Voor de jeugd

Het is al weer enige tijd geleden dat jullie iets van mij gehoord hebben. Althans dat ik in Bewaar het Pand heb geschreven.

Wat is daar toch wel de reden van ?

Nu, dat is echt niet dat Bewaar het Pand als krant door mij zou afgeschreven zijn. Integendeel. Ik ben altijd nog blij dat deze krant er is. Het is een krant die altijd nog geluiden laat horen die in onze kring graag vernomen worden. En dat stemt tot blijdschap. Bewaar het Pand heeft gelukkig nog heel wat abonnees. Niet altijd wordt daarover geschreven. Maar ik geloof dat onze lezers er ook recht op hebben dit te weten. Er zijn er meer dan 3000. Dat is voor een krant als de onze een tamelijk respectabel aantal. De abonnees zitten over de gehele wereld verspreid. Dat zou je je ook niet kunnen voorstellen. Maar toch is het waar. Er zijn abonnees in Amerika, Zuid-Afrika en Australië. Een bewijs dat er overal mensen zijn, die het pand nog willen bewaren. En dat is gelukkig. Ieder die het Pand liefheeft, dat God ons toebetrouwd heeft, dat is de waarheid die naar Godzaligheid is, zal er daarom een vermaak in hebben als het aantal lezers groeit. En dat kan ! Want de prijs, zeg het zelf, daar behoeft niemand het voor te laten. Wij staan altijd nog op f 10,— per jaar. En dan zijn daar de portokosten nog bij inbegrepen. F 10,— per jaar, dat is nog geen 2 dubbeltjes per week, daar brengt nota bene de post de krant steeds gratis voor u in de bus. Als dit goed tot u door dringt hoeveel u voor zo weinig krijgt, dan kan uw conclusie geen andere zijn, of u geeft aan een goede vriend een abonnement cadeau. En als u een vijand hebt - ik hoop het niet - dan is het ook niet weggegooid. Want dan zoudt u door zo’n gratis abonnement er misschien wel een vriend door kunnen krijgen. Vijanden kunnen altijd nog vrienden worden. Misschien zou Bewaar het Pand daartoe wel een middel kunnen zijn.

Wanneer u verder door denkt dan komt natuurlijk ook de vraag bij u op hoe het toch mogelijk is dat voor zo’n luttel bedrag een heel jaar lang de krant bij u thuis bezorgd wordt. Nu dat is nog steeds mogelijk, dank zij zeer veel enthousiaste lezers. U kunt dat steeds weer lezen in de verantwoording van onze getrouwe administrateur br. J.v.d.Lee. Zoals u wel begrepen zult hebben is hij een poosje geleden verhuisd. Vroeger woonde hij aan de Kwartelstraat 74, Alphen aan den Rijn. Voor velen was dat een bekend en vertrouwd adres. Tegenwoordig woont hij in het bejaardencentrum „Rijnzate” te Alphen aan den Rijn. Hij heeft ook een postbus no. 694. Zijn codenummer is 2400 AR. De laatste letters zouden de argeloze lezer kunnen doen vermoeden dat hij lid was van de anti revolutionaire partij. Nu dat is hij ook. Hij is beslist anti revolutionair, maar hij stemt op de S.G.P. Stemmen is geheim. En geheimen mag je niet verklappen. Toch geloof ik niet dat ik verkeerd doe als ik dit geheim aan de openbaarheid prijs geeft. Te meer daar hij jaren lang een actief raadslid geweest is van de burgerlijke gemeente te Alphen aan den Rijn waar hij de S.G.P. vertegenwoordigde. Hij heeft inmiddels ook de leeftijd der zeer sterken overschreden.

Toch mag hij door Gods genade nog groen en fris zijn om zijn arbeid te verrichten. Hij doet het met liefde. Weest daarom maar niet bang dat u hem van streek brengt met een aantal nieuwe abonnees. En zou zijn postbus eens een keer overlopen, zodat hij de aanvragen in de kortste tijd niet zou kunnen verwerken, dan is er nog niets aan de hand, want hij heeft ’n trouwe helper in br. A.Beukers.Dat is zo’n stille op de achtergrond. Je leest zijn naam weinig of nooit, maar hij hoort er zachtjes aan echt bij. Hij staat ook voor 100% achter de zaak en heeft al menigmaal hulpdiensten verricht. En.............. het is hem toevertrouwd.

Wanneer u de moed hebt opgebracht om dit tot hiertoe allemaal te lezen, begin dan niet te zielzuchten zeggende: Wat heb je daar nu allemaal aan, ik hoor liever wat anders.

Want als dit de betuiging van uw gemoed zou zijn, kan ik dat heel goed begrijpen. Dat andere komt ook wel weer. Maar ik geloof dat het bovenstaande toch ook wel eens geschreven mag worden. Het kan voor u als bewijs dienen dat mijn vuur voor ons blad nog niet gedoofd is, en dat er meerderen zijn die er warm voor lopen. En ik hoop dat het dan toch nog dienen mag om anderen warm voor de zaak te krijgen, als zij dit nog niet zouden zijn.

De bedoeling is, om het aan het eind van deze lange rede kort en bondig te zeggen, dat u een nieuwe abonnee aanbrengt.

Bewaar het Pand
Moet gaan van hand tot hand
En dan door het hele land
En ver daarbuiten...........

Dat wij in lange tijd niet geschreven hebben, houdt ook verband met het feit dat de artikelen over de brief aan Filemon afgelopen waren. Wij hebben deze met genoegen geschreven en mochten nog al eens vernemen dat ze door jong en oud met genoegen werden gelezen. Zo zelfs dat er verschillende waren die de vraag stelden of de artikelen niet in boekvorm konden verschijnen, net zoals dat destijds gebeurd is met de artikelen over Gideon. Dat boek heeft de titel gekregen van „Een kleine man van grote kracht”. Velen zijn er bezitters van. Daar zijn ouders die voor al hun kinderen een exemplaar gekocht hebben. Dat lijkt mij een goede zaak. Wat er in staat houdt op alle manier zijn waarde. Niet omdat wij het hebben geschreven, maar omdat het allemaal op Gods Woord gegrond is. En dat vergaat nimmermeer. Als u er nog geen bezitter van bent, haast u dan, want de voorraad is beperkt. De uitgever - en dat is zíjn zaak - deelde mij laatst mede over de gang van zaken zeer tevreden te zijn. Doch hij heeft er nog enkele. De prijs f 42,50 is niet weinig ! Accoord. Wat is weinig en wat is duur tegenwoordig ? Daar wordt veel uitgegeven voor dingen die van weinig of geen waarde zijn. Wie f 42,50 voor het boek van Gideon uitgeeft, heeft beslist geen miskoop gedaan.

Nu zullen de artikelen over de brief aan Filemon ook uitgegeven worden. We hebben dat de titel gegeven van „Overdenkingen rondom een weggelopen slaaf”. Ds. G. Blom, onze geachte hoofdredacteur, heeft er al enkele keren op geattendeerd. Wij zijn hem daar dankbaar voor. Het boek zal iets dunner worden en daarom wellicht ook goedkoper, ondanks dat alles steeds duurder wordt. Doch daar hoort u nog wel nader van.

Toen het voor de druk moest worden klaar gemaakt, moesten al die artikelen door ons nog eens kritisch worden doorgelezen. Wij hebben er weinig in veranderd. Daar zal wel weer kritiek op geoefend worden. Doch als ik dit bedenk troost ik mij maar met de gedachte wat ik dezer dagen nog bij een vermaard schrijver las: „Wie aan de weg timmert heeft bekijks en wie in een krant schrijft krijgt kritiek”.

Anderzijds twijfelen wij er niet aan of dit boek zal bij onze welwillende lezers een dankbaar onthaal vinden. Als u het reeds bestellen wilt, de uitgever is voor ditmaal H. Noordermeer, boekhandel te Rijnsburg, Anjelierenstraat 43, tel. 01718-23063, b.g.g. 22737. U kunt het ook bestellen bij onze administrateur. (En bij mij: Ds. Blom).

Nog een reden van ons niet-verschijnen is, dat we het in de afgelopen zomer nogal druk hebben gehad. We hebben natuurlijk de gewone gemeentearbeid. Dat moet altijd voorgaan. En dat kost heel wat tijd, als men het doen wil zoals het behoort. Ja, dan kom je altijd nog tijd te kort. Maar God heeft er gelukkig tot nog toe steeds krachten voor gegeven en ook lust.

Daarbij is gekomen de Gen. Syn. Tegen onze verwachting in zijn we daarheen ook afgevaardigd geweest. Velen hebben daar heel wat van verwacht. Doch wij hebben het schip niet kunnen keren. Alles gaat gewoon door. De meerderheid meent dat het zo moet. En dan moet de minderheid zich er maar bij neerleggen, hoewel ons de vrijheid gelaten is om onze eigen mening t.o.v. verschillende punten te handhaven. Wij gaan daarom ook maar gewoon door. Gods woord is niet gebonden. Dat mag nog vrij verkondigd worden. En dat is een niet genoeg te waarderen zaak.

Belangrijker is nog dat ook „gedaan” wordt wat gepredikt wordt. „En zijt daders des Woords en niet alleen hoorders, uzelf met valse overlegging bedriegende”. Zo heeft Jacobus het geschreven, zo laat God het in Zijn Woord ons weten. En laat dit dan voor ons het einde van alle tegenspraak zijn.

Het is dan tevens ook het einde van ons geschrijf voor ditmaal.

We hebben nu, na zoveel tijd wat bijgepraat. De volgende keer hopen we iets anders te schrijven. Wat en waarover, dat houden we voorlopig nog voor een verrassing.

We tekenen weer als altijd,

Jullie aller vriend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen