heeft bij zijn zendingswerk. Waarschijnlijk is hij geboren in Thessalonica en daar door de prediking van Paulus getrokken uit het heidendom en overgegaan tot het christendom. En daar is het niet bij gebleven. Demas is ook getuige geworden van Christus, en heeft zijn krachten en gaven in dienst van het evangelie gesteld. Uit de brief van Paulus aan Filemon (vers 24) en uit de brief aan de gemeente van Kolosse (Kolossenzen 4: 14) blijkt dat Demas een gewaardeerde medewerker van Paulus was en in de gemeenten ook een zekere bekendheid genoot.

Paulus' eerste gevangenschap

De brieven aan Filemon en Kolosse schreef Paulus vanuit zijn eerste gevangenschap in Rome. Demas heeft dus niet alleen zijn huis en haard, zijn familie en geboortestad achtergelaten om Paulus te volgen in dienst van het Evangelie, maar hij is er evenmin voor teruggedeinsd Paulus' metgezel te blijven gedurende zijn gevangenschap. Paulus genoot in zijn eerste gevangenschap betrekkelijke vrijheid. Hij zat niet in een cel, was niet geboeid, maar mocht in zijn eigen woning blijven en zelfs het Evangelie uitdragen. Demas was toen bij hem.

Tweede gevangenschap

Nu, als Paulus zijn tweede brief aan Timotheüs schrijft, is de situatie helemaal veranderd. Keizer Nero is aan de macht gekomen. En Nero haat alles wat ook maar iets met Christus en christenen te maken heeft. Duizenden christenen zijn de marteldood gestorven tijdens zijn regering. Nero heeft ook Paulus laten oppakken en in gevangenis gezet. Een gevangenschap waarvan Paulus weet dat die het einde van zijn leven zal betekenen. Luister maar naar wat hij zelf zegt: "Want ik word nu tot een drankoffer geofferd, en de tijd mijner ontbinding is aanstaande." Paulus vreest de dood niet: "Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof behouden; voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, ..." (2 Timotheüs 4: 6- 8). Hij bleef getrouw tot de dood.

Demas verlaat Paulus

En dan, als de omstandigheden voor Paulus in Rome zo moeilijk zijn, gebeurt het ondenkbare! Wat niemand, en Paulus zelf zeker het allerminste, zou vermoed hebben: "Demas heeft mij verlaten, hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen, en is naar Thessalonica gereisd!" Demas verlaat Paulus, hij verlaat Rome, waar de grond hem wat te heet onder de voeten wordt. Nero zou hem immers ook best eens op kunnen pakken! Dat Demas Rome verlaat en weggaat uit de gevaarlijke omgeving waarin hij verkeert, is op zichzelf niet verkeerd. Je behoeft jezelf niet nodeloos in gevaar te begeven. Maar dat is het ook niet wat Paulus zo diep bedroeft. Wat Paulus wel bedroeft, is de reden die hij aangeeft waarom Demas hem verlaat: "hebbende de tegenwoordige wereld liefgekregen en is naar Thessalonica gereisd." Demas is weer naar huis gegaan, naar Thessalonica. Misschien verlangde hij naar zijn familie. Misschien trok zijn oude beroep hem weer. Er wordt ook wel gezegd dat Demas priester geworden is in de heidense tempel van Thessalonica. De Bijbel vertelt het ons niet. Wel blijkt dat Paulus diep bedroefd was over de reden van het vertrek van Demas: de liefde tot de tegenwoordige wereld. Duidelijk is ook dat het 'liefhebben van deze tegenwoordige wereld' haaks staat op het 'zoek eerst het Koninkrijk van God'. En daar roept de Bijbel ons immers toe op.
Naast Demas noemt Paulus nog twee mannen die hem verlieten in Rome: Crescens en Titus. En over hun heengaan klaagt Paulus niet. Crescens vertrok naar Galatië en Titus naar Dalmatië. Beide gebieden waren nog niet door Paulus bereikt met het Evangelie. Demas ging terug naar zijn geboortestad. Crescens en Titus brachten het evangelie waar het nog niet eerder gekomen was. Ondanks droefheid over zijn eigen gevangenschap en over het vertrek van Demas kon Paulus toch blij zijn. Hijj heeft het geloof behouden en... het Woord gaat door tot aan de einden der aarde.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen