Een Apostolische opwekking

Houd in gedachteniSydat Jezus Christus uit de doden is opgewekt.

2 Timotheüs 2 : 8

II.

Die opstanding van Christus is dus van de grootste waardij en betekenis.

Reeds onder de oude dag was die opstanding van Christus geprofeteerd. Zij is door Christus Zelf gepredikt en verkondigd. In de opstanding uit de doden is de overwiiming van Christus over satan, wereld en zonde uitgeroepen.

De wachters, die het graf bewaken moesten, zijn gevlucht naar de stad, en de vrouwen zowel als de discipelen hebben Hem verheerlijkt aanschouwd.

De Vader heeft Zijn Zoon opgewekt. De Vader zond een engel van de hemel om de steen van de deur des grafs af te wentelen en de weg te openen voor de Borg des Verbonds, om vrij het graf lüt te gaan.

In Johannes 17 had de Heere Jezus het reeds betuigd: Vader, Ik heb voleiudigd het werk, dat Gij Mij gegeven hebt om te doen.

Tot de laatste druppel heeft Hij de beker van Gods toom en gramschap uitgezogen. Ja, tot de laatste penning heeft hij betaald de schuld Zijns volks, en alz» voldaan aan het recht Zijns Vaders. In dat volle bewustzijn heeft de Heere Jezus dan ook stervende aan het kruis uitgeroepen: Het is volbracht!

In de opstanding uit de doden ligt de uitspraak van de Rechter, en de kwitantie, dat al de schuld verzoend is. Niet alleen moest Christus verklaren, dat hij voldaan had, doch God de Vader handhaafde de geschonden gerechtigheid Gods. God 2^1f moest die vrijspraak geven. Wij hebben tegen God gezondigd, en wij krijgen in ons leven, wanneer wij tot dat uitverkoren volk behoren, met God te doen als Rechter. Op grond nu van de volkomen genoegdoening van de Heere Jezus, is Hij in Zijn opstanding gerechtvaardigd, gelijk onder de oude dag Jozua de hogepriester in Zacharia 3. In Christus zijn de gegevenen des Vaders dan ook gerechtvaardigd, en op grond van de rechtvaardiging in Christus wordt dat volk gerechtvaardigd door het geloof.

Zo schreef Paulus er ook van in Rom. 4 : 25: elke overgeleverd is om onze zonden, en opgewekt tot onze rechtvaardigmaking.

Daar ligt nu de grondslag der zaligheid. Neen, Gods volk wordt niet binnengesmokkeld, maar wordt door recht verlost. Gods volk gaat in Christus vrij uit. O, welgelukzahg dat volk, dat op die grond vrijspraak ontvangt van schuld en straf en een recht ten eeuwigen leven.

In ons is er geen grond om voor God te bestaan. Neen, dan moet God ons veroordelen en verdoemen; maar in Christus voor God rechtvaardig. Onze werken worden niet vol voor God gevonden. Wij moeten met onszelf en met alles, wat van ons is, voor eeuwig omkomen. Alle gemoedelijkheid, bevinding, gestalten en ervaringen, vallen als grond weg. Neen, niets telt in de weegschaal van het Goddelijk heihgdom. Het is: Door U, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen!

Eén van de Erskines ging sterven met de uitroep: Overwonnen door het bloed des Lams! Er is geen ander fundament dan hetgeen gelegd is, namelijk Christus Jezus.

VrijwiUig gaf Hij Zich in de eeuwige Vrederaad, nadat de Vader Hem als zodanig had verkoren.

VrijwiUig gaf Hij Zich in de tijd. Vrijwillig legde Hij Zijn leven af en kocht Zijn volk met Zijn dierbaar bloed.

Zijn gerechtigheid was volmaakt en volkomen. Daar nam de Vader het voUe genoegen in. O, die Leeuw uit Juda's stam heeft overwonnen. Hij heeft satans kop vermorzeld en de dood verslonden tot eeuwige overwinning.

O, wat een ruimte voor een verloren zondaar om zalig te worden; zalig worden met behoud en verheerlijking van Gods heve recht en deugden.

Maar laat ons wel bedenken, dat, zal het ook Paasfeest worden in ons hart, er wat aan voorafgegaan moet zijn.

Wij komen maar niet zo tot Christus. Het eerste, wat er plaats moet hebben, is de levendmakende daad. Wij moeten dus uit de dood geroepen worden tot het leven. De staat, waarin wij allen liggen krachtens onze val in Adam, is een staat des doods.

Wij hebben ons moed-en vrijwilhg de tijdelijke, geestelijke en eeuwige dood onderworpen. En nu staat het zo met de mens; hij is wel dood, dat is geheel onbekwaam tot enig geestelijk goed, maar hij is niet dood om kwaad te doen. De mens Hgt vijandig dood. Wij zijn van God gescheiden, maar dragen daar van nature geen leed over. Wij hebben afscheid van God genomen om nooit meer tot God weder te keren. Neen, het is met geen woorden uit te drukken, hoe diep ellendig, jammerlijk, arm, blind en naakt wij door de zonde geworden zijn. En wanneer het van ons moest komen, dan was er geen verwachting. Maar God heeft van eeuwigheid gedachten des vredes gehad over een deel van Adams zonen en dochteren. „Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk, die in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe", Joh. 3 : 16.

En nu is die Christus niet alleen de dood ingegaan, om de dood voor eeuwig de doodsteek te geven, maar ook om uit de dood te verrijzen en als de Overwinimaar van de dood Zich te openbaren.

De Heere Jezus heeft Zelf gezegd: „De ure komt en is nu, dat de doden zullen horen de stem des Zoons Gods, en die ze gehoord hebben, zullen leven."

O, Hij is het, die Zijn volk roept uit het graf der zonde. Hij gaat hen voorbij op het vlakke des velds en roept hun toe: „Leef, in uwen bloede leef!" En in die levendmaking worden zij afgesneden van Adam en ingeplant'Nin Christus. Dan worden zij een leven deelachtig, dat nooit meer sterft. Het is een leven, dat zich openbaart in een schreeuwen naar God, gehjk een hert naar de waterstromen. Dat leven haat de zonde, maar bemint ook God als het allerhoogste Goed, en heeft betrekking op Gods recht, wet en inzettingen. Christus verheerlijkt Zich in de harten van dat volk, gehjk Hij Zelf de opstanding en het leven is.

O, wat een grote weldaad, wanneer door de bediening des Geestes wij van aUes en van onszelf worden afgesneden, om alleen in Christus ons leven te vinden. Dat Hij is het vermaak en de verlustiging van onze ziel. Dat wij nergens in roemen, dan alleen in Hem, Die het leven van onze ziel is, en dat Hij de hoogste plaats in onze harten inneemt. Dat wij al maar sterven aan onszelf, opdat HJi ons niet alleen zal zijn tot rechtvafjd/Kmaking, maar ook tot heihgmaking, In onszelf arm en leeg, maar in Hem rijk en vol. En dan de gedurige bekommering om Hem te kennen en de kracht Zijner opstanding, Zijn dood gelijkvormig te worden.

En nu tot dat volk is het, dat de opwekking wordt gericht, om in gedachtenis te houden, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt.

Wat zondigt een mens ook met zijn gedachten. Van nature zijn onze gedachten maar vervuld met hetgeen van de wereld is. Des nachts is zelfs het kwaad nog ons overleg. Voor niemand op de wereld zouden wdj toch onze gedachten willen bloot leggen.

O, wat moet ook Gods volk telkeris in die bloedfontein van Christus gereinigd en geheiligd worden, ook van de zondige en ijdele gedachten, die hen bezetten en vervullen.

Let er ook op, dat Paulus niet zegt: Houd in gedachten, dat gij bekeerd zijt, of dat gij gerechtvaardigd zijt. Neen, van dat alles zegt de apostel niets. Het is wel een groot voorrecht, dat we zahgmakende genade ontvangen hebben, ja nog groter, dat wij met bewustheid voor onszelf vrede met God gekregen hebben, maar het is ook een weldaad, als wij uit alle weldaden de grond maar verliezen mogen, om alleen uit Christus te leven.

rand-Rapids

Ds W. C. LAMAIN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen