ZIJN ALLE GODSDIENSTEN GELIJK?

Er is een bekend verhaal, een soort gelijkenis, dat uit wil drukken dat alle godsdiensten gelijk zijn. I-Iet gaat over een man in het Oosten, die een heel bijzondere ring bezat. Een ring, die d; e wonderlijke kracht had om de eigenaar aangenaam te maken voor God en de mensen. Toen de man voelde dat hij ging sterven wist hij niet aan wie van zijn drie zoons hij de ring zou geven, , want hij had hem al eerder aan ieder afzonderlijk beloofd. Om zich uit de moeilijkheid te redden liet hij bij een goudsmid twee andere ringen vervaardigen, die zo-op de oorspronkelijke ring geleken, dat niemand, zelfs de vader niet, kon uitmaken welke van deze drie de ware ring was. Elke zoon kreeg nu een ring, maar niemand wist na de dood van de vader wie nu .de bijzondere ring had! Alle drie pochten ze er op dat ze de ware ring hadden. Om een beslissing uit te lokken stapten ze naar de rechter en die sprak toen het wijze woord, , dat uit het leven van elke zoon moest blijken dat ze een ring hadden die hen voor God en de mensen aangenaam maakte!

De bedoeling van het verhaal is duidelijk: niemand moet denken dat hij de waarheidin pacht heeft. Niemand kan uitmaken welke godsdienst de ware is. Ieder moet zijn best doen om goed te leven. „Draag slechts je ring", d.w.z. doe je best en het zal wel blijken wie voor God en de mensen aangenaam is!

En jij?

Vooral in onze tijd zijn er veel mensen die het met de konklusie van dit verhaal eens zijn. Het antwoord op de vraag: „zijn alle godsdiensten gelijk? " is eenvoudig. Natuurlijk zijn alle godsdiensten gelijk, 't Gaat er maar om, zegt men dan, hoe je leeft... Er zijn ook heel wat jongeren (en ouderen) die met deze vraag niet zo goed raad weten. Je kunt immers niet zondermeer zeggen dat alle godsdiensten gelijk zijn, maar... je blijft toch zitten met de vraag waar-om nu juist het christendom de ware godsdienst zou zijn.

't Zou best kunnen dat er jongelui zijn die dit artikel lezen en daar ook mee zitten. Je weet wel dat de Bijbel het laatste woord heeft, maar toch... Je spreekt met andere mensen en je gaat weer twijfelen. De andere godsdien-sten gaan er toch ook van uit dat ze de waarheid hebben? De mensen die tot deze godsdiensten behoren, bedoelen het toch ook goed? Zou *'t toch niet zo kunnen zijn dat alle godsdiensten gelijk hebben? Is het niet kortzichtig om te denken dat juist het christendom de ware godsdienst is?

In de Islam aanbidden de mensen toch ook een God. Bidden we niet allemaal tot dezelfde God? Allemaal vragen waar je toch maar mee zit.

En zelfs vanuit de christelijke kerken wordt de gedachte dat het allemaal niet zoveel uitmaakt gepropageerd. Steeds vaker hoor je de mening verkondigen dat het christendom zich in het verleden veel te absoluut heeft opgesteld. Alsof christenen alleen de waarheid zouden bezitten... De Wereldraad van Kerken stimuleert daarom het gesprek tussen de wereldgodsdiensten.

Men zegt dan: christenen moeten op voet van gelijkheid spreken met. aanhangers van andere wereldgodsdiensten. Het christendom is één weg. tot God. En zoals er vele wegen leiden naar dezelfde bergtop, zo leiden de verschillende godsdiensten naar hetzelfde doel. Het doet er niet toe langs welke weg je de bergtop bereiken wilt. Dit gesprek (de dialoog) tussen de wereldgodsdiensten leidt veelal tot vermenging van godsdiensten, waarin ook het christelijk geloof ondergaat.

De wegen van de mens naar God

Je begrijpt dat ik in dit artikel niet op alle verschillen tussen de vele godsdiensten, kerken, sekten en stromingen in kan gaan. 'k Beperk me tot de wereldgodsdiensten en dan met name tot de vraag of het inderdaad wel om dezelfde God gaat in de wereldgodsdiensten. Bedoelen we allemaal hetzelfde als we over „god" spreken? In zekere zin wel, ieder mens heeft immers een ingeschapen godskennis?

In het Animisme (de primitieve godsdiensten van de heidenen) wordt aan de mens en aan de overige schepping een goddelijke oorsprong toegekend. Er is geen sprake van een persoonlijke God, maar van een „macht" die sterker en groter is dan d.e macht van de mens. In de promitieve religie is de mens op zoek naar een goddelijke macht. Het is een weg van de mens uit. Een weg vol angst en lotsherusting. Een doodlopende weg...

In het Boeddhisme wijst Boeddha de weg. Wie tot de leer van Boeddha overgaat spreekt een soort belijdenis uit: Ik neem mijn toevlucht tot Boeddha, zijn leer en zijn gemeente. Boeddha is goddelijk en hij ontleend zijn gezag aan de god Brahma, die hem overtuigd heeft om zijn leer ook aan anderen te prediken. Boeddha wijst' de weg van de mystiek. De mens moet door overgave en meditatie een onmiddellijke betrekking tussen hem en het goddelijke tot stand brengen. Een weg van de mens uit. Een doodlopende weg...

