Voor de jeugd

Beste Jongelui!

De vorige keer hebben we enkele denkprodukten (gedachten) neergezet op het papier, waaruit we hebben laten blijken begrip te willen tonen voor de moeilijkheden, waarmede jullie te kampen hebben, in deze tijd.

Het kwam in het kort hierop neer, dat er verwarring is allerwegen. Er is verwarring op de scholen, verwarring in de gezinnen (de ouders weten het in heel veel gevallen ook niet meer). Er is verwarring ook in de kerken.

Nergens wordt meer een vaste lijn aangegeven, waaraan de jonge mensen hou-vast hebben.

Dit maakt de baan vrij voor de z.g.n. oecumene. Misschien zijn er wel, die zeggen, dat is een vreemd woord, dominee. We hebben dat wel eens in de krant gelezen, maar wat het eigenlijk betekent, dat is ons niet helemaal duidelijk.

Nu, laat ik dan proberen voor diegenen waarvoor het niet duidelijk is, het duidelijk te maken.

De oecumene of oecumenische beweging is een beweging die het liefst alle kerken maar op één hoop zou zien. Of je nu rooms bent of gereformeerd, luthers of baptist, of je nu tot de Ned. Herv. Kerk behoort, dan wel of je Christelijk gereformeerd bent, of wat dan ook, het maakt uiteindelijk toch allemaal niets uit. Zo redeneert men in de kring, waar men de oecumene voorstaat. Men gelooft toch uiteindelijk allemaal in één God, we hebben ook allemaal één bijbel, we bedoelen toch uiteindelijk allemaal hetzelfde, zo redeneert men verder. Natuurlijk er zijn verschillen. Een roomse is geen oud-gereformeerde. Maar die verschillen daar heeft men al zo lang over gevochten. En wat is er mee bereikt? Men is er geen stap mee verder gekomen. De één zei van, de ander, dat hij verloren ging. En als je dan toch allemaal op één hoop terecht komt, dan wordt het tijd, dat we hier met vechten eens ophouden. Dat we eens over alle verschillen heen gaan stappen. We moeten de grootst gemene deler gaan zoeken. Op die uiterst smalle basis zullen we elkander wel kunnen vinden.

Als ik over een uiterst smalle basis spreek, dan bedoel ik er dit mee, dat men van de wezenlijke geloofsinhoud zo goed als niets heeft overgehouden. Want we moeten elkaar in de kerkelijke wereld niet meer in de wielen rijden. Je moet een ieder de gelegenheid geven om zijn geloof op zijn eigen manier te beleven. We moeten elkaar met meer binden aan wetten en regels. We moeten alle muurtjes en schotjes af gaan breken. We moeten ons geloof gemeenschappelijk kunnen beleven. Samen in één kerk. Samen rondom één avondmaalstafel. We zijn uiteindelijk allemaal schepselen van één God. We zijn allemaal kinderen van één Vader. Of je nu een nozem bent of een hippie of een uitgekookte fijne jongen of meisje, het maakt allemaal niets uit. Als je ze binnenste buiten keert, zijn ze allemaal eender. Dat laatste is natuurlijk wel waar, als we voor God komen. Maar jullie begrijpen wel wat de bedoeling van deze redenering is. Men wil de ruimte hebben om, zoals dat heet God te dienen — een ieder op zijn eigen wijze, maar de werkelijkheid is, dat men de ruimte wil hebben om naar het vlees te leven.

De oecumenische beweging, dat zullen jullie nu wel begrepen hebben, dat is een soort godsdienstige beweging, die niet uit de Heilige Geest is, maar naar het vlees. En wat uit het vlees voorkomt, kan de Heere niet behagen. Zo staat het ongeveer in Rom. 8 : 8. Letterlijk staat er: „en die in het vlees zijn, kunnen Gode niet behagen.”

Nu zou ik deze dingen niet zo schrijven, ware het niet dat de hier gesignaleerde gevaren, ook ons eigen kerkelijke leven bedreigen!

Want ik heb een verslag uit de krant naast mij liggen, dat wel niet van vandaag of gisteren is, maar toch nog vers genoeg, om het niet als „oude koek” onder jullie aandacht te brengen, waar boven staat:

„Interkerkelijke adventsdienst in de Nieuw Jeruzalemkerk”. Het verslag luidt dan als volgt: „De Raad van Kerken te Emmeloord? schrijft ons, zaterdagavond a.s. wordt een adventsdienst op 29 november in de Gereformeerde kerk, Jeruzalemkerk, C. Dirkszplein 10, aanvang 19.00 uur, gehouden, waartoe iedereen wordt uitgenodigd. (Wat een zin! v. d. E.) Medewerking wordt verleend door ds. J. de Jong, Chr. Ger., ds. B. G. Valk, Geref., R.K. Jeugdkoor uit Ens onder leiding van Pastoor M. Rondema. Organist K. Post. Spreker Pater drs. R. G. v. Rossum. Onderwerp: „Hun problemen, ons een zorg?”

Pater van Rossum is jarenlang werkzaam geweest in Latijns Amerika. Na de dienst is er, bij een kopje koffie ruimschoots gelegenheid tot discussie met Pater van Rossum. De leiding van de discussie berust bij Ir. W. H. Tutuarima.

De interkerkelijke adventsaktie voor Latijns Amerika wil een uitdrukking zijn van Christelijke solidariteit met de volkeren in Latijns Amerika in hun moeilijke strijd voor het bereiken van een menswaardige levensstandaard voor allen en voor het opbouwen van een rechtvaardige maatschappij…”

Ik zal het gehele verslag niet afdrukken. De bedoeling is duidelijk. Oppervlakkig gezien lijkt het zo kwaad niet. Het gaat om de verheffing van de levensstandaard van een achtergebleven gebied in de wereld.

Doch dit sociale doel mag geen argument zijn voor Christelijke gereformeerden om met de roomsen, in de adventsweken, rondom één tafel te gaan zitten. Want dat geeft toch op z’n minst de schijn, dat we elkander al aardig gevonden hebben. Vooral voor jonge mensen is dit zo gevaar lijk. Want die pater en die pastoor met die dominees kunnen het toch al aardig vinden met elkaar. Ze liggen heus niet zo ver bij elkaar vandaan. Natuurlijk, de roomsen zijn nog niet gereformeerd en de gereformeerden met de Christelijk gereformeerden incluis, zijn nog niet rooms. Maar ze zoeken toch elkaar, ondanks de verschillen die er dan nog zijn. En die zijn lang zo scherp niet meer als vroeger. Die roomsen daar is best mee te werken. Daar is goed naar te luisteren. We kunnen nog heel wat van hen leren. We kunnen ook nog wel het een en ander van hen overnemen. Het „kruisje” hebben we al. En het staat niet eens gek. De roomsen vinden het prachtig. Zij denken: Alles behoeft niet ineens. Zