Baan-medewerkster Corien van Gent: "De automatisering past goed bij mij"

Een baan in de computerwereld was niet direct haar jeugddroom. Net als vele andere meisjes zag ze het ziekenhuis als ideaal. „Ik wilde verpleegster worden. Daarom ben ik na de mavo naar de havo gegaan.
Zonder dat diploma kun je de opleiding voor verpleegkundige niet doen. Bovendien was ik ook nog te jong." In de tijd dat Corien op de havo zat, veranderde ze van gedachten. „Al dat bloed, dat zag ik niet meer zo zitten. Bovendien realiseerde ik me dat ik eigenlijk helemaal niet goed tegen de sfeer in een ziekenhuis kan." De verpleegsterplannen vervaagden.
„Ik wist niet goed wat ik dan zou gaan doen. In ieder geval wilde ik niet voor nog een periode van vier jaar de schoolbanken in. M'n vervolgopleiding moest dus liefst kort zijn." Doordat er in haar kennissenkring wat mensen in de automatisering werkten, had ze van deze wereld wel enige indruk. De definitieve keuze werd gemaakt naar aanleiding van een artikel dat Corien las in een landelijke ochtendkrant. „Het verhaal ging over een éénjarige opleiding als voorbereiding op een baan in de automatisering. In het stukje kwamen onder andere een paar vrouwen aan het woord. Het sprak me erg aan. Daarom heb ik naar het opleidingscentrum gebeld." Corien kon komen.

Eisen hoger
De opleiding die Corien heeft gevolgd, werd verzorgd door de Ecabo. Officieel was deze cursus bestemd voor mensen zonder baan die stonden ingeschreven bij het arbeidsbureau. De opleiding werd gesubsidieerd door de overheid. Corien moest in een gesprek haar keuze motiveren en een test doen. „Ze wilden weten of je voldoende inzicht hebt." Na het behalen van het havo-diploma schreef ze zich in bij een arbeidsbureau en voldeed daarmee aan de voorwaarden die aan de cursisten werden gesteld.
Nu, negen jaar later, zou Corien het waarschijnlijk anders aanpakken. „Ik denk niet dat je met zo'n éénjarige opleiding nog echt aan de slag kunt bij een automatiseringsbedrijf De opleidingseisen zijn veel hoger geworden. Ik zou nu eerder kiezen voor bijvoorbeeld een heao-opleiding. Daarmee heb je toch een bredere ondergrond." De opleiding was gesplitst in twee delen. De toen achttienjarige Corien zat eerst een halfjaar in de schoolbanken. Daar leerde ze een en ander over informatica, programmeertalen en systeemopbouw. Daarna volgde een stage van zes maanden. „Ik had zelf aangegeven dat ik graag naar Baan zou gaan. Dat is gelukt."

Secretaresses
Na afloop van de stage solliciteerde ze bij het Barneveldse automatiseringsbedrijf Ze werd aangenomen en kreeg een baan als ontwikkelaarster. Computerprogramma's schrijven werd haar dagelijks werk. Toen Corien bij Baan aan de slag ging, was ze de tweede vrouwelijke kracht die zich binnen het bedrijf met systeemontwikkeling bezig ging houden. Nog altijd is het aantal meisjes die in een informaticafunctie terechtkomen laag. „Er werken hier wel veel meer vrouwen, maar die hebben een andere baan. Secretaresses en dergelijke." Landelijk is het beeld vergelijkbaar. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) houdt onder andere bij hoeveel mensen er in de automatisering werken. Als deze getallen worden opgesplitst naar mannen en vrouwen, blijken de verhoudingen bij lange na niet fifty-fifty te liggen. Ruwweg is de verhouding een op zeven: de mannen zijn dus duidelijk in de meerderheid.
Corien van Gent begrijpt niet goed waardoor het komt dat vrouwen in de informatica zo ondervertegenwoordigd zijn. Ze heeft zelf nooit het idee gehad dat ze er raar om werd aangekeken dat ze in de automatisering ging werken. „Het is inderdaad moeilijk om aan buitenstaanders uit te leggen wat ik dagelijks doe. Voor mensen die niets van computers afweten, is het slecht grijpbaar. Ik kan wel zeggen dat ik programma's maak, maar wat is dat dan? Bij de verpleging kan iedereen zich wel iets voorstellen. Maar begrijpt je oma wel waar je mee bezig bent als je zegt dat je op de debiteurenadministratie werkt?"

Jonge collega's
Ze heeft nooit het gevoel gehad dat ze vanwege haar vrouwelijkheid door collega's op een andere manier werd benaderd. „Het was geen enkel probleem.
Toen ik hier kwam werken, keek niemand daar gek van op. Misschien scheelt het ook dat m'n collega's, zeker in de begintijd, nog vrij jong waren." De buitenwacht reageert weleens bevreemd. „Het gebeurt weleens dat mensen denken dat ik de secretaresse ben, als ik bijvoorbeeld de telefoon opneem voor een collega. Dat is dan even verwarrend. Maar ik vind het wat te ver gaan om dat als vervelend te betitelen." Corien heeft veel plezier in haar werk. „De automatisering is wel iets dat bij je moet passen.
Niet iedereen is er geschikt voor. Je moet beschikken over analytisch vermogen, je moet logisch kunnen denken. Ik vind het prettig om bij de oplossing van een probleem m'n hersenen een beetje te laten kraken. Dit werk past wel bij me, ik heb het gevoel dat ik het wel kan." Ze weet waarover ze praat. Na vier jaar Baan heeft ze een tijdlang in de zaak van haar ouders gewerkt. Na anderhalfjaar besloot ze echter toch weer haar geluk in de automatisering te beproeven. Ze kon opnieuw bij Baan terecht.

Freak
Een echte freak zal ze zichzelf niet snel noemen. „Ik vind het interessant om te ontdekken hoe een systeem in elkaar zit en om een programma te schrijven dat goed werkt. Maar ik word niet helemaal wild als ik een probleem dat meer met de techniek te maken heeft, oplos. Ik ken wel mensen die dat wel hebben, die allerlei hoogstandjes uithalen. Maar mij boeit dat niet zo."
„Als ik 's avonds thuis kom, ga ik ook niet verder met werk waar ik overdag druk mee geweest ben. Als ik achter de computer ga zitten, is dat om bijvoorbeeld rekeningen te maken voor de zaak van m'n ouders." Dat ze zich minder interesseert voor de technische kant van de zaak, heeft volgens Corien weinig met haar geslacht te maken.
„Er zijn gewoon twee soorten ontwikkelaars. De ene groep is meer gericht op de technische mogelijkheden, de andere is vooral geïnteresseerd in het functionele: hoe moet een programma gaan werken en hoe kijkt de gebruiker ertegenaan. Dat laatste past meer bij mij." Binnen Baan heeft Corien inmiddels al een aantal functies vervuld. Ze begon als ontwikkelaarster en heeft daarna een tijd op het "support centre" gewerkt. „Klanten kunnen daarnaartoe bellen als ze problemen hebben met ons systeem. Wij moesten proberen te analyseren wat er aan de hand was en hoe het probleem kon worden opgelost. Soms had het te maken met een fout van de gebruiker, soms zat er een fout in het systeem. Het ontwikkelwerk en het analyseren van dergelijke fouten ligt eigenlijk in hetzelfde gebied."

Contact met klanten
Na de periode dat ze bij haar ouders in de zaak werkte, kreeg Corien opnieuw een functie als ontwikkelaar. Ze werkte aan het financiële pakket en heeft de afgelopen jaren daarom ook de opleiding Moderne Bedrijfsadministratie (MBA) gevolgd. „Ik wilde graag meer achtergrondkennis hebben." De ervaring die ze heeft opgedaan op het support centre beoordeelt ze als positief „Als je veel contact met klanten hebt, weet je ook wat ze verwachten en hoe de gebruiker tegen het scherm aankijkt."
Afgelopen zomer kreeg Corien een andere functie. Ze werkt sinds juh als product consultant. „M'n nieuwe functie houdt in dat ik veel meer contacten met mensen moet onderhouden. Ook buiten de organisatie. Dat vind ik prettig." Nog altijd is ze nauw betrokken bij het schrijven van programma's, maar ze is nu meer gericht op de functionele kant: hoe zou het pakket moeten werken, gezien de wettelijke en boekhoudkundige regels die gelden, en wat zijn de verwachtingen van de gebruiker? Voor het eindproduct zijn product consultants net zo belangrijk als de ontwikkelaars, vindt Corien. „We moeten zorgen dat we aansluiten bij wat er van ons gevraagd wordt." Doordat Baan steeds vaker ook mensen van buiten de informatica aantrekt, neemt het aantal vrouwen die zich met automatiseringswerk bezighouden toe, constateert Corien van Gent. „Onder de product consultants zitten mensen met heel diverse opleidingen. Ook vrouwen."

Misverstand
Een misverstand waar ze nog wel eens op stuit, is dat mensen verwachten dat alle computerproblemen voor haar gesneden koek zijn. „Je werkt immers in de automatisering." „Ik weet echt niet alles van computers. Als er thuis wat met de pc is, kan ik dat niet zomaar eentwee-drie oplossen. Dan zal ik me eerst grondig moeten verdiepen in het apparaat. Het kost best moeite om de structuur achter een ander systeem dan waar je dagelijks mee werkt te ontdekken."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen