Gij zult niet doodslaan - en de doodstraf dan?

In de Bijbel staat "Cij zult niet doods/aan", maar in de oorlog dan, mag het dan wel? En de Heere heeft toch ook de doodstraf ingesteld?

Het gebod "Gij zult niet doodslaan", geldt alle mensen. Toch heeft de Heere de opdracht gegeven de doodstraf in bepaalde gevallen uit te voeren. "Wie des mensen bloed vergiet, diens bloed zal door de mens vergoten worden", zei de Heere al meteen na de zondvloed (Genesis 9 : 6). Een brute moordenaar moet met de doodstraf gestraft worden.

Nu moeten we er wel goed op letten wie dat doen moet. Dat mag niet zo maar een willekeurig persoon doen. In Israël moest dat de bloedwreker doen. Dat was een familielid van degene die vermoord was. En als iemand, die een doodslag begaan had dan vluchtte naar een vrijstad, dan moesten de rechters van die vrijstad beoordelen of de man in die stad mocht blijven of dat hij aan de bloedwreker uitgeleverd moest worden. De rechters moesten dus beoordelen of de doodstraf uitgevoerd moest worden ja of nee. Dat hing bijvoorbeeld af van de vraag of er opzet in het spel was of niet.

Alleen de overheid

Waar het op aankomt, is dat de overheid, de rechter, moet beoordelen of de doodstraf uitgevoerd moet worden. Eigenlijk wordt de doodstraf dus door, of in elk geval namens de overheid, uitgevoerd. Zo staat er ook in Romeinen 13:4 over de overheid dat "zij is Gods dienares, u ten goede" en dat "zij het zwaard niet tevergeefs draagt, wantzij is Gods dienares, een wreekster tot straf degene die kwaad doet". De overheid mag de doodstraf niet uit willekeur of naar menselijk inzicht uitvoeren, maar moet dat doen als Gods dienares. Dus in feite namens God en uiteraard alleen als het is volgens Zijn gebod.

je zou hetzo kunnen zeggen: het zesde gebod geldt altijd en iedereen, behalve wanneer God Zelf zegt dat het niet geldt. En dat is alleen zo wanneer iemand, in brute opzet, des mensen bloed vergiet. Dat is dan weer ter beoordeling en ter uitvoering aan de overheid, die Gods dienares is.

Alleen een rechtvaardige oorlog

En hoe is dat dan in een oorlog? Ook hierbij moeten we beginnen met te zeggen dat niet iemand of een groep zo maar een oorlog of een opstand mag beginnen. Alleen een wettige overheid mag desnoods een oorlog aangaan en onderdanen tot de militaire dienstverplichten om hun leven voor het vaderland te zetten. Dat mag alleen een wettige overheid doen en dan nog alleen maar als het om een rechtvaardige zaak gaat. Als een land bijvoorbeeld wordt aangevallen, mag de overheid met militaire macht het land verdedigen. Dan mag de overheid onderdanen verplichten tot het doden van vijanden. Tot een gewapende opstand mag nietzomaar een willekeurige groep mensen besluiten, maar als dat door de nood opgelegd wordt mogen daartoe, volgens Calvijn, alleen lagere overheden besluiten. En dat alleen indien er sprake zou zijn van kennelijk tyrannieke verdrukking van een volk of bestrijding van de ware godsdienst. In de tachtigjarige oorlog zien we een voorbeeld van zo'n geoorloofde opstand die door de lagere overheden geleid werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen