,,Houd je nog van mij?" Het blijft stil...

Het is donker. Toch slapen ze nog geen van beiden. Manlief denkt aan zijn werk en zijn vrouw naast hem ligt te piekeren over hun relatie. Dat weet hij niet, maar merkt hij spoedig. Juist omdat het licht nu uit is en ze elkaar niet in de ogen kunnen kijken, durtt zijn vrouw de vraag te stellen waarmee ze al weken rondloopt. Ze grijpt haar man bij de schouder en buigt zich een beetje naar hem toe. „Piet, houd je nog van mij?" Het wordt even stil.
Dat doet haar pijn. Hij zegt blijkbaar niet spontaan dat het inderdaad nog zo is. Na enige seconden zegt Piet: „Dat weet je toch!" Dat hij geen ja zegt, verontrust haar. Na vijt minuten zuchten vraagt ze het daarom nog een keer. „Piet, je houdt toch nog echt van mij, ja toch?" Piet aarzelt nu geen seconde met zijn antwoord. „Ga toch slapen, zeur niet!" Zijn vrouw krijgt voor haar gevoel een klap op haar hoofd. Geschrokken keert ze in tot zichzelf en weet het nu zeker. Haar man houdt niet echt van haar.
Haar huwelijk is niet goed. Ze is bezorgd voor de toekomst. Tot haar grote verdriet hoort ze dat Piet na korte tijd snurkt. Hij heeft blijkbaar geen zorgen. Zij ligt nog uren wakker. De volgende dag doet zij min of meer treurig haar werk. Als haar man aan het einde van de middag thuiskomt en gewoon vrolijk is, doet dat haar opnieuw pijn. Zou hij echt niet zien dat hun huwelijk zo slecht is? Dat kan haast niet en daarom moet hij wel erg oppervlakkig zijn door zo vrolijk te doen, alsof er geen vuiltje aan de lucht is.

Wat is hier aan de hand tussen deze beide mensen? Niets verontrustends.
Is er dan geen sprake van een slecht huwelijk? Nee, er is geen slecht huwelijk maar een pijnlijk misverstand. Piet houdt veel van zijn vrouw.
Zijn vrouw houdt veel van hem. Dat zit echt wel goed. Alleen, ze hebben in zeker opzicht pech gehad dat ze beiden iets anders onder liefde verstaan.
Dat heeft niet zoveel met hun prmcipes te maken, maar vooral met hun karakter. Piet is niet zo gevoelig. Hij gaat het liefst zijn eigen gang.
Je moet niet te veel aan zijn hoofd zeuren. Je moet ook niet al te romantisch worden of te diep willen doordringen in zijn innerlijke leven. Dat weert hij af Zijn liefde voor zijn vrouw uit hij door haar geheel haar eigen gang te laten gaan, precies zoals hij dat wil. Hij geeft weinig commentaar op wat zij doet, en doet beslist niet zijn best om haar zieleroerselen te ontleden.
De vrouw van Piet is precies het tegenovergestelde. Zij is gevoelig. Ze is onzeker en wil het iedereen naar de zin maken, in het bijzonder haar eigen man. Uitgerekend hij is wat afstandelijk en dat geeft haar het idee dat ze het niet goed doet. Voor haar gevoel laat haar man haar een beetje aan haar eigen lot over. Zij zou willen dat hij meer zorg voor haar uitstraalde en wat vaker met een lieve of bezorgde blik in haar richting zou kijken. Zo geeft zij immers haar liefde door aan hem. Piet gaat zelfstandig zijn weg en snapt niets van het getob van zijn vrouw. Hij heeft geen behoefte om dat door te spreken en ontwijkt haar tobberijen. Zij wil daarentegen door Piet gesteund worden, zodat haar zorgen als het ware door hem uit haar hart gepraat worden. Piet heeft moeite om telkens te zeggen dat hij van zijn vrouw houdt. Dat vindt hij overdreven. Zij heeft daar juist behoefte aan. Zij is als een plantje dat voortdurend een scheutje liefdewater nodig heeft.

Piet en zijn vrouw zijn verschillende mensen en hebben op een verschillende wijze lief Dat is niet erg. Piet, Clara, Harry, Rienke, Johan, Tineke en alle andere mannen en vrouwen hebben op een eigen wijze lief, die min of meer past bij hun eigen karakter. Dat is niet altijd eenvoudig. Op een verschillende manier liefhebben kan een bron van misverstanden zijn.
We moeten het niet erger maken dan het is. Anders liefliebben is niet:
niet liefhebben. Juist als wij ons verbeelden dat de andere liefde van onze man of vrouw eigenlijk géén liefde is, versterken wij hem of haar in de eigen beleving van wat liefde is. Naar mate wij meer de manier van liefhebben van de ander begrijpen en daar niet over tobben, kunnen wij meer naar elkaar toegroeien. Dat is toch het doel van liefhebben?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen