Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Noodlanding in de Himalaya

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Noodlanding in de Himalaya

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Prins Willem-Alexander maakte tijdens zijn verblijf in Nepal een tocht naar het 4500 meter hoog gelegen Tsho Rolpa gletsjermeer. Een van de helikopters die achter de prins aanvlogen, moest wegens motorstoring een noodlanding maken. Fotograaf Schenk was een van de passagiers.

Om negen uur vertrokken wij van het hotel naar de vliegbasis van Kathmandu in Nepal. Prins Willem-Alexander was ons reeds vooruit gevlogen naar het gletsjermeer Tso Rolpa in de Himalaya. Bij aankomst op de basis werden de journalisten verdeeld over drie helikopters. Wij kregen helikopter 32 toegewezen, een klein ding van Franse makelij. Met vier journalisten en twee piloten was het toestel vol. Het is een hele belevenis om zo laag tussen de bergen te vliegen. Al die kleine huisjes van de Sjerpa's met hun bonte kleuren vormen een prachtig gezicht. En dan die terrasvormige akkers die trapsgewijs tegen de berghelling zijn aangelegd, net een sprookje. Na 25 minuten was het sprookje echter uit. Halverwege de Himalaya zette de piloot de helikopter op een zeer kleine akker op een top van een berg aan de grond. Er was een lampje gaan branden dat te maken had met oververhitting. De motor en de rotor draaiden nog, maar de collega's vertrouwden het niet en maakten zich ijlings uit de voeten. Ik bleef zitten, met de gedachte: Als de piloot geen paniek maakt, waarom zal ik dat dan doen?

Geloei
Dat idee verdween snel toen een enorm geloei het signaal "wegwezen" gaf. De rotor draaide nog, dus bukken en rennen en languit vallen... Gelukkig gebeurde er niets. Zeer kort na de noodlanding kwamen de vriendelijke Sjerpa's naar die vreemdelingen met al die camera's kijken.
Nadat de piloten, Eknath Thapa en commandant luitenantkolonel Madan, wat aan de motor gesleuteld hadden, zeiden ze: We kunnen weer verder. De journalisten gaven er echter toch de voorkeur aan om terug te gaan naar de basis.

Huldiging
Tijdens de lunch vertelde Madan dat hij in februari naar Anaheim in Californië hoopte te gaan om daar gehuldigd te worden als de beste helikopterpiloot ter wereld. Madan vertelde dat hij in mei '96 twee bergbeklimmers had gered die op 6000 meter hoogte op een helling van de Mount Everest (8848 m) verbleven.
Madan: „Bij slecht weer op de Mount Everest waren zes bergbeklimmers omgekomen, onder anderen de beroemde bergbeklimmer Fischer. De Amerikaanse ambassade had verzocht naar de vermisten te zoeken. Ik had er niet veel vertrouwen in dat de reddingsoperatie zou slagen, maar ik probeerde het gewoon. De twee die we vonden, waren de Amerikaan dr. S. Beek Weather en de Taiwanees Makalu Gau. Het probeem was dat de vallei waar de twee waren zo nauw was, dat ik daar niet tussen kon vliegen. Ik ben toen naar 7000 meter hoogte gegaan. Dit is eigenlijk niet mogelijk voor de helikopter en op die hoogte krijg je zuurstofgebrek, gaan je hersens traag werken en neemt je reactievermogen sterk af. Toen ik uiteindelijk over de top vloog tussen de vallei had ik aan weerszijden nog maar een halve meter ruimte."

Amputaties
„Gelukkig was dit waagstuk niet voor niets want ik zag twee mensen die zich met hun laatste krachten voortsleepten. Hun ledematen waren bevroren en ze waren totaal uitgeput. Ik kon daar niet landen en heb met veel moeite de mensen met een lijn kunnen binnen halen. Terug in Kathmandu zijn we direct naar het ziekenhuis gegaan en daar bleek dat dr. Beek Weather er zeer slecht aan toe was. Aan zijn vrouw in Amerika was reeds verteld dat hij was overleden. In het ziekenhuis hebben ze de bergbeklimmers er weer bovenop geholpen, maar van beide mensen moesten de voeten worden geamputeerd, evenals de neus van dr. S. Beek."
In Anaheim wordt Madan gedecoreerd met de prestigieuze Robert E. Trimble Memorial Award. En onlangs werd Madan al geëerd met de Nepal Tara (Ster van Nepal), de hoogste onderscheiding in Nepal. Als Madan dit zo vertelt, wordt het even stil en zegt hij zachtjes: „Ik ben altijd bezig met het redden van andere mensen op grote hoogte, maar twee jaar geleden was ik niet in staat mijn vrouw te redden bij een gasexplosie thuis in de keuken."

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 maart 1997

Terdege | 84 Pagina's

Noodlanding in de Himalaya

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 maart 1997

Terdege | 84 Pagina's