Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Versmade liefde of gerechtvaardigde Wijsheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Versmade liefde of gerechtvaardigde Wijsheid

13 minuten leestijd Arcering uitzetten

Doch waarbij zal lk dit geslacht vergelijken? Het is gelijk aan de kinderkens, die op de markten zitten, en hun gezellen toeroepen, en zeggen: ij hebben u op d< fluit gespeeld en gij hebt niet gedanst; wij hebben u klaagliederen gezongen en gij hebt niet geweend. Want Johannes is gekomen, noch etende, noch drinkende, en zij zeggen: ij heeft de duivel. De Zoon des mensen is gekomen, etende en drinkende en zij zeggen: iet daar, een Mens, Die een vraat en wijnzuiper is, een Vriend van tollenaren en zondaren. Doch de Wijsheid is gerechtvaardigd g worden van haar kinderen Mattheüs 11 : 16—19

Een dwaas geslacht

De mensen hadden het zo zachtjesaan wel bekeken. Die Johannes had ook de oplossing niet gebracht in hun grauwe bestaan. Even leek er een opleving te komen. Spoedig kwam de inzinking. De afspraak is ras gemaakt. Overgaan tot de orde van de dag. Anders zit er niet op. Jezus had het nog wel voor Johannes opgenomen. Zo gij het wilt aannemen, Hij is de Elia, die komen zou. Zo gij het wilt aannemen. Jezus zegt dit met smart. Hij wil zeggen: Ik weet het, u wilt het niet. Toch wil ik het nog één keer met u proberen. Zo doet moeder ook wel eens. Kind ga eens zitten en luister nog één keer. Wie oren heeft om te horen, die hore zegt Jezus. Daarna maakt Hij de balans op van al de heilsbemoeienissen met Israël. Hoe ziet die balans er uit?

Verdiepte smart over versmade liefde brengt Christus tot een vraag waarin verlegenheid doorklinkt. Doch waarbij zal Ik dit geslacht vergelijken? Met wat voor soort mensen heb Ik te doen? Elke poging die God tot redding doet loopt vast op hardnekkig verzet. Jezus is er verlegen mee dat niemand óm Gods genade verlegen is. Mij dunkt tranen branden in Jezus' ogen. Eer dat Christus gekruisigd zal worden op Golgotha is Hij al dikwijls gekruisigd in de harten van , , dit geslacht". Paulus heeft op dit punt zijn eigen gedachten. Hij spreekt van Christus wederom kruisigen. U moet niet doen als behoort u niet bij , , dit geslacht". Wat is ongeloof anders dan kruisigen van Christus.

Uit verlegenheid kiest Jezus nu een beeld. Een gewoon straatbeeld staat Hem voor ogen. Kinderen die hun spel spelen op de marktpleinen van steden en dorpen. Wat ze grote mensen zien doen, daar maken ze graag een spelletje van. Zogenaamd, zeggen ze dan. De werkelijkheid die Jezus uit dit kinderspel afleidt is helaas wat grote mensen betreft echt, pijnlijk waar!

Kinderen kunnen zo enthousiast in hun spel opgaan, maar wat kunnen ze ook wispelturig zijn. Eén uit de groep stelt voor: laten we „bruiloftje" spelen. Ja! ja! roepen er een paar anderen. Een echte Oosterse bruiloft begon met een optocht, de fluitspeler gaf de maat en de toon aan. Kijk daar pakt er een zijn fluit al, of misschien wel een stokje, die een fluit moet voorstellen. Sommige kinderen springen al overeind. Maar wat is dat nu? ... Er blijft ook een stel zitten. Bah, zegt er één, bruiloftje spelen? Niets aan. Dans zelf maar, wij doen niet mee. Het eerste spel gaat niet door. De spelbrekers krijgen hun zin. Wat willen jullie dan? Ik weet wat roept een ander, „begrafenisje" spelen. Een paar kinderen pakken een zwart kleed en beginnen, als waren ze echte klaagvrouwen, luid te jammeren. Maar ze krijgen alweer de spelbrekers niet mee. Doen jullie toch niet zo akelig roepen ze. Nee hoor, wij doen niet mee.

Loopt natuurlijk op ruzie uit. Wat een les voor , , dit geslacht". Jezus legt uit wat Hij met dit beeld bedoelt. Neem nu Johannes de Doper. Zijn oordeelsprediking had iets van een grafrede. Zijn ernstig en ingetogen leven bevestigde zijn woord. Hij at en dronk niet eens. Want bij een begrafenis hoor je te vasten. Enkelingen bekeerden zich. Maar de massa haakte af. Van de streng godsdienstige Joden zou men anders mogen verwachten.

Johannes zou hun man kunnen zijn. Maar hij werd hun tot ergernis. Johannes hield zich strikt en stipt aan de wet. Tenslotte stelden velen hem onder kritiek. Overdreven zei er één. Anderen vonden het ook. Gingen zelfs verder en werden feller. Hij heeft de duivel, was hun commentaar. Wat hebben wij met de duivel te maken, pas op, die Johannes is levensgevaarlijk. Ze wezen naar hun voorhoofd. Wie eet er nu alleen maar sprinkhanen en wilde honing? Wat moet e die zonderling met zijn profetische pretenties? Al trek je een kemelsharen mantel , aan en doe je alsof je Elia bent, daarom bèn je Elia nog niet. Spoedig kreeg Johannes iedereen tegen. De geestelijke leidslieden e-die hij tegen de haren instreek. Herodes Antipas en zijn vrouw, omdat hij concreet hun zonden aanwees. Zo vraag je om moeilijkheden. Er zijn van die onheilsprofeten die nooit wat anders hebben te melden dan dood, oordeel en verdoemenis. Mij te eenzijdig. W T e houden van wat meer soepelheid. Ze lieten Johannes praten, die zwartkijker. Naar de duivel hoef je niet te luisteren. Daarmee déden ze het juist.

Is Gods poging tot behoud nu mislukt? De Heere kan nu wel een punt zetten. Maar Hij doet het in Zijn onuitsprekelijke lankmoedigheid niet. Hij begint opnieuw. Na Johannes komt Jezus. Jezus trekt zich niet in de eenzaamheid terug. Hij beweegt Zich op de markt van het leven. Hij zoekt gemeenschap met tollenaren en zondaren. Hij gebruikt de maaltijd in het huis van deze lieden en ook van de farizeeërs. Overal zoekt Hij zalig te maken wat verloren is. Hij ontloopt de bruiloft in Kana niet. Maar volgens de kritici was het alweer niet goed. Ongepast vonden sommigen het, en ze drukten zich nog heel voorzichtig uit. Anderen namen dat op en gingen verder. Begonnen te schelden. Veel te ruim, zeiden ze. Vraatzuchtig, een dronkaard noemden ze Hem. Ze bedachten een scheldnaam, een etiket: Vriend van tollenaren en zondaren. Ieder mens wordt toch maar uit zijn vrienden gekend. Zich inlaten met het uitschot van de maatschappij? Ze wilden Hem wijzer hebben. Ze zullen wel wijzer wezen. En zo sloot dit dwaze geslacht alweer de deur voor Gods genade. Hun hoogste wijsheid was: „wij blijven buiten spel en buiten schot".

Door de zucht van Jezus heen klinkt de verzuchting van de profeet Jesaja: Wie heeft onze prediking geloofd? Wat een dwazen zijn we toch. De ene keer zo zwaar dat er geen doen aan is en de andere keer zo licht dat je er liever niet aan begint. Intussen het oordeel raakt ons niet en de genade trekt ons niet. We houden ons leven in het „veilige" midden. Intussen lijdt Christus aan

uw onbekeerlijk hart. We zingen met onze mond mee: 'k Bekende o Heer' aan U oprecht mijn zonden, maar zondaar voor God wil men niet zijn. We stemmen in als er gezongen wordt God heb ik lief, maar de liefde Gods vertederde nimmer het hart. God zegt: Bekeert u. Het antwoord is vaak: Een mens kan zich niet bekeren. Is zo'n houding niet de dwaasheid gekroond?

Gesmade liefde

Hoort de liefde Gods klaagt in het klaaglied van Johannes. De eis der Wet die Johannes verkondigt spitst zich toe in het grote gebod der liefde. Het klaaglied klaagt de diepste tonen in het hart van Jezus. In Zijn hart vlijmt de pijn van ons weerspannig overtreden. De Wet vloekte Hem zo diep dat het uitliep op de klacht aan het kruis: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Wie zou niet wenen als hij Christus aan het vloekhout ziet, een Vloek geworden zijnde voor ons? Het is Gods liefde om u onder het doodvonnis der Wet te brengen, en de onmogelijkheid te laten zien om door de werken der Wet behouden te worden. Maar het is gesmade liefde als wij van onze schuld voor God niet willen weten. Wel zeggen we dan allicht: de mens moet in de schuld gepreekt worden, 't Is maar een bewering zolang we er zo koud onder blijven als een steen. Wie is „de mens"? „De mens", deze uitdrukking is zo vrijblijvend dat we er ons mee kunnen indekken, zonder werkelijk ontdekt te worden. Christus weent om u, omdat ge niet gewild, noch geweend hebt. Om het feit dat u weet hoe het moet, maar desondanks jaar en dag dezelfde blijft. Wie zo zichzelf rechtvaardigt bedenke dat God hem allerminst rechtvaardigt.

Nog dieper wordt Gods liefde gesmaad als we niet reageren op het fluitspel van het Evangelie. Als we er geen werk van maken om door het bloed van Christus gereinigd te worden. Het Evangelie roept ons van de Sinaï naar Golgotha. Daar bevestigt God Zijn liefde jegens ons, dat Christus voor ons gestorven is, toen wij nog zondaars waren. Daarom begeeft Hij Zich onder hen, wil Hij Vriend zijn en Borg. Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven. Ik vraag u op de man af, ja op de Man van Smarten af of uw vijandschap tegen deze genade reeds gebroken is op het kruis der liefde. Wat moet u beginnen als de liefde van Christus eens voor u verandert in de toorn van het Lam? Gesmade liefde. Als de prediking ons schuldig wil stellen voor een heilig God, dan nemen we geen toevlucht, maar zoeken uitvlucht.

Een mens kan zichzelf niet vernederen beweren we dan vrijblijvend. W T ordt er op de fluit van het Evangelie gespeeld dan moet niet zo'n hoge toon aangeslagen worden. Prediker u maakt er toch geen spelletje van? Op die manier wordt wel het kruis van Christus verijdeld. Dat is het wat God ons kwalijk neemt en kwalijk nemen zal. Houdt er rekening mee dat de keerzijde van de gesmade liefde gewekte toorn is, verspilde genade. Lezer, bedenk wel, de duivel slaat zijn slag als u maar genoeg kritiek hebt op de predikers, en de prediking gehoor weigert. De ene prediker vindt men te oud, de andere te jong en nog onervaren. De één is te druk, de andere te saai. Die zit teveel op zijn studeerkamer, allemaal boekenwijsheid brengt hij naar voren. De andere loopt teveel langs de weg. Hij kon zich wel eens beter op de preek voorbereiden. Die blijft te veel in eigen kring en die is te evangelisatorisch van inslag. Maar niemand geeft het Woord gehoor. Vandaar zo mager resultaat, al weet ik ook best dat vaak de nood der kerk de nood der prediking is. Maar wat is de nood der hoorders? En zij bekeerden zich niet. Denk daar maar eens grondig over na. Gelukkig Gods werk mislukt niet.

Gerechtvaardigde Wijsheid

Veelzeggend is het woord waarmee Jezus dit ontdekkende onderwijs afsluit: Doch de Wijsheid is gerechtvaardigd geworden van haar kinderen. Doch... het wil zeggen: De Heere bereikt Zijn doel. Sommigen lezen hier volgens de beste handschriften: de Wijsheid is gerechtvaardigd geworden door haar werken. Is dat geen verschil? We voegen die twee maar bij elkaar. De werken van de goddelijke Wijsheid komen in de kinderen tot openbaring. Vandaar kan Jezus even later in zijn gebed de Vader danken.

Ik dank U Vader, Heere des hemels en der aarde dat Gij deze dingen voor de wijzen en verstandigen verborgen hebt, en hebt dezelve de kinderkens geopenbaard. Ja Vader, want alzo is geweest het welbehagen voor U. (vs 25). De Wijsheid is het eeuwige beraad Gods tot behoud van zondaren, ondoorgrondelijk, onnaspeurlijk. In de ogen der afkerigen is het de dwaasheid van het kruis. In de harten der kinderen Gods schittert zij als de hoogste Wijsheid. Dat deze goddelijke Wijsheid uiteindelijk gerechtvaardigd wordt, wil zeggen: God wordt in 't gelijk gesteld. Ten eerste door ket werk der genade in het hart van Zijn kinderen, vervolgens door die kinderen zelf. Kinderen heten zij omdat zij wedergeboren zijn uit het onvergankelijk zaad van het eeuwig en blijvend Woord van God. Christus, door Wiens hand het welbehagen des Heeren gelukkiglijk voortgaat is Gods eigen antwoord op de vraag: Wie heeft onze prediking geloofd? En als eerst in het machtige hoofdstuk van de lijdende Knecht des Heeren het Lam Gods is getekend, klaaglied en fluitspel hebben geklonken, dan gaat het wonder van Gods liefde voor u leven. Kinderen zijn het die nu gerechtvaardigd dooide Wijsheid Gód rechtvaardigen in Zijn Wijsheid. Hoe dan?

Door uzelf niet meer op de vlakte te houden als het om de levensbeslissing gaat.

Niet blijven leven in de neutrale zone, wat neerkomt op het buiten spel zetten van de liefde Gods. Zich gewonnen leren geven aan de prediking van Johannes, aan het recht en oordeel van God in en over uw leven. Er wordt vonnis geveld en u kunt er niets tegen inbrengen. En zo met het Lam tevreden te raken en door Christus, de Wijsheid Gods met de Vader bevredigd en verzoend. Heere ik wil geen andere weg dan de uwe, en dat is déze, dat Sion recht verlost wordt en haar wederkerenden door gerechtigheid. Ergernis die omgezet wordt in aanbidding. Vrijspraak laat ik me welgevallen op grond en kosten van het Lam. Steeds meer eigen wijsheid opgeven en als dwazen als niet-weters de poort der genade doorgaan. Diep bukkend. Geen betweter te willen zijn. Aan eigen wijsheid sterven. O God, dat het u behaagd heeft om door de dwaasheid van de prediking zalig te maken die geloven. Bedelaarshanden die als kinderhanden gevuld worden met genade. Het wordt geleerd dat genade kinderlijk eenvoudig is, het maakt als een kind zo blij. De scheldnaam die ze Hem gaven klinkt mij als fluitspel van het Evangelie in de oren. Voor mij klinkt het als een eretitel, een naam die Hij met ere draagt. Omdat hij dat is, is Hij voor eeuwig mijn Vriend, mijn Broeder.

God gelijk geven betekent eigen wijsheid opgeven. Er is als kind nog veel te leren, veel meer af te leren. Worden en blijven als een kind. Lukas zegt het zo, dat de Wijsheid gerechtvaardigd geworden van al haar kinderen. Al haar kinderen. Ze komen langs verschillende wegen en van verschillende kanten en uit verschillende leeftijdsgroepen, maar stemmen in één zaak overeen. Ze geven zichzelf ongelijk en al hun eigenwijze inzichten prijs. Zalig het met God eens te worden als een dwaze in mijzelf over de Zaligmaker, de Enige in Wie de Vader Zijn welbehagen heeft. Klaagtonen en jubeltonen mengen zich hier op aarde dooreen. Aan eigen wijsheid te sterven en van Gods Wijsheid te leven, zo leren we op aarde het nieuwe lied voor straks als het in vol accoord zal opklinken: De zaligheid en de eer en de kracht zij onze God, Die op de troon zit en het Lam. Zó bereikt God toch Zijn doel.

K. a. Z.

H. V.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 februari 1987

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Versmade liefde of gerechtvaardigde Wijsheid

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 februari 1987

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's