In de Islam wijst Mohammed de weg. Zijn inzichten en handelingen zijn het richtsnoer van alle moslims. Islam betekent „overgave". Van de moslims wordt een volkomen toewijding aan hun god Allah verwacht. Allah is de „grote, de verhevene". Hij beschikt naar willekeur, vandaar dat de moslims geloven in een onafwendbaar noodlot. De mens moet zich in een weg van plichten, wetten en voorschriften met Allah verzoenen. Een weg van de mens uit. Een doodlopende weg...

In het Hindoeïsme kent men een onmetelijk aantal goden en godinnen. De meest bekende ervan zijn Brahma, Sjiwa en Visjnoe. In het Hindoeïsme moet de mens trachten inzicht te krijgen in zijn geestelijke toestand en zo de geestelijke bron, god, trachten te bereiken. Een weg van de mens uit. Een doodlopende weg...

In het Jodendom komen we voor het eerst de God van de Bijbel tegen. De gelovige Jood belijdt: De God der goden, de HEERE, Die weet het; Israël zelf zal het ook weten!" (Jozua 22 : 22). Israël wist van de weg van God naar de mens. Israël wist dat God Zich in Zijn zoon zou openbaren. „Want er zal een Rijsje voortkomen uit de afgehouwen tronk van Isaï. En op hem zal de Geest des HEEREN rusten!" Maar Israël heeft de gekomen Messias verworpen. No; g steeds zucht Israël onder een wettische dienstbaarheid. Nog steeds gaat het zelf gekozen wegen om zo tot God te komen. Maar een zelfgekozen weg is een doodlopende weg...

In de wereldgodsdiensten is de mens op zoek naar de onbekende God.

In Handelingen 17 : 23 e.v. kunnen we lezen dat Paulus op de Areopagus een altaar vond met als opschrift „de onbekende God". Nergens lezen we dan dat Paulus zegt: ij mannen van Athe-

ne, u en ik dienen dezelfde God, we maken slechts van een andere weg gebruik om tot God te komen. Nee, Paulus zegt: „Deze dan, Die gij niet kennende dient, verkondig ik ulieden. De God, Die de wereld gemaakt heeft en alles wat daarin is; Deze, zijnde een Heere des hemels en der aarde, woont niet in tempelen met handen gemaakt". Paulus zegt hier: het gaat niet van de mens uit! God hoeft niet gediend te worden, alsof Hij dat nodig heeft. Daarom verkondigt Paulus hen dat zij zich bekeren. Hij wijst op de schuld in Adam én op de genade in Christus. „Opdat zij de Heere zouden zoeken, of zij Hem immers tasten en vinden mochten!"

Alle zelfgekozen wegen zijn doodlopende wegen, want het blijft bij een tasten zonder vinden. Dat geldt ook voor ons als we de enige ware God en Jezus Christus Die Hij gezonden heeft niet kennen.

Jezus Christus, de enige Verlosser

Achter de gelijkschakeling van de verschillende godsdiensten zit de gedachte dat ieder mens zich een god schept naar zijn eigen idealen. Gods openbaring aan de gevallen mens is echter geen droombeeld van de mens. God openbaart Zich in Zijn Woord aan de mens als de God der Waarheid. Hij kan Zich daarom niet op verschillende •— elkaar tegensprekende — wijzen openbaren. De Bijbel zegt ons dat God Zich op bijzondere wijze openbaart in Zijn Zoon. Dat is het beslissende van het christelijk geloof!

En daarvan willen velen niet weten. O, ja, ook de Islam spreekt over Jezus, maar Hij wordt niet aanvaard als Gods Zoon. Zelfs het Christendom kent veel belijders die wel willen aanvaarden dat Jezus een profeet of bijzonder mens was. Men wil nog wel geloven dat Christus een inspirerend voorbeeld is voor ons, maar van Zijn Godheid wil men niet horen. Wat erg als we dan toch Gods openbaring in Christus verwerpen. Voor de Joden is Hij een ergernis en voor de Grieken een dwaasheid. En toch! Toch is Hij dé Weg, dé Waarheid en hét Leven.

Christus openbaart Zich in Zijn Woord als de Zoon des mensen. Naar Gods eigen belofte heeft Hij de menselijke natuur aangenomen. Hij is door de Vader gezalfd als Profeet, Priester en Koning. Als de Zoon van God, die God bleef hoewel Hij waarachtig mens werd, heeft Hij een volkomen verzoening teweeg gebracht. Hij is het alleen die ons werkelijk verlossen kan!

Christus getuigt van Zichzelf: „Ik ben de goede Herder; de goede Herder stelt Zijn leven voor de schapen. Allen, zovel en als er voor Mij zijn gekomen, zijn dieven en moordenaars". Duidelijker kan het toch niet gezegd worden!

In tegenstelling tot de wereldgodsdiensten heeft de christelijke kerk als bijzonder kenmerk dat zij belijdt de enige weg tot behoud te zijn. Zelfs de Islam, hoewel overtuigd van eigengelijk, ontkent niet dat andere godsdiensten ook een deel van de waarheid bezitten. Een christen zegt echter op grond van de Bijbel: Er is geen andere Naam onder de hemel gegeven, door welke wij moeten zalig worden.

Is dat ook jouw belijdenis ?

Niet alleen tot de aanhangers van de wereldgodsdiensten, maar ook tot ons komt de oproep om Jezus Christus te aanvaarden als de enige Verlosser. Ook tot ons komt de ernstige vermaning van de Heere: „Ziet toe, dat gij Die, Die spreekt niet verwerpt". Wat zal het verschrikkelijk zijn als de I-Ieere eenmaal zal moéten zeggen: Jij wist dat er één God en ook één Middelaar Gods en der mensen was, maar je hebt niet geluisterd. Je wilde niet dat' Ik Koning over je zijn zou. Luister daarom nog naar Zijn stem. Hij is het zo waard om gediend te worden. Uit de kerkgeschiedenis weten we dat er jonge mensen geweest zijn die de belijdenis dat Jezus Christus alleen Heere is, mochten vasthouden. In de gemeente Smyrna was een jongen van 15 jaar, Germanicus heette hij, die door genade mocht belijden dat niet de romeinse keizer, maar Jezus Christus zijn Verlosser was. Germanicus mocht staande blijven omdat de Naam van Christus waarde had gekregen in zijn leven. Is dat in jouw leven ook zo?

De Naam van Christus krijgt dan waarde in ons leven, als we onze zonde en schuld leren kennen. Om werkelijk trouw te kunnen blijven aan de belijdenis dat Christus alleen de Heere is, moet Hij in de nood van ons leven onmisbaar zijn geworden. Dan heb je Hem liefgekregen! Dan kun je zonder Jezus niet leven.

Christus is een volkomen Verlosser!

Door Zijn lijden en sterven heeft de Heere Jezus de overwinning behaald. Hij was veracht en de onwaardigste onder de mensen, een Man van Smarten. Maar, en dat mag Gods Kerk toch ook weieens zeggen, Hij is om onze overtredingen verwond: , om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem. Als de Heere ons brengt aan de voet van het kruis, dan leren we wat het betekent dat Hij een volkomen Verlosser is.

Heb jij Hem zó al leren kennen? Misschien zeg je: Ik ken Hem niet. De lijdensweken zijn mij meer tot smart dan tot blijdschap. Ik heb in mijn leven wel iets van mijn zonden en schuld leren kennen, maar ik mis de verzoening met God. Ik ken de Heere niet als mijn Verlosser. Als dat werkelijk zo is in je leven, houd. dan maar moed. Dan ben je toch op de goede weg. Onze wegen zijn doodlopende wegen, maar Gods weg is de weg ten leven. Want Jezus leeft! Onze catechismus zegt zo kernachtig: „Hij heeft door Zijn opstanding de dood overwonnen, opdat Hij ons de gerechtigheid, die Hij door Zijn dood verworven heeft, kon deelachtig maken!"

Hij zorgt er Zelf voor! Ook al denk je misschien dat het steeds onmogelijker wordt. Hij is een volkomen Zaligmaker. Zou Jezus niet weten dat er ook jonge mensen zijn die naar Hem uitzien? De goede Herder kent al Zijn schapen bij name, ook de lammen en ... er zal er niet één achterblijven!

Tenslotte

Er is dus maar één antwoord op de vraag: Zijn alle godsdiensten gelijk? Dat antwoord geeft de Bijbel: Er is één God en ook één Middelaar tussen God en de mensen. Op Java werd aan het begin van deze eeuw een verhaal verteld dat ons antwoord aan de wereldgodsdiensten duidelijk weergeeft.

„Een man raakte in een put en dreigde in de modder weg te zinken. Je begrijpt dat de man luid om hulp ging roepen. Niemand scheen hem te horen...

Totdat Boeddha voorbij kwam. Boeddha hoorde de man roepen en boog zich over de rand van de put. Hij riep tot de man: Nu weet je wat. lijden is. Het lijden is de enige weg om tot de zaligheid te komen. Boeddha ging heen en de man werd niet geholpen.

Ook Mohammed kwam voorbij. Hij hoorde de man roepen en boog zich over de rand van de put en ze: i: Dit is je lot. Zeg mij na „Allah is God en Mohammed is zijn profeet" en je zult eens behouden in het paradijs komen. Verder deed Mohammed niets en ging heen en de man zakte al dieper in de modder. Toen kwam Jezus voorbij. I-lij zag de man in de diepte en riep hem toe: Houd moed! Ik kom je te hulp. En Jezus daalde af in de put. Met Zijn machtige armen tilde Hij de man, die zichzelf reeds verloren wist, uit de put. Zelf verzonk Jezus daarbij in het slijk. Ik voor u, sprak Hij, omdat gij anders de eeuwige dood had moeten sterven".

Hij is werkelijk de enige en volkomen Verlosser!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen