Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Critiek van Jonge mensen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Critiek van Jonge mensen

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

RONDKIJK

Jonge mensen zijn meestal critisch aangelegd. Vaak hebben ze op ieder en op alles aanmerking. Dit vloeit voort uit hun idealisme, zij willen alles en iedereen volmaakt hebben. Zij hebben een grote drang naar werkelijkheid — het moet alles „echt" wezen! Als het niet „echt" is, valt hun respect weg.

De tijd van rijping bij de jeugd is altijd een tijd van contrasten. Daarom kan het zijn nut hebben, dat ik daar vanuit dit hoekje eens wat dieper op inga.

Jonge mensen bespieden de ouderen en letten op hun daden. Zij verwachten van hen, dat zij beleven wat zij belijden. Helaas is dat dikwijls zo anders! En dan komt begrijpelijk de critiek los. Dan scheren ze soms het gehele Christendom over één kam en durven zelfs wel van huichelaars spreken!

Weet ge hoe dat komt? Omdat ze de boosheid van hun eigen hart niet recht kennen en de macht der zonde niet wetën te peilen. Daarmee wil ik geenszins het verkeerde van het niet beleven der belijdenis goedpraten, maar alleen zeggen, dat het Christendom niet naar de belijders is af te meten. In het latere leven zullen de jongeren ervaren, dat zij uit en van zichzelf het pad van Gods geboden niet weten te houden — het jeugdig idealisme en de vele goede voornemens lijden dan schipbreuk. Dan zakt de critiek al wat!

Dikwijls is dit critische van jonge mensen aanleiding, dat de ouderen hen niet verstaan. Dat ze voor eigenwijs en bet-weterig worden versleten, terwijl dit toch een normaal jeugdverschijnsel is. Het komt er op aan, dat de ouderen dit „euvel" in juiste banen weten te leiden. Er moest in het hart van de ouderen véél meer plaats zijn voor de jongeren. Het geeft mij aanleiding te zeggen, dat dit maar al te veel ontbreekt. Voor in de mond ligt: „die verdorven jeugd toch van tegenwoordig!" — met welk gezegde ze dan meteen zijn verketterd. Dat is goedkope kost!

De goeden niet te na gesproken, maar de ervaring van uw rondkijker is, dat de ouderen veel te weinig de verenigingen van onze jongens en meisjes bezoeken. Zij hebben de steun van de ouderen nodig, wat zeer zou worden gewaardeerd. Men laat hen echter te veel in hun zelf-werkzaamheid en zelf-opvoeding! Naast de ouders is het nodig, dat ook de ouderlingen en diakenen zich eens op de vereniging laten zien. Onze J.V.'s en M.V.'s staan onder kerkelijk toezicht — aan het woord toezicht is ook steun verbonden. Niet om daarmee de voorzitter de leiding uit de handen te nemen door bv. de bespreking aan zich te trekken, maar om eens te luisteren, zich in te leven in hun problemen. En als het nodig blijkt met raad en daad bij te staan. Van zulk medeleven gaat grote kracht uit.

In onze twintigste eeuw gaan zoveel daverende dingen in een vaart de ouderen voorbij, dat ze daarmee zelf geen raad weten. Dit ontgaat ook de jongeren niet. De ontkerstende wereld doet zijn greep op de jeugd, inzonderheid wel op de jeugd van de kerk. Daarom is het zo groot te achten, dat onze jongens en meisjes op gezette tijden nog bijeenkomen tot onderzoek van Gods Woord en de belijdenis-schriften onzer vaderen. Te weinig wordt beseft wat dit betekent. Niet om er de bekeerde jongen of meisje mee te worden, wederbarende genade is nodig. Dat moet altijd de ondertoon zijn. De Jongelings-of Meisjesvereniging is geen bekeringsinstituut, evenmin als dit de catechisatie is of de christelijke school. Maar Gods Woord is het zo eeuwig waard onderzocht te worden en het is nog groot als er in deze tijd van geweldige vervlakking nog lust toe gevonden wordt. De Heere mocht aan dit onderzoek Zijn Geest doen gepaard gaan, opdat Zijn Woord zijn of worden mocht niet alleen een richtsnoer voor leer en leven, maar ook uitwerke de waarachtige bekering tot zaligheid. Dan wordt geleerd de ware zelfcritiek, waardoor de critiek op anderen in de tweede plaats komt te staan. Ik heb mij in dit stukje zowel tot de jongeren als de ouderen gericht; het mocht er toe bijdragen dat de laatsten voor de eersten meer belangstelling en medeleven tonen. Onze jongelingsschap zal daarmee gebaat zijn.

RONDKIJKER.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 augustus 1952

Daniel | 8 Pagina's

Critiek van Jonge mensen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 augustus 1952

Daniel | 8 Pagina's