Uif een dagboek

5

Vanmorgen hoorde ik Johannes 17 lezen, het Hogepriesterlijk gebed. Onder het lezen brak mijn harde hart en kreeg ik er zin in om nooit meer te zondigen. W at heeft die lieve Borg toch laag gebogen en wat was Hij met een heilige eerbied voor Zijn Vader vervuld. Heilige Vader, zegt Hij, Ik heilig ze in Uw Naam. O, die grote Voorbidder, waar moest het heen met Zijn kerk, als Hij er niet was. 0, wat mocht ik daar buigen en Hem bewonderen. W at een grote genade dat Hij de Zijnen nooit uit het oog verliest. Ik had een ogenblik zin om verlost te zijn van mezelf om eeuwig in Hem en bij Hem te zijn, om Hem dan alle lof, eer en aanbidding te brengen. Dat lieve Lam, Dat geslacht is, is waard te ontvangen alle eer, lof en aanbidding. Om Hem daar eeuwig te aanbidden en dan geen zonde meer, geen hard, vijandigbestaanmeer, maar dan onszelf kwijt, om eeuwig uitonszelf in Hem geborgen te zijn, dat zal de zaligheid zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen