Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

HUWELIJKSCATECHESE IN ZWOLLE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

HUWELIJKSCATECHESE IN ZWOLLE

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ieder jaar, meestal kort na de afloop van het “gewone” catecheseseizoen, verschijnt er in het maandelijkse Contactblad van onze gemeente een oproep voor de huwelijkscatechese. Aspirant-bruidsparen ot pas getrouwden wordt gevraagd zich aan te melden voor een aantal gespreksavonden onder leiding van één van de gemeentepredikanten. Meestal gaat het om vier of vijf avonden. Over belangstelling voor deze bijzondere catechese hebben we niet te klagen. Als het eens wat langer duurt voor er een berichtje in het Contactblad verschijnt, wordt er gevraagd: ‘wanneer begint de huwelijkscatechese weer’?

Niet onvoorbereid

Dat betekent niet dat de huwelijkscatechese in het Zwolse de enige gelegenheid is om wat dieper op de betekenis van het (christelijke) huwelijk in te gaan. Dat is ook al eerder gebeurd. Wanneer een aspirant-bruidspaar zich bij de kerkenraad aanmeldt met de vraag om een kerkelijke huwelijksbevestiging, mogen zij erop rekenen de wijkouderling op bezoek te krijgen. Hij neemt met hen het huwelijksformulier door. Na het ja-woord op het gemeentehuis zal straks een ja-woord in de kerk gegeven worden. Wat is de betekenis daarvan? Waarom “is het goed” (zoals ons formulier zegt) “dat het huwelijk van de gelovigen, dat voor de burgerlijke overheid als Gods dienares gesloten is, ook in de samenkomst van de gemeente van Christus bevestigd wordt en dat Gods zegen erover wordt afgesmeekt”? Die ouderling zal te zijner tijd in de kerkenraad-pastoraat verslag doen van dat gesprek en de motivatie van het bruidspaar om Gods zegen te vragen toelichten. Zo wordt de kerkelijke huwelijksbevestiging voorbereid. Als het goed is, ziet het bruidspaar op de trouwdag die wijkouderling als ouderling van dienst terug. Hij is het die hun de trouwbijbel namens de kerkenraad overhandigt en vaak in een persoonlijk toespraakje teruggrijpt op dat “eerste” gesprek. En behalve die wijkouderling is er natuurlijk ook de predikant die in goed overleg met het bruidspaar de orde van dienst vaststelt. Is er een bepaald schriftgedeelte dat hen bijzonder aanspreekt? Zijn er liederen die zij graag willen zingen? Ik zelf vraag altijd aan een bruidspaar of er bepaalde gevoeligheden zijn, waarmee ik in “hun” dienst rekening moet houden. Er kunnen familieleden, vrienden of bekenden in de kerk zitten die anders zelden zo’n gebouw van binnen zien - laat staan het Evangelie horen. Veel bruidsparen dringen erop aan hun trouwdienst een getuigend karakter te geven juist naar die aanwezigen toe.

Er is meer!

Toch blijkt er behoette te bestaan aan méér dan de hierboven beschreven voorbereidende exercities. De parallel met de belijdeniscatechisatie dringt zich op: na het doen van openbare belijdenis des geloofs begint het pas allemaal.

Dus wil het eerste gesprek van de huwelijkscatechese nog wel eens een heel praktisch gesprek zijn: hoe vind je het nu om je leven dag en nacht met elkaar te delen? Hoe ga je om met de eerste conflicten die zich voordoen - als “vluchten niet meer kan”? Hoe richt je je leven samen in, óók als het gaat om zaken als bijbellezen en gebed?

Het kan heel vruchtbaar zijn om samen nóg eens dat formulier door te nemen - al was het alleen maar om het beruchte woord “onderdanig” dat ten aanzien van de vrouw gebruikt wordt in het juiste door de apostel Paulus bedoelde wederkerige perspectief te zetten. Of om nog eens terug te komen op de betekenis van Gods beloften - juist als de bloemetjes van het eerste begin ervan af zijn. En zo draagt het formulier meer onderwerpen aan die het bespreken waard zijn: de plaats in kerk en samenleving, het krijgen van kinderen.

Daarbij kan het geen kwaad ons trouwformulier als zodanig ook aan een kritische beschouwing te onderwerpen - en ook dat kan gebeuren tijdens de huwelijkscatechese. Niet zozeer wat betreff de bijbelse lijnen die getrokken worden, wel als het gaat om de vraag of de formuleringen die worden gebruikt nog wel bij onze tijd zijn.

Deze tijd, deze samenleving

Het gebeurt elke trouwdienst weer: bij de opdracht aan de bruid “met haar man het gezin te verzorgen en het sieraad te vertonen van een zachtmoedige en stille geest” glijdt er een glimlach over het gezicht van de aanwezigen of kijken bruidegom en bruid elkaar veelbetekenend aan. Hun werkelijkheid is een heel andere. Er is een huis gekocht en voorlopig zal er hard gewerkt moeten worden om aan alle verplichtingen te kunnen voldoen. Kinderen krijgen? Jawel - en graag, maar voorlopig zijn er andere dingen. Het woord “nemen” zal misschien niet gebruikt worden, maar ligt wel dichter bij de realiteit. In die zin zijn “onze” bruidsparen kinderen van deze tijd en van deze samenleving. De bruid heeft een baan en daaraan heeft zij eerst de handen vol.

Ook aan een dergelijk onderwerp wordt aandacht besteed. Zo open en eerlijk mogelijk. Waarbij we altijd met elkaar afspreken dat vertrouwelijkheid tijdens de huwelijkscatechese van het grootste belang is. Alleen dan kun je samen spreken over de keuzen waarvoor je als christenen staat - en kun je elkaar op die keuzen wijzen. Alleen zo kun je samen zoeken naar wat de wil van de Here is.

Zorg voor elkaar

Ik werd eens gebeld door een gemeentelid die me vroeg langs te gaan bij een nog niet zo lang geleden getrouwd stel in de gemeente. Ze hadden samen een paar jaar geleden aan de huwelijkscatechese meegedaan en daaraan goede vriendschap overgehouden. Nu waren zij en haar man bezorgd over de relatie van die vrienden. Er zat iets niet goed, bij die twee. Zou ik niet willen helpen? Ik mocht gerust zeggen door wie ik “gestuurd” was.

Prachtig is dat. Vóór de huwelijkscatechese kenden ze elkaar nauwelijks - erna waren ze bezorgd voor elkaar. Dat maakt die investering van vier of vijf avonden na de gewone catechisaties meer dan de moeite waard.

Ds. Hilbers is predikant van de gemeente van Zwolle.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 november 1999

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's

HUWELIJKSCATECHESE IN ZWOLLE

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 november 1999

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's