De nieuwe psalmberijming.

Een lezer uit Middelburg geeft als volgt zijn mening over bovengenoemd onderwerp weer:

„Met genoegen heb ik in „Daniël" van 10 mei j.1. uw artikel over „de nieuwe psalmberijming" gelezen, waarmee ik mijn volle instemming betuig.

Als ik goed gelezen heb, spreekt u in uw artikel over die verschillende psalmberijmingen, n.1. de oude berijming van Petrus Dathenus, clie nieuwe berijming van 1773 en cle nieuwste berijming van 1961. Als ik moest zeggen aan welke van deze drie ik de voorkeur zou geven, dan zou ik zeggen: an de eerste, dus cle oude rijm. Wij zingen in de Ger. Gemeente van Middelburg nog steeds cle oude psalmen. Zo nu en dan is wel eens een poging in het werk gesteld om ze af te schaffen en de nieuwe psalmen in te voeren, maar tot heden steeds zonder resultaat. Dit zal veelal wel hieraan liggen, dat de ouderen onder ons de oude rijm willen behouden. Dit is ook begrijpelijk. Wanneer men van jongsaf deze steeds gezongen heeft en men gaat de nieuwe rijm invoeren, clan zal dat heus niet meevallen. Bovendien geloof ik, dat, wanneer men in waarheid iets van de inhoud voor eigen hart en leven heeft leren verstaan, men de oude rijm niet graag van zich afschuift. Denk slechts aan Ps. 42 : 5: Al de grote waterstromen, zijn Heer over mij gegaan, en mij over 't hoofd gekomen, maar Gij hebt mij bijgestaan." Voor hoevelen zullen deze regels wellicht spreken.

Het is evenwel waar, dat de oude rijm op taalkundig gebied veel te wensen overlaat. Menigmaal komen er woorden in voor, die haast niet uit te spreken zijn, waardoor het voor velen, vooral voor kinderen, moeilijk valt, een vers uit het hoofd te leren.

is het ook ten opzichte van de psalmen. De oude van Datheen worden meer en meer afgeschaft; in Holland worden ze al jaren niet meer gezongen, uitgezonderd in Benthuizen, terwijl ook in Zeeland meer en meer de nieuwe ingang krijgen. Op Walcheren worden er eeds in 5 van de 7 Ger. Gemeenten de nieuwe psalmen gezongen. Ook in Middelburg hoopt men binnenkort weer een poging te wagen. Uit zakelijk oogpunt ekeken, zou het misschien het beste wel zijn, dat ze er nu ook maar kwamen. Want bijv. op de Ulo-school, waar cle oude rijm dus nog is, komen verschillende leerlingen van Walcheren, die in de kerk al nieuwe zingen, maar op school dus nog oude. Evenzo is het met onze predikant, die pas uit een plaats van nieuwe psalmen gekomen is en nu dus in de oude vervalt, zodat het voor hem niet gemakkelijk is deze direct te lezen.

Zoals u wel uit het voorgaande hebt kunnen opmerken, ben ik een voorstander van de oude berijming. Dit wil evenwel niet zeggen, dat ik dan radicaal tegen cle nieuwe berijming ben. Ik verwerp het gezegde van sommigen: „De oude zijn goud en cle nieuwe zijn zilver". Dit is niet waar. Ook de nieuwe berijming kent mooie psalmen. Op taalkundig gebied zijn ze veel begrijpelijker en beter te leren. Wanneer soms bij ons de nieuwe rijm er binnenkort inkomt, clan onderwerp ik me hieraan ook. Ik ken wel mensen, die nog oude psalmen zingen, waar de nieuwe reeds zijn ingevoerd en omgekeerd mensen, die al nieuwe zingen, waar nog oude rijm is. Beide houdingen keur ik volstrekt af. Dit kan enkel het psalmgezang in de gemeente maar in de war sturen.

De Heere kan Zijn volk zowel door de oude als door de nieuwe psalmen onderwijzen. Daarom zijn ook de nieuwe niet af te keuren.

En tenslotte, nu nog iets wat betreft de nieuwste berijming van enkele jaren geleden. Mijns inziens mogen wij deze berijming, waarin wel duidelijk vele gereformeerde lichtzinnigheden opgetekend staan, in onze gemeenten niét invoeren. Al is het waar, dat er nog wel mooie verzen in voorkomen, sommige zijn zelfs ongewijzigd gebleven, toch is het merendeel ervan zo vertaald, dat er van de zuiverheid van Gods Woord weinig meer valt te bespeuren. Zoals u terecht opmerkt, dat wij in een dynamische wereld leven, is een grote waarheid. De mens van onze tijd wil maar steeds veranderen en vernieuwen, maar elke veranderig is toch nog geen verbetering.

Menigmaal is het maar een bedoelen van eigen eer en om God er buiten te sluiten. Laten wij dan als mensen van de Ger. Gemeenten het voorrecht toch waarderen, dat wij nog de berijming van 1773 mogen hebben, die nog overeenkomstig Gods dierbaar Woord is, of zoals in Zeeland de oude rijm van Petrus Dathenus. Hoe dikwijls kunnen deze in nood en ellende nog tot troost en sterkte zijn.

De Ileere moge ons in deze tijd van afval en verval maar veel bij de zuiverheid van Zijn Woord bewaren, opdat we niet meegevoerd zouden worden met allerlei wind van leer, waardoor vele mensen de hemel menen te kunnen verdienen en veel goeds ingespiegeld worden, inaar er straks voor eeuwig mee om zullen moeten komen. De Heere moge ons veel de inhoud van Davids psalmen in waarheid doen verstaan, en dat we ze maar veel mogen blijven zingen, kon het zijn, tot de eer van Gods heerlijke Naam, die te prijzen is tot in der eeuwigheid."

We zeggen deze Middelburger hartelijk dank voor zijn duidelijke brief.

Verder heb ik hier een brief uit Hoofddorp.

Schrijver merkt op: „Ik ken de door u genoemde bundel niet en neem de door u genoemde opmerkingen voor waar aan. liet doet me eigenlijk denken aan de Nieuwe Bijbelvertaling. Ook daar punten van afkeuring, maar m.i. toch ook wel goede veranderingen. In onze Bijbel toch komen wij uitdrukkingen tegen, die ons vreemd in de oren klinken. Is het woord „wijf" in de meeste Bijbels wel in „vrouw" veranderd, maar bijv. „verbergde" waar „verborg" moet staan, komt toch wel voor. Deze veranderingen zouden toch wel aangebracht kunnen worden. En zo ook in de psalmberijming konden deze veranderingen (lees: verbeteringen) zonder bezwaren aangebracht worden. Volledig echter onderschrijf ik uw opmerking, dat genoemde verbeteringen in de nieuwe psalmberijming geen verbeteringen zijn. En wat schieten we hier dus mee op? Het bezwaar, clat veel teksten en psalmverzen, die tot onderwijzing en troost van 's Heeren volk geweest en nog zijn en voor wie alle sterk veranderde verzen en teksten vreemd in cle oren klinken, is verklaarbaar. En daarom acht ik te grote wijzigingen, ook al zouden ze wat de grondtekst betreft meer juister zijn, niet gewenst.

Verder wat betreft het rytmisch zingen. Het is een hele verandering en wekt daarom tegenstand. Is het op zichzelf verkeerd? Werden de psalmen ook vroeger zo gezongen? Heeft het echter nut, dit in te voeren?

Daarentegen is ook het langzame zingen met slepende uithalen oneerbiedig. Ook daar is misschien cle gulden middenweg cle beste.

Het zou een groot voorrecht zijn, wanneer er een bijbelvertaling en psalmberijming werd uitgegeven, waar we mee konden instemmen. Nu zit kerkelijk Nederland met meerdere vertalingen en berijmingen, clie de verdeeldheid nog vergroten."

Ook voor deze opmerkingen uit Hoofddorp hartelijk dank.

Ik heb nog twee brieven over het in diskussie zijnde onderwerp liggen. Ik kan er echter nog wel een paar gebruiken. Ook zou het mij een groot genoegen zijn, als cle lezers mij suggesties aan de hand deden voor nieuwe onderwerpen. Het is voor mij steeds weer moeilijk, om aan geschikte onderwerpen te komen. Als er nu lezers zijn, die ergens mee zitten en dat hun geschikt lijkt in „Daniël" in diskussie te brengen, clan wil ik daar gaarne mijn medewerking aan verlenen. U schrijft maar op de u bekende manier en naar het bekende adres.

Ik houd mij aanbevolen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen