Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Volkeren rondom Israël

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Volkeren rondom Israël

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(4).

De Assyriërs en het Rijk. nieuw-Babylonische Rijk.

Toen het Babylonische rijk van Hammurabi in verval raakte, nam de verdedigingskracht af, en het land stond bloot aan aanvallen van andere volken. Ongeveer 1530 voor Christus leed het de eerste nederlaag, tegen de Hittieten. De grootste bedreiging vormde echter het rijk ten noorden van Babylonië, dat van de Assyriërs.

Deze Assyriërs waren ook een Semietisch volk. Hun rijk werd genoemd naar hun voornaamste god, Assur. Ook de oudste hoofdstad heette zo. Later werd Ninevé het middelpunt van het rijk.

Een aantal koningen, die geweldige veroveraars waren, brachten Assyrië tot bloei. Toen Babylonië geen weerstand meer kon bieden tegen andere volken, werd dit rijk dan ook door Assyrische veroveraars opgeslokt.

Een van de bekendste en meest krijgshaftige koningen w r as Tiglatpileser, een figuur die we ook in de Bijbel tegenkomen. Tiglatpileser wordt genoemd in 2 Koningen 15, waar hij optreedt tijdens de regering van Pekah van Israël. Hij was het met wie Achaz, koning van Juda, een verbond trachtte te sluiten tegen Syrië.

Er is een gedenkteken van hem gevonden waarop hij zich beroemt zijn gelijke in de strijd niet te hebben en zijn rijk uitgebreid te hebben tot aan de Middellandse Zee.

Tevens verhaalt hij van al de schatten die hij van de onderworpen koningen ten geschenke kreeg. Van de farao van Egypte kreeg hij bijvoorbeeld een krokodil en apen. Tiglatpileser deed veel aan de ontginning van zijn land en bevorderde landbouw en veeteelt.

Het volkskarakter van de Assyriërs had een zeer wrede inslag. Hiervan getuigt hun wijze van oorlogvoeren. Van overwonnen vijanden werden handen en armen. neus en oren afgehakt, en de ogen werden hen uitgestoken. De hoofden der doden werden tot pyramiden opgestapeld. Ook de Assyrische rechtspraak getuigt van hun wreedheid. De Assyrische wetten zijn ruim vijfhonderd jaar jonger dan die van Hammurabi, maar ze staan op een veel lager ontwikkelingspeil. Om maar een enkel voorbeeld te noemen: castratie was de straf op alle zedenmisdrijven.

De laatste van de grote Assyrische veroveraars was Assurbanipal, die regeerde van 668 tot 630 voor Christus. Deze Assurbanipal was niet alleen een groot jager en krijgsman, maar hij was ook een groot bouwheer en bevorderaar van wetenschap en literatuur.

Men heeft van hem een enorme verzameling kleitabletten met teksten in spijkerschrift gevonden, die samen de oudste bekende bibliotheek ter wereld vormden.

Deze bibliotheek bestaat voor het grootste gedeelte uit copieën van Babylonische werken. Veel nieuws op cultureel gebied heeft de bloeitijd van Assyrië niet gebracht, maar wel komt aan Assurbanipal de eer toe de werken van de Babylonische cultuur van de ondergang gered en voor het nageslacht bewaard te hebben.

Interessant is de in deze bibliotheek gevonden correspondentie. Hieruit heeft men het leven van die tijd vrij nauwkeurig leren kennen. Men kon zich bijvoorbeeld met alle mogelijke kleinigheden rechtstreeks tot de koning wenden. Zo is er een brief gevonden waarin een boer aan de koning vraagt of hij zijn dieren op stal moet zetten of in de wei moet laten lopen.

Na de dood van Assurbanipal was het met de macht van Assyrië gedaan. Tijdens de tweede van zijn opvolgers kwamen de Meden, een bergvolk uit oostelijk Perzië, die in 612 voor Christus Ninevé bezetten. De wraak van de overwinnaars op de wrede onderdrukker was verschrikkelijk:

Ninevé werd met de grond gelijk gemaakt en mannen, vrouwen en kinderen, bijna alles wat Assyrië heette, werden uitgeroeid. Ook de Assyrische cultuur werd in stof en as begraven.

Tijdens het verval van Assyrië wist Babylonië zich weer zelfstandig te maken. De rol van de Sumeriërs was nu uitgespeeld, de Chaldeeën, een ander Semietisch volk, bezetten het land en stichtten het Nieuw-Babylonische Rijk. Ze hielpen de Meden Assyrië ten val te brengen, waarna ze zelf weer de Meden versloegen en geheel Assyrië veroverden. In 604 voor Christus begon met de regering van Nebukadnezar de schittert O rende welvaartsperiode van „het grote Babyion". Nebukadnezar was een moedig (en wreed!) veroveraar en een groot bouwheer. Hij versierde Babel met de schitterende bouwwerken. Beroemd werd zijn tempel voor de god Bel Marduk, een enorme tempeltoren met zeven terrassen, die gewijd waren aan de zon, de maand, en de toenmaals bekende vijf planeten. Deze terrassen waren bekleed met tegels van verschillende kleuren. Dat van de zon was verguld, dat van de maan verzilverd. Het geheel maakte een schitterende indruk. De ruïnen van deze tempeltoren bestaan heden ten dage nog.

Voor zichzelf bouwde Nebukadnezar een schitterend paleis, dat hij terwille van zijn gemalin liet omgeven met terrasvormig aangelegde tuinen, de beroemde hangende tuinen van Babel, een van de „zeven wereldwonderen".

Niet voor niets heeft Nebukadnezar uitgeroepen: „Is dit niet het grote Babel, dat ik gebouwd heb? "

Deze „bouwer van het grote Babel", zoals hij zichzelf hoogmoedig noemde, was een zeer godsdienstig mens. De tempel voor Bel Marduk getuigt er al van. Van hem zijn gebeden gevonden tot deze god, die tot de beste van de wereldliteratuur gerekend kunnen worden.

Ook in de Bijbel vinden we voorbeelden van zijn godsdienstigheid. Denk maar aan de geschiedenis van het zestig ellen hoge gouden beeld, dat hij op liet richten.

Erg standvastig was hij echter niet, want toen hij gezien had dat de drie jongelingen niet door het vuur in de oven waren aangetast, loofde hij direct de God van Israël. Toen Nebukadnezar gestorven was, was ook de glorie van Babel afgelopen. Zijn opvolgers teerden op de verdiensten van hun grote voorganger en het was voor Cyrus, de koning der Perzen, niet moeilijk Babel te overweldigen. Cyrus vernietigde Babel echter niet, maar spaarde de stad. Nog eeuwen bleef Babel het wereldcentrum, de stad van weelde en zedeloosheid. Maar langzaam ging het achter uit en de naam van Babel verdween en maakte plaats voor Athene en Rome.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 augustus 1961

Daniel | 8 Pagina's

Volkeren rondom Israël

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 augustus 1961

Daniel | 8 Pagina's