Strijd tegen Godslastering en vloeken

In de Bijbel

De Heere heeft tegen Jesaja gezegd: „Ik ben de Heere, dat is Mijn Naam, en Mijn eer zal Ik geen anderen geven, noch Mijn Lof de gesneden beelden”.

Daarom heeft God in Zijn Wet geboden om het misbruik daarvan niet alleen te verbieden, maar bovendien de lasteraar van Zijn Heilige Naam zonder barmhartigheid met de dood te straffen en zijn naam als van de aarde uit te delgen.

Hoe nodig is het dan ook dat je die Naam, als je hem moet gebruiken, met vrees en diepe eerbied op je lippen neemt, opdat de uitspraak daarvan alleen en volkomen tot eer van de Heilige Naam mag strekken, temeer daar het misbruik ervan niet alleen ingrijpt in de hoge Majesteit van God, maar omdat God op Horeb zei: „Gij zult de Naam des Heeren uws Gods niet ijdelijk gebruiken, want de Heere zal niet onschuldig houden, die Zijn Naam ijdelijk gebruikt”.

Verder staat er in Lev. 5:1: Als nu een mens zal gezondigd hebben, dat hij gehoord heeft een stem des vloeks, waarvan hij getuige is, hetzij dat hij het gezien of geweten heeft; indien hij het niet te kennen geeft, zo zal hij zijn ongerechtigheid dragen.

In de geschiedenis

Verder in de geschiedenis in ongeveer 500 na Christus beval keizer Justinianus, dat die zich aan godslastering schuldig maakte, met de dood gestraft moest worden. Lodewijk de Vrome bepaalde dat men een vloeker de tong met een gloeiend stuk ijzer moest doorsteken.

Philips de Valois vaardigde de volgende wet tegen het vloeken uit: Voor de eerste keer zal hij „aan de kaak" gesteld worden en daar van één tot negen uur blijven staan. Men mocht dan allerlei vuiligheid naar hem gooien, maar geen stenen. Daarna moest hij een maand op water en brood gezet worden.

Mocht hij voor een tweede keer aan de kaak gesteld moeten worden, dan moest zijn bovenlip met een heet ijzer worden geschroeid, een derde keer zijn onderlip en de vierde keer allebei zijn lippen. Als hij dan nog een vijfde keer vloekte, dan moest zijn tong afgesneden worden, zodat hij God en de mensen niet meer zou schenden.

Karel V stelde op het vloeken een gevangenisstraf van een maand op water en brood.

In onze tijd

Je ziet dat de straffen op het vloeken steeds minder worden. Bij ons is er bijna helemaal geen straf meer op het vloeken. Ook het spreekwoord „Hij vloek als een Hollander", is bij ons niet onbekend. Wat kun je er tegen doen?

In de eerste plaats: Vloek zelf niet, je bereikt er toch niets mee. In de tweede plaats: Als je iemand hoort vloeken, zeg er wat van en zeg ook waarom ze het niet moeten doen.

„Wat wil het derde gebod?

Dat we niet alleen met vloeken of met valse eed, maar ook met onnodig zweren de Naam van God niet lasteren noch misbruiken, noch ons met ons stilzwijgen en toezien zulke schrikkelijke zonden deelachtig maken; en in het kort, dat wij de heilige Naam van God, anders niet dan met vrees en eerbied gebruiken, opdat Hij van ons recht beleden, aangeroepen en in al onze woorden geprezen worde”.

Jeugdklub „Benjamin” Vera van Doorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen