De Zondagsviering

De laatste keer hebben wij gezien, dat de zaak van de zondagsheiliging ook besproken is op de bekende Dordtse Synode. We zagen, dat er op de synode twee partijen waren. De ene stroming achtte het 4e gebod moreel, dus blijvend van geldigheid, terwijl de andere partij het 4e gebod ceremonieel achtte, dus alleen bindend voor het Oude Testament. De synode benoemde toen een kommissie, die enkele algemene regels zou opstellen, die dan bindend zouden zijn.

De regels, die deze kommissie aan de synode voorlegde, waren de volgende: I. In het 4e gebod van de wet Gods is iets ceremonieels en iets moreels. (Moreel wU dus zeggen, dat er iets blijvends in is, en ceremonieel, dat er iets veranderlijks in is, dat alleen voor het Oude Testament gold.) II. Ceremonieel is geweest de rust van de 7e dag na de schepping en de strenge onderhouding van deze dag, die alleen aan het Joodse volk was opgelegd. > ,

III. Moreel is, dat een zekere en gezette dag de godsdienst is toegeëigend en daartoe zoveel rust is geboden als tot de godsdienst en heilige overdenking deszelfs van node is. IV. De sabbath der Joden afgeschaft zijnde, moet de dag des Heeren door de christenen plechtig geheiligd worden. V. Deze dag is sedert de tijden der apostelen in de eerste katholieke kerk altijd onderhouden.

VI. Deze dag moet alzo der godsdienst toegeëigend worden, dat men op dezelve rust van alle slaafse werken, uitgenomen die der liefde en die de tegenwoordige noodzaak vereisen, mitsgaders van alle rekreatiën als die de godsdienst verhinderen.

Deze regels van de kommissie werden door de synode aanvaard. Doch daarna, na afloop van de synode, is de sabbathstrijd pas goed uitgebroken. Twee partijen kwamen fel tegenover elkaar te staan. De ene partij zag de zondag als de voortzetting van de sabbath en stelde, dat de zondag was voorgeschreven in het 4e gebod.

De andere partij meende, dat de zondag niets te maken had met het 4e gebod. De vraag was dus of het 4e gebod ook gold voor de nieuwtestamentische bedeling, dan wel of het zijn betekenis door de komst van Christus verloren had, met andere woorden, het ging er om of het sabbathsgebod moreel dan wel ceremonieel was. Moreel, dat wil zeggen van zedelijke betekenis en daarom van blijvende geldigheid voor alle plaatsen en tijden. of ceremonieel, dat wil zeggen schaduwachtig ziende op Christus en alleen geldend voor de Joden. Voor de morele betekenis van het 4e gebod streden: Teelinck, Koelman, Voetius en vele anderen, en voor de ceremoniële betekenis onder anderen Burs éh vooral Arminius en Corcejus.

De konsekwentie van dit verschil in opvatting kan duidelijk zijn: indien het sabbathsgebod moreel is, dus ook nog voor ons geldend, dan zijn ook wij gebonden aan het strenge voorschrift van zondagsheiliging: het nalaten van alle slaafse arbeid en het besteden van die dag in de dienst des Heeren. Indien het sabbathsgebod daarentegen ceremonieel zou zijn, en dus de zondagsviering alleen maar berust op kerkelijke traditie, dan hebben wij niets meer te maken met het 4e gebod en zijn wij bevrijd van de strenge voorschriften van dit gebod.

Wel werd door hen, die leerden dat het 4e gebod ceremonieel is, de zondag niet afgeschaft, doch zij meenden, dat de viering van de zondag op heel andere gronden berustte dan op het 4e gebod en dat in ieder geval de zondag niet zo streng behoefde onderhouden te worden als de strengdenkenden beweerden.

Gouda

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen