Vrouw(en) op de evangelisatiepost (2)

"Amsterdam, donderdagmiddag vijf uur. De deuren van evangelisatiepost 'bij Simon de Looier' zwaaien open. De gasten drommen naar binnen. Sommigen stonden al een half uur te wachten. 'Wat ruikt het lekker'... 'wat gaan we eten? '... of 'o heerlijk, mijn lievelingskostje'... zijn zomaar enkele opmerkingen die we horen. De sfeer is goed, de mensen hebben trek en gaan in gesprek met elkaar. Terwijl ze plaatsnemen in de kerkzaal komt vrijwilliger Guus langs om het geld te innen. Per persoon

wordt € 4, - gevraagd. De eerste keer is gratis, maar de praktijk leert dat het niet bij één keer blijft. De mensen praten gezellig met elkaar tijdens de wekelijkse ontmoeting. De deuren naar de eetzaal worden goed in de gaten gehouden, want als ze opengaan is dat het sein dat men binnen mag komen. Klokslag half zes is het zo ver, het eten is klaar. De maaltijd kan beginnen. De tafels zijn keurig gedekt, soms opgefleurd met een vers bloemetje uit de tuin. Het ziet er erg gezellig uit. Deze wekelijkse maaltijd is voor veel mensen een lichtpuntje in hun sombere, eenzame bestaan in de grote stad Amsterdam.

Hoe is dit project tot stand gekomen?

In 1995 zijn de deuren opengegaan van Bijbelshop'bij Simon de Looier' in het voormalige kerkgebouw van Amsterdam-Centrum. Na de verbouwing in 1999 is door evangelist Baan een begin gemaakt met de zondagse samenkomsten. Tegelijk werd er nagedacht over de vraag hoe er nog meer mensen bereikt zouden kunnen worden met het Evangelie. Zo werd het idee geboren van het maaltijdproject. Door het aanbieden van een maaltijd zouden we eenzamen kunnen bereiken en hen tegelijk iets laten horen van het geestelijk voedsel vanuit de Bijbel. Het had heel wat voeten in de aarde voor dit alles gerealiseerd was. In die periode was er een stagiair werkzaam op de post. Dankzij hem is dit hele project tot stand gekomen. In de buurt werd gepeild of er behoefte aan bestond. Er werd geadverteerd, er werden vrijwilligers gezocht enz... alles bij elkaar een hele klus. Maar tot aan de dag van vandaag is het een groot succes. We hebben zelfs een limiet moeten stellen. Dertig personen kunnen zich vooraf opgeven en dan zitten we echt vol. Meer personen betekent immers ook weer een grotere keuken en een grotere ruimte. Op dit moment is dat niet te realiseren. Het is wel jammer, want we moeten regelmatig mensen teleurstellen.

Voor wie is dit maaltijdproject bedoeld?

Voor mensen uit de buurt. Dat kunnen ouderen zijn, alleenstaanden, bezoekers van de post, daklozen, eigenlijk mag iedereen komen. Soms zijn er ook kinderen bij. De vaste bezoekers komen graag. Als ze weggaan klinkt het steevast: 'Tot volgende week.'

Het verloop van de maaltijd is zoals wij thuis gewend zijn. Er wordt begonnen met gebed. Meestal is dat het 'Onze Vader' omdat de meeste bezoekers dat wel kennen. Dan wordt de maaltijd - een viergangen menu

opgediend. Vanaf vier uur zijn er vier dames van de kookploeg druk in de weer geweest om het eten op tijd op tafel te krijgen. Hun kookkunst is elke keer weer een succes, een verrukkelijke maaltijd wordt geserveerd. Eerst soep of een voorgerecht, dan het hoofdgerecht, daarna een dessert en als afsluiting koffie of thee met iets lekkers. Aan het eind wordt er een stukje uit de Bijbel gelezen met een korte uitleg. Daarover mogen ze vragen stellen, wat soms fijne gesprekken oplevert. Dan wordt er geëindigd met gebed. Er wordt nog even gezellig nagepraat.

Om dit alles voor elkaar te krijgen zijn veel vrijwilligers nodig. Gelukkig hebben we een enthousiaste groep dames en heren uit de classisgemeenten. Eén keer in de drie a vier weken is men aan de beurt. Twee dames zorgen voor het menu en vier anderen voor alle verdere hand-en spandiensten.

Toen wij in Amsterdam begonnen (2001) was dit project al opgezet en draaide al geruime tijd. Daarom kan ik niets vertellen over de ervaringen van het begin. Sinds ik zelf hierin meedraai, heb ik ervaren dat dit werk heel veel voldoening geef. De mensen kijken echt uit naar deze wekelijkse maaltijd. Weet u dat dit voor sommigen de enige warme maaltijd is van de week? Wat kan een gezellig praatje, het gezellig samen eten en dat kleine beetje aandacht veel betekenen.

Het hoogtepunt

Het hoogtepunt van het jaar is het kerstdiner. Al ver van tevoren geeft men zich op om zeker te zijn van een plaats. Dan kunnen zich maximaal vijftig personen aanmelden, omdat we er voor deze gelegenheid een andere ruimte bij betrekken. We maken een programma met zang, muziek en natuurlijk het Kerstevangelie. Er wordt ook een vrij verhaal verteld of voorgelezen.

Vorig jaar hebben we voor het eerst het eten kant en klaar besteld. Dat is heel goed bevallen. Om met de drukke kerstdagen alles zelf klaar te maken is niet te doen. We kregen een heerlijk koud en warm buffet waar alle bezoekers van smulden. Alleen de soep was uit eigen keuken. Tijdens deze bijeenkomsten wordt aandachtig naar het Kerstevangelie geluisterd. Het is een gelegenheid om het zaad van het Woord te strooien. Al is het op een zeer eenvoudige manier, dat kan de Heere toch ook gebruiken. Zo zijn we steeds bezig om mensen in aanraking te brengen met Zijn Woord. Uit de praktijk blijkt dat er regelmatig mensen van de maaltijd naar de samenkomst komen. En dat is zeer verheugend. We bidden of dit maaltijdproject gezegend mag worden. Bidt u ook mee? "

Ter afsluiting van ons 'bezoek' aan de evangelisatiepost 'Bij Simon de Looier' te Amsterdam vertelt in het eerstvolgende nummer van Daniël één van dc dames van het eerste uur over haar ervaringen en het vrijwilligerswerk dat zij daar mag verrichten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen