Meditatie · Schreeuwen naar waterstromen

Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, God. Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God;

Psalm 42 : 2, 3a

Toen David, de man naar Gods hart, als een ellendige balling in het Overjordaanse rondzwierf met zijn vervolgers op de hielen en voortdurend in gevaar verkeerde, was zijn grootste smart, dat hij niet meer voor het aangezicht van de Heere kon verschijnen in Zijn Heiligdom. Het hoogtepunt van het geloofsleven was voor deze man, die de Heere vreesde, immers het opgaan naar Gods huis om daar het aangezicht van de Heere te zoeken in het gebed. Wanneer dit echter om welke reden dan ook niet mogelijk was, stond dat bijna gelijk met het missen van de gemeenschap met God. Een gemeenschap die voor alles in de tempel genoten werd.

Verlangen

Uit deze nood van zijn ziel is de psalm van het hijgende hert geboren. David vindt de gestalte van zijn ziel getekend in een hert, dat afgemat is door de brandende hitte van de oosterse zomerzon of dodelijk vermoeid is door de jacht, waaraan het maar ternauv/ernood ontkomen is. En nu verlangt het met al de vezels van zijn bestaan naar een dronk fris v/ater, ja, het schreeuwt naar de waterstromen!

Nu, zó smacht de ziel van de psalmdichter naar de levende God, Die Zijn heilige woning heeft op de berg Sion. Het is één en hetzelfde verlangen, dat verlangen van het hert én de ziel van de dichter.Alleen er is wel een groot verschil tussen die beiden. Het hert zoekt de frisse waterstromen namelijk hier beneden, terwijl de dichter de verkwikkende waterstromen boven zoekt, bij de Heere!

Nee, deze dorst naar de levende God wordt lang niet overal gevonden. O zeker, er is wel in menig hart een sterk en vurig verlangen naar rust en vrede, naar iets wat men mist, maar dit verlangen beperkt zich meestal tot dat wat deze aarde te bieden heeft, tot alles wat vergankelijk is.

De één dorst naar geld en goed, en die dorst verteert hem zozeer dat hij zijn eerstgeboorterecht ervoor zou willen verkopen, ja, zijn ziel en zaligheid ervoor op het spel zou willen zetten. Een ander dorst hevig naar roem en eer bij de mensen. Hij heeft er alles voor over om maar naar de ogen gekeken te worden en wee de mens die hem niet die eer bewijst. Weer een ander dorst naar kennis. Alles doet hij om die kennis maar te vermeerderen, ook al kost hem dit de vrede voor zijn ziel. Een vierde dorst naar brood en spelen, naar verzadiging van zijn of haar lusten ten koste van dat geluk dat alleen daar gevonden wordt waar een mensenkind zich mag verlustigen in de Heere! Nee, het dorsten naar de Heere kent de mens van nature niet.

Genade

Dat dorsten naar de Heere is enkel genade! Verkiezende genade. O zeker, daar wordt nog wel bij heel velen een zeker verlangen gevonden om God te kennen omdat de wereld en haar begeerlijkheden tenslotte ook niet bevredigen.

Maar dat is helaas maar al te vaak niet het verlangen dat onze psalmdichter kent. Dat dorsten, dat verlangen wordt daar gevonden, waar een mens ontdekt is aan zijn verlorenheid en doemwaardigheid. Het hert dat schreeuwt naar de frisse waterstromen is maar niet om een teug water verlegen.

Nee, het gaat hem ten diepste om leven of dood! Als hij niet spoedig kan drinken uit de stroom van helder, ver­ frissend water, zal hij dodelijk vermoeid en verteerd door de dorst ter aarde storten en spoedig een smadelijke dood sterven.

Kent u dat smachten naar de levende God, Die alleen leven kan schenken aan een afgetobde aan een door zonde, dood en hel voortgejaagde ziel? Kunt u het zonder de Heere niet langer uithouden?

O, dat u Hem dan in de grote nood van uw bestaan zou zoeken, nu Hij Zich nog laat vinden in het welaangename heden der genade. De verfrissende wateren van Zijn heil stromen daar, waar een arme zondaar zijn knikkende knieën mag buigen voor de troon van Gods genade, smekend: "Geef mij Jezus of ik sterf"!

Die verfrissende wateren van heil stromen daar, waar daar Zijn Woord verkondigd wordt, en de Heere Jezus Zich bekend maakt als het Levende water! O, wie daarvan mag drinken zal in der eeuwigheid niet meer dorsten, maar rijk verzadigd wezen!

Amen.

Nijkerk, ds. J.H. van Daalen

Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen