Johannes op Patmos

De apostel Johannes

Het is de dag des Heeren, de eerste dag van de week. Op deze dag komt de gemeente samen om te luisteren naar de woorden van de Heilige Schrift, om te bidden, te zingen en om geld in te zamelen voor de armen. Het is immers de opstandingsdag van de Heere Jezus, de dag waarop Hij de dood heeft overwonnen, Zijn dag! Daarom is niet langer de laatste dag van de week een dag van afzondering voor de gemeente, maar de eerste dag. Op het eiland Patmos is een man die niet deel kan nemen aan de samenkomst van de gemeente. Het is de apostel Johannes. Hij is inmiddels een oude man geworden. Wat heeft hij al veel in zijn leven meegemaakt! Er was een tijd in zijn leven dat hij elke dag in de nabijheid van de Heere Jezus was. Hij is getuige geweest van Zijn woorden en van Zijn daden. Hij heeft meegemaakt dat Zijn Meester gevangen genomen werd en dat Hij werd gekruisigd. Jezus is opgestaan uit de doden en opgevaren naar de hemel. Eens zal Hij wederkomen op de wolken. Wat verlangt Johannes ernaar om bij zijn Meester in de hemel te zijn!
Na de uitstorting van de Heilige Geest hebben Johannes en de andere apostelen het Evangelie verkondigd. Dat was de opdracht van hun Meester! Johannes heeft ook meegemaakt dat de apostel Paulus de ene gemeente na de andere stichtte. Hij is jarenlang herder en leraar geweest van de gemeente in Efeze. Vanuit deze stad heeft hij veel werk mogen doen in de omliggende gemeenten. Hij heeft er Christus mogen prediken! Er was ook vrucht op zijn prediking. Steeds meer mensen mochten geloven dat Jezus is de Christus, de Zoon van de levende God.

Verbannen

Maar... zijn spreken over de Heere Jezus is hem duur komen te staan. Keizer Domitianus moet, even als zijn voorgangers, niets van het christendom weten. De christenen worden vervolgd. Zij doen immers niet mee aan de keizerverering. Zij dienen de goden van deze tijd niet, maar buigen alleen voor hun God Die eens sprak: "Gij zult geen andere goden voor Mijn aangezicht hebben." Johannes is een van de apostelen die van deze God getuigde. Omdat hij de keizer niet de eer bracht die alleen God toekomt, werd hij beschouwd als een zeer staatsgevaarlijk persoon! Dat is de reden dat hij op Patmos terecht is gekomen. Patmos is een eiland in de Egeïsche Zee. Het is een woest, onherbergzaam oord, een plaats voor misdadigers. Daarheen is Johannes verbannen. Het is waar geworden wat de Heere Jezus al had voorspeld: "In de wereld zult gij verdrukking hebben; maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen" (Johannes 16: 33). De Heere is Johannes niet vergeten! Hij heeft nog werk voor hem, hier op Patmos! Juist op Zijn dag, de dag des Heeren, verschijnt Hij aan hem.

Een visioen

Ineens hoort Johannes achter zich een stem. Het is een stem als van een bazuin, zo krachtig. Hij hoort deze woorden: "Ik ben de Alfa en de Omega, de Eerste en de Laatste; en hetgeen gij ziet, schrijf dat in een boek, en zend het aan de zeven Gemeenten, die in Azië zijn, namelijk naar Efeze, en naar Smyrna, en naar Pergamus, en naar Thyatire, en naar Sardis, en naar Filadelfia, en naar Laodicea." Johannes draait zich om. Wie zegt dat tegen hem? Johannes ziet zeven gouden kandelaren. In het midden daarvan loopt Iemand. Hij lijkt op de Zoon des mensen, dat is de Heere Jezus. Hij is gekleed in een lang kleed dat tot op Zijn voeten hangt. Daaromheen is een gouden gordel. Het is een priesterlijk gewaad. Het hoofd en het haar van de Persoon Die hij ziet, zijn wit als witte wol, als sneeuw. Zijn ogen zijn als een vlam vuur. Zijn voeten lijken blinkend koper en gloeien als in een oven. Zijn stem is als een stem van vele wateren, als van een grote waterval. In Zijn rechterhand zijn zeven sterren. Uit Zijn mond gaat een tweesnijdend scherp zwaard, Zijn gezicht is zo heerlijk, zo verblindend als wanneer de zon schijnt op haar felst. Het visioen is zo ontzagwekkend dat Johannes als dood aan Zijn voeten valt. Hoe kan hij, een zondig mens, bestaan voor zo'n heilig en heerlijk God? Maar Christus legt Zijn rechterhand op Johannes en zegt: "Vrees niet; Ik ben de Eerste en de Laatste; en Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie, Ik ben levend in alle eeuwigheid. Amen. En Ik heb de sleutels der hel en des doods. Schrijf, hetgeen gij gezien hebt, en hetgeen is, en hetgeen geschieden zal na dezen."

De verklaring

Dan gaat de Heere Jezus het gezicht dat Johannes gezien heeft verklaren. De zeven sterren die Christus in Zijn rechterhand vasthield, zijn de voorgangers van Christus' gemeente. Ze worden door Hem engelen genoemd: net als de engelen zijn zij gezanten, boodschappers van God. Met de zeven kandelaren worden de zeven gemeenten in Klein-Azië bedoeld. Als het goed is, zijn zij als lichten in een donkere wereld. De Heere Jezus is in het midden van Zijn gemeente. Hij waakt over Zijn Kerk! Hij zorgt voor hen door Zijn Woord en Geest. Zijn witte hoofd en haar wijzen op Zijn wijsheid. Zijn ogen zijn als een vlam vuurs: Hij weet en ziet alle dingen. Zijn voeten, die blinkend koper gelijk zijn en gloeien als in een oven, zijn symbolen van Zijn almacht. Het tweesnijdend scherp zwaard dat uit Zijn mond gaat, wijst er op dat Hij zal oordelen. Zijn beloften voor degenen die in Hem geloofd hebben, zullen vervuld worden, maar over degenen die Hem niet liefhadden, zal Hij het oordeel uitspreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen