ENIGE OPMERKINGEN OVER HET FUNCTIONEREN VAN EEN GEBEDSKRING

Het loopt tegen zeven uur.

De eerste deelnemers aan de gebedsgroep druppelen binnen.

ledere woensdagavond treffen we elkaar op dezelfde plaats en op een vaste tijd.

Hoe het begon

In een middag-/themadienst werd in de verkondiging n.a.v. de verschillende aspecten van leven van de gemeente in Jeruzalem - waarover Lukas bericht in Hand. 2,42-47 - ook nadrukkelijk het gegeven van het gebedsleven van de eerste gemeente aan de orde gesteld, hoe in allerlei situaties van verdrukking en vervolging, bij het aanwijzen van leiding in de gemeente en de uitzending van evangelisten, de gelovigen bij elkaar kwamen tot gebed.

Het bijbelboek Handelingen legt daarvan op vele plaatsen getuigenis af (4,31; 8,15; 10,9; 12,5.12 enz.).

Diezelfde week werd door gemeenteleden het verlangen uitgesproken op vaste tijden samen te komen tot gebed en dankzegging. Na deze zaak via het gemeenteblad in alle openheid aan de orde te hebben gesteld, zijn we gestart.

Hoe we het doen

In gezamenlijk overleg is gekozen om tijdens ons gebedsuur de volgende momenten aan de orde te laten komen:

– het zingen van een aantal liederen;

– een korte schriftlezing;

– het noteren van zaken waaraan in de gebeden aandacht zal worden gegeven;

– dankzegging en gebeden, waarbij naast de afgesproken gebedspunten ook ieder aan dank en voorbede naar voren kan brengen wat op het hart ligt.

Het is duidelijk dat zo een breed scala van gebedsonderwerpen naar voren wordt gebracht, van zaken van heel persoonlijke aard tot de nood van kerk en wereld toe.

Uiteraard hebben we met elkaar afgesproken uiterst behoedzaam en fijngevoelig om te gaan met persoonlijke gegevens en daarover naar buiten toe zwijgzaam te zijn.

Een van de aanwezigen noteert al de gebedspunten op een stuk papier en hangt dat, voor ieder duidelijk zichtbaar, aan de muur. Ieder kan zo datgene waarop hij/zij zich in het bijzonder betrokken voelt, uitkiezen tot voorbede/dankzegging.

Afgesproken wordt wie de gebeden inleidt en wie de gebeden zal afsluiten door aan te geven dat gezamenlijk het Onze Vader zal worden gebeden.

Wat betreff het uitspreken van een gebed in de kring is in alle openheid met elkaar besproken dat niemand zich daartoe verplicht moet voelen.

Het is goed vreugde uit te spreken over ieder die met de ander in de gebeden voor Gods troon wil komen; daarbij is dan van verplichting geen sprake.

Aan het einde van de samenkomst wordt een van de deelnemers gevraagd om voor de eerstvolgende keer zorg te dragen voor de keuze van de schriftlezing en de te zingen liederen.

Waarom we het doen

Toen het initatief werd genomen tot het vormen van een gebedsgroep, hebben we ons nadrukkelijk afgevraagd wat we ermee beoogden, opdat elke onzuivere bedoeling zou mogen worden uitgesloten.

De volgende punten werden daarbij naar voren gebracht:

– het eren van de Here;

– het beleven van de gemeenschap der heiligen;

– geestelijke groei van de gemeente, als ook persoonlijk;

– plaatsvervangend bidden voor de gemeente en de wereld;

– voorbeeldfunctie, n.l. om de gemeente te laten ontdekken hoe het gezamenlijke gebed wezenlijk behoort tot het leven van de gemeente;

– geestelijke ondersteuning van de predikant(en);

– elkaar en anderen de Here opdragen.

Gevaren

Het is duidelijk, dat menigeen wat vreemd of zelfs wantrouwend tegen het verschijnsel gebedsgroep aankijkt. En de vraag wordt dan ook meermalen gehoord of dit niet al te evangelisch is, niet al te zweverig, niet al te dierbaar enz.

En vanzelfsprekend dient nadrukkelijk tegen uitwassen te worden gewaakt, als ook tegen het misbruik dat door bepaalde personen van een dergelijke groep kan worden gemaakt voor de presentatie van eigen geestelijke belevingen.

Een van de voorwaarden voor het op juiste wijze functioneren van (een) gebedsgroep(en) in de gemeente is ook, dat de gemeente regelmatig op de hoogte wordt gesteld van het bijeenkomen van de groep, alsmede plaats en tijd van samenkomst.

De indruk dient n.l. te worden vermeden, dat het zou gaan om een selecte, gesloten groep, waarvoor men een zekere geestelijke graad moet hebben bereikt.

Ieder in de gemeente moet weten van harte welkom te zijn in de groep. Gesloten groepen zijn in de gemeente van Christus uit de Boze!

Van belang is het ook er met klem op te wijzen, dat een dergelijke groep niet mag worden misbruikt om via het heilige van het gebed kritiek te uiten op de gang van zaken in de gemeente of op het beleid van de predikant en de kerkenraad.

Het zal duidelijk zijn dat, i.p.v. zegen, van een dergelijk onheilig omgaan met het heilige slechts een oordeel mag worden verwacht. Men dient op gevaren attent te zijn!

Zeker, het functioneren van een gebedsgroep mag als een rijkdom binnen het gemeentelijk leven worden gezien. En de roeping om een biddende gemeente te zijn, daarbij gebruik makend van de mogelijkheid van een gebedsgroep, mag nadrukkelijk worden gestimuleerd.

Zo kan een gebedsgroep tot zegen zijn van de gemeente en van de deelnemers.

Enige literatuur:

– dr. J.P. Versteeg, Het gebed volgens het N.T.

– dr. J.P. Roscam Abbing, Komen als geroepen, hoofdstuk 6: Aanbidding.

– ds. C. v.d. Velde e.a., Van werkelijkheid naar ideaal, hoofdstuk 7: Het gebed.

Ds. R. van de Kamp is predikant van de gemeente van Hoogeveen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen