Bijbels voorbeeld: Sadrach, Mesach en Abednego

Een bewuste keuze

n.a.v. Daniël 3: 12-20

In het dal Dura, een eindje buiten de stad Babel staat een indrukwekkend gouden beeld. Dertig meter hoog en drie meter breed. In zijn droom had Nebukadnezar een beeld gezien, waarvan hij het gouden hoofd was (Dan. 2). Ondanks de waarschuwing die de Heere hem hiermee geeft, laat hij een beeld maken dat helemaal van goud is.

Het beeld moet feestelijk worden ingewijd. Alle hoge staatsambtenaren, uit alle door Babel overwonnen volken, moeten aanwezig zijn. Zij moéten het beeld hulde brengen. Om eventuele dwarsliggers af te schrikken, wordt er een vurige oven naast het beeld geïnstalleerd. Zo gaat dat bij de gouden beelden van de wereld. Als je niet buigt, word je uitgesloten, geminacht, vervolgd. In het Koninkrijk van God gelden andere wetten. De Heere dwingt mensen niet tot Zijn dienst. Hij maakt hen, hoe onwillig ze ook zijn, van harte gewillig om voor Hem te buigen en Hem te dienen.

Drie jonge mensen, Sadrach, Mesach en Abednego zijn ook aanwezig. Deze joodse mannen, vrienden van Daniël, hebben een hoge funktie in Babel. Zij moéten ook op dit heidense feest aanwezig zijn. Je kunt zien: ze draaien volledig mee in die heidense omgeving. Maar er zijn ook duidelijk grenzen. Wanneer ze buigen moeten voor het beeld, weigeren ze resoluut. Zij vrezen de Heere en mogen zich aan Hem toevertrouwen. Ze weten dat de vurige oven hen wacht. Het staat voor hen niet bij voorbaat vast dat ze uit de oven verlost zullen worden. Maar hoe het ook zij: beter Nebukadnezar tegen dan God tegen.

De drie vrienden worden al snel door Chaldeeuwse mannen aangeklaagd bij de koning (vs 12). Nebukadnezar geeft de drie vrienden nog een kans. Speciaal voor hen zal de muziek nog een keer spelen. Maar dat is dan ook de laatste kans. Hij dreigt met de gereedstaande oven en zegt: "Wie is die God die u uit mijn handen verlossen zou?"

Sadrach, Mesach en Abednego hebben deze tweede kans niet nodig. Wij zullen niet buigen, o koning. Wij zullen uw goden niet eren. Onze God is machtig te verlossen. En als Hij anders wil, dan hebben we daar ons leven voor over. Wat een verschil tussen een gedwongen en een vrijwillige godsdienst!

De drie vrienden draaiden mee in de Babelonische samenleving. Dat was een totaal heidense omgeving. Ze deden er hun best en kwamen al spoedig op hoge posten terecht. Omdat ze zo'n hoge positie hadden, moesten ze ook een heidens feest rond de inwijding van het gouden afgodsbeeld bijwonen. Ze waren echt in het hol van de leeuw. Maar zij bleven ook zichzelf. En dat betekende in hun geval dat zij trouw bleven aan de God van Israël, die ze hartelijk mochten vrezen. Zij bogen niet voor het afgodsbeeld. Daar lag voor hen de grens..
Kun jij ook zeggen dat je de Heere hartelijk vreest en dat je Hem meer wilt gehoorzamen dan de wereld?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen