(5) De kermis der ijdelheid

Wij keren terug naar Bunyan en herhalen wat hij schreef: "De weg naar de Hemelstad loopt juist door de stad IJdelheid waar deze kermis gehouden wordt." Wij leven in deze wereld, in Nederland in het jaar 1983, en kunnen niet doen alsof wij niets te maken hebben met wat er in de stad IJdelheid gebeurt. Wat er in de maatschappij gebeurt, raakt ons allen. Wij zijn niet immuun voor de geestelijke en materiële ziekten, die de mensheid teisteren. De politiek heeft gevolgen voor ons en onze gezinnen. Energieproblemen, milieuvervuiling stoffelijk en geestelijk, terrorisme, bewapening, onderwijsvernieuwing, abortus, euthanasie, "antidiscriminatie", kinderbescherming, echtscheidingen, drugs. Ook al zouden wij ons met dit soort zaken niet bezig willen houden, zij houden zich wel met ons en onze gezinnen bezig. "Wie naar de Hemelstad zou willen reizen zonder door deze stad te gaan, zou wel uit de wereld moeten gaan."

"Nu moesten de beide pelgrims, zoals ik al zei, noodzakelijk over deze kermis gaan. Maar zie, nauwelijks hadden zij er hun voetstappen gezet, of de aandacht van alle kermisgasten werd op • hen gevestigd. De stad zelf kwam geheel in opschudding en wel om deze redenen:

Ten eerste: e pelgrims waren bekleed met een mantel die zeer veel verschilde van de kleding der kopers en verkopers, die hier handel dreven. De kermisvierders staarden hen dus met grote ogen aan. Sommigen zeiden: Het zijn een paar dwazen", anderen noemden hen krankzinnig en weer anderen zeiden: Het zulleii wel buitenlanders zijn" (1 Kor. 4 : 9, 19).

Ten tweede: Men verwonderde zich ook over hun taal, want slechts weinigen konden hen verstaan. Zij spraken immers de tale Kanaans en de kermisvierders waren mensen van deze wereld. Daarom waren zij voor hen als volkomen vreemdelingen.

En het derde, waarom de pelgrims door de kermismensen bespot werden, was, dat zij al de koopwaar die op de kermis tentoongesteld was, zo weinig waard achtten, dat zij er niet eens naar wilden zien. Wanneer men hen aanriep om iets te kopen, stopten zij hun vingers in de oren en baden "Wend mijn ogen af, dat zij geen ijdelheid zien" (Ps. 119 : 37). Zij zagen naar boven, waarmee zij betoonden, dat hun wandel was in de hemelen (Fil. 3 : 20).

Er was er een, die hen tot hiertoe met spot gadegeslagen had, en de vraag stelde: Wat wilt gij kopen ? " Zij zagen hen ernstig aan en zeiden: Wij kopen de waarheid" (Spr. 23 : 23).

Wij zullen de geschiedenis niet in den brede vervolgen. Ieder kan die zelf nalezen. Er kwam een grote beroering. Christen en Getrouw werden gevangen genomen en er kwam een rechtzaak, die erop uitliep, dat Getrouw op de brandstapel gebracht werd om der waarheid getuigenis te geven. Maar Christen kon ontkomen en zijn reis vervolgen.

Er waren dus drie dingen, waardoor Christen en Getrouw de aandacht trokken op de kermis der ijdelheid. Ten eerste hun uiterlijk, ten tweede de woorden die zij spraken, ten derde dat zij niets wilden kopen op de kermis der ijdelheid, maar betoonden dat het hun om de waarheid te doen was.

Maar op deze markt waren toch ook volkomen geoorloofde zaken te koop, gelijk wij gezien hebben? Bunyan noemde ze op: huizen, landerijen, neringen, ambten enz. Zeker zijn dat geoorloofde zaken. Maar Christen en Getrouw wilden die niet kopen van de kramers op de kermis der ijdelheid. Zij betoonden dat hun wandel was is de hemelen. "Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid en al deze dingen zullen u toegeworpen worden."

Zo mochten wij ook maar verwaardigd worden, in het maatschappelijke leven, op de plaats waar wij gesteld zijn, te tonen anders te zijn. Dan zullen wij niet meedoen met de hebzucht, het egoisme, de graaimentaliteit, de genotzucht, die zo kenmerkend zijn voor de kermis der ijdelheid. En dat zal dan tot gevolg hebben, dat dat dan ook in ons uiterlijk en in onze spraak kenbaar wordt.

Men lette daar wel op. Want wie zich alleen maar andere kleding en een andere spraak aanmeet om zich af te kunnen zetten tegen de wereld, maar overigens zich in zijn denken, begeerten en verlangens geheel wereldgelijkvormig betoont, dwingt geen respect af, maar maakt zich alleen maar belachelijk.

"Want beter dan dit tijd'lijk leven is Uwe goedertierenheid." Dat kunnen wij zingen in de kerk, maar het zal praktijk moeten zijn in het leven van alledag, anders is het een leugen en tot bespotting door de wereld.

Wie zo inderdaad in handel en wandel betoont een ander beginsel toegedaan te zijn dan dat der wereld, zal misschien vele vrienden verliezen. Hij zal er anderen bij krijgen. Christen werd ook door velen uitgelachen in IJdelheid. Maar hij kreeg pok nog nieuwe mensen mee op zijn verdere tocht. Weest er voorzichtig mee, want ook Christen heeft toen juist van die nieuwe mensen nog veel last gekregen. Bij-oogmerk bijvoorbeeld. Maar ook mocht hij toen na de dood van Getrouw Hoop ontmoeten om samen met deze zijn reis te vervolgen.

Het is een voorrecht, dat wij niet alleen, als

eenlingen, in dé stad IJdelheid behoeven te vertoeven. Daniël was in Babel ook niet alleen, maar had nog zijn drie vrienden. Maar dat brengt ons er wel toe, bij iets stil te staan dat onze aandacht ten laatste nog verdient. Wij zijn met meerderen, maar onze plaatsen in de stad IJdelheid zijn wel verschillend. Allen hebben wij er een plaats, maar de ene plaats kan meer de aandacht trekken dan de andere en ook meer verantwoordelijkheid meebrengen. Daarover nog D.V. in een laatste artikel.

(slot volgt) Sch.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen