„Er is geschreven.” (II)

Om althans eenigszins den strijd te kunnen overzien, is voor alle dingen noodig te weten, tegen wien de Christen op aarde te strijden heeft, over welke macht en middelen de vijand beschikt, en op hoedanige wijs hij tracht te overwinnen.
Toen Christus met het zwaard des Geestes optrad, stond Hij tegenover den duivel. Deze is de Verzoeker, de Leugenaar, de Moordenaar, in één woord : de doodvijand van Christus en van diens gansche rijk. Niet almachtig, maar toch zeer machtig treedt de duivel onder Gods hooge toelating op in de wereld, om de menschen en de volken te verleiden. Begonnen in het Paradijs, zet hij nog altijd zijn onverzoenlijk en strijd voort en zal, overeenkomstig zijn duivelennatuur, daarmeê niet ophouden voor ook hij, met geheel het duivelenheir, in den grooten dag des oordeels, het laatste vonnis ontvangt.
Aan het hoofd der duivelen staat Beëlzebul, de Overste der duivelen, ook wel Satanus, de oude slang, genaamd.
Deze heeft een legio trawanten. Als een verzoeker gaat Satan met groote listigheid te werk. Als bekwaam veldheer bespiedt hij ieder zwak punt in zijn vijandelijk leger. Ofschoon niet alwetend, weet hij toch zeer veel. Nu eens tracht hij, als een Goliath, schrik aan te jagen en dan weêr komt hij, als den laagsten vleier en verrader, met een kroon in de hand. Somtijds openbaart hij zich door groote woorden en afschuwelijke vloeken, en op een anderen tijd in de gedaante van een Apostel des Heeren.
Maar hetzij hij, overeenkomstig zijn waren aard, als een woedende en bloeddorstige hyëna u aanvalt, of dat hij, in een schapenvacht verborgen, onder een waas van vroomheid met u in uw bidvertrek knielt, altijd en overal is het hem om uw leven te doen. In de maatschappij, in de Kerk, in uw huiselijk leven, in uw hart, — overal woelt en werkt de macht der duisternis. In duizendvoudige vormen, met alle mogelijke en denkbare hulpmiddelen, zien we de macht der hel in de wereld optreden. Als een leeuw, die brult om roof, en als een tijger, die loert op zijne buit, alzoo vervolgt Satan het kind, den jongeling, den man, den grijsaard. Van iedere gelegenheid zoekt hij voordeel te trekken.
Zoo blijkt dan, dat de duivel, als booze vijand, ons achtervolgt zoolang wij op aarde zijn,—dat hij tegen ieder mensch als vijand zich stelt, en dat allen, die hem trachten te weerstaan, op geweldige machtsontwikkeling moeten rekenen. Het werk Gods te verderven is zijn doel, — lasteren en schelden zijn vermaak, — den menschen den weg naar den hemel te versperren zijn oorspronkelijk streven, In den val van Adam viel de mensch uit den staat der rechtheid, waarin God hem geschapen had ; bij wierd den duivel gehoorzaam, terwijl nu meer dan menschelijke kracht en meer dan vleeschelijke wapenen vereischt worden om den duivel te overwinnen. Uit de geschiedenis van Job blijkt, hoever, onder de toelating des Heeren, de macht des Satans zich uitstrekt. Zijne kinderen, zijne vrouw, zijn vee, niets bleef Job gespaard, dan alleen zijn leven. Zijn lichaam zelfs werd op de vreeselijkste wijze aangetast. En dat alles met geen ander doel, dan om dit kind des Heeren zoo mogelijk te verderven en van zijn God afvallig te doen worden.
Zoolang nu deze sterkgewapende zijn hof bewaart, is al wat hij heeft in vrede, maar zoodra er verzet komt en men tracht aan Satans macht en geweldenarij te ontkomen, begint hij met list en sluwheid het uiterste aan te wenden, om zich van zijne prooi te verzekeren. Oogen, ooren, al de organen van den mensch, zijn aan poorten gelijk, door welke de vijand de stad «menschziele» tracht binnen te rukken. Was nu ’s menschen natuur niet verdorven door de zonde, dan zou hij kracht bezitten, om alle macht des duivels te weêrstaan; doch helaas! in zich zelven staat nu de arme mensch machteloos en krachteloos tegenover dit alles. Slechts Eén kon zeggen: «De overste dezer wereld komt en heeft aan Mij niets.» ’t Was Christus, die zoo sprak. Deze is waarachtig mensch, maar Hij is ook waarachtig God. Hij was den broederen in alles gelijk, uitgenomen de zonde.
Kan nu de mensch zelf den duivel overwinnen, dan had hij daartoe Christus niet van noode. Doch uu leert ons de H. S., dat juist daartoe de Zone Gods is geopenbaard, opdat Hij de werken des duivels verbreken zoude. Waar nu Christus komt, treedt bij als wederpartijder des Satans op. Een vreeselijk schouwspel van Satans macht, invloed en daaruit voortgevloeide verwoestingen geeft de geschiedenis van alle eeuwen ons te aanschouwen. Het in het—harnas — jagen van den een en mensch tegen den anderen, — het opstaan van de kinderen tegen hunne ouders, — het voortdurend stoken in de maatschappij, alsof men een oven stookt, is alles het werk des Satans. Zag men den oorsprong beter in, men zou ongetwijfeld op andere middelen zinnen, om het dreigend kwaad te weêrstaan.
Wat men echter ook aanwende, om, gelijk men dit thans noemt, bet maatschappelijk kwaad te keeren, tegen de revolutie vermag alleen het Evangelie, tegen den Satan alleen Christus weerstand te bieden.
Wat reddeloos verloren schijnt, kan alleen door Christus gered worden. Want hoe groot Satans macht ook zij, Christus is almachtig. Daarom jubelen we ook nog altijd: «Houdt Christus Zijne kerk in stand, zoo mag de hel vrij woeden; — gezeten aan Gods rechterhand, zal Hij haar welbehoeden.»

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen