Vrije tijd en recreatie

door A.C.Ph. Hardonk

Het valt geenszins te ontkennen dat de hedendaagse mens meer vrije tijd tot zijn beschildcing krijgt. Uitzonderingen daargelaten kan in tiet algemeen tocli wel worden gesteld, dat voor in loondienst zijnde personen de werkweek steeds korter wordt en dat voor zelfstandigen als gevolg van automatisering, mechanisering en toenemende efficiency ook wat meer vrije tijd beschikbaar komt.

Voor een gestaag groeiende groep mensen geldt, dat werKen van de vroege morgen tot de late avond langzamerhand tot het verleden is gaan behoren. De vrije zaterdag is voor veel mensen reeds een ingeburgerd begrip en variabele werktijden zorgen ervoor dat velen reeds halvenwege de dag hun arbeid kunnen beëindigen.

Vrije tijd is een gewaardeerd iets, omdat ons daardoor de gelegenheid wordt geboden op verhaal te komen, krachten op te doen voor het werk dat steeds weer opdoemt en om ons te bezinnen op waarden waaraan we niet of nauwelijks toekomen als we door ons werk in beslag genomen worden.

Ik zou niet graag nazeggen wat iemand mij, toen ik met hem over het begrip 'vrije tijd' sprak, toevoegde in de vorm van de stelling dat voor vrije tijd geen plaats kan zijn in het licht van het Goddelijke gebod, dat wij zes dagen zullen arbeiden en al ons werk doen.

De veranderingen die zich in het begrip 'arbeid' in de loop der tijden hebben aangediend, de soms oplopende spanningen in de arbeid en de arbeidsverhoudingen, de toegenomen complexiteit van de arbeid en de frictie tussen het arbeidsaanbod en het aantal werkzoekenden, leiden er gewoonweg toe dat de werkweek onvermijdelijk korter wordt en dat de mens over meer vrije tijd kan beschikken.

Het is naar mijn mening niet de toenemende hoeveelheid vrije tijd die verwerpelijk is in het kader van het eerder vermelde Goddelijke gebod, doch veelal de wijze waarop wij met die vrije tijd omgaan.

Wat doen we met onze vrije tijd?

Wij dienen het doorbrengen van onze vrije tijd altijd en onder alle omstandigheden binnen de invloedssfeer van Gods Woord te houden. Het is uitgesloten dat wij dat criterium omzeilen en de vrije tijd voor onszelf houden. De opdracht is en blijft om alles wat we doen tot eer van God te doen. Het onvermogen daartoe kleeft ons weliswaar dagelijks aan, doch kan ons niet ontheffen van die opdracht. Moet dat ons drukken? Ja en neen.

Ja, omdat het onvermogen om tot Gods eer te leven en bezig te zijn ons in het gebed zou moeten uitdrijven tot Hem, Die ons de kracht en het vermogen kan schenken wèl aan Zijn opdracht te beantwoorden.

Neen - doch dat laat onverlet hetgeen in de voorgaande zin is gesteld - , omdat benutting van vrije tijd niet per definitie behoeft in te houden dat men onnuttig bezig is.

Wilt u voorbeelden van nuttig en verantwoord bezig zijn met de invulling van het begrip 'vrije tijd'? Wat denkt u van het bezoeken van een alleenstaande, een zieke, een bejaarde? Is dat geen dienst aan de naaste, ons in de hoofdsom van de Wet des Heeren opgelegd en zeer wel in relatie te brengen met een verantwoord omspringen met vrije tijd? Is bezig zijn met Gods Woord in de vrije tijd niet belangrijk? Het schilderen van uw huis of het bijhouden van uw tuin: zijn dat geen uiterst zinvolle en in het kader van het beheren van hetgeen aan ons is toevertrouwd verantwoorde bestedingen van onze vrije tijd?

Recreatie

In 1978 reeds erkende de Algemene Vergadering van de SGP in de vorm van de vaststelling van een nieuw gemeenteprogram van de SGP de bij de mens bestaande behoefte aan recreatie. De Algemene Vergadering liet het daarbij niet, maar sprak tevens uit, dat de gemeentelijke overheid deze behoefte dient te erkennen.

Verantwoorde recreatie is acceptabel, onder een aantal voonwaarden. De acceptatie is ingegeven

* A.C.Ph. Hardonk is burgemeester van de gemeente Oldebroek.

door de wijze waarop tallozen zijn gehuisvest en het huidige leefpatroon^ (waarvan onze arbeid en arbeidsomstandigheden deel uitmaken). Voor uitwassen van de recreatie moeten we ons hoeden.

Mag ik het eens eigentijds zeggen? Je zult maar tienhoog in een flatgebouw wonen en graag eens een boswandeling maken, een museum bezoeken of een roeitochtje maken. Kan dat dan wel?

Je zult maar de hele dag in een lawaaierige fabriekshal hebben gestaan of in een bedompt kantoor hebben doorgebracht en 's avonds een eindje willen gaan fietsen door een fraaie polder. Mag dat dan?

Ja, dat mag, mits men zijn handel en wandel niet losmaakt van of op gespannen voet laat staan met de door God aan de mens gegeven plaats en opdracht.

Het beeld van de SGP-er

Jammergenoeg is door allerlei oorzaken in den lande van de nauwgezet levende christenen het beeld opgebouwd van de buitenissige, ietwat excentrieke figuur. Zo ook van de SGP-er.

Dat is niet zo en dat behoort ook niet zo te zijn.

Wij moeten niet willen opvallen of ons onderscheiden door onwezenlijke of onnatuurlijke standpunten.

Wij zijn heel normale mensen met heel normale behoeften en verlangens. Net als ieder ander hebben we behoefte aan vrije tijd en het verlangen ons zo nu en dan te ontspannen.

Het enige dat ons van veel mensen doet verschillen, is dat ons uit kracht van opvoeding of door Gods ingrijpen eeuwigheidsindrukken zijn ingebrand, die de grenzen van ons handelen (ook met onze vrije tijd) bepalen. Zo behoort het althans te zijn.

Wij zijn heel normale mensen met heel normale behoeften en verlangens.

Noten

1. Zie tekst artikel 21 Gemeenteprogram SGP.

2. Toelichting Gemeenteprogram SGP biz. 43.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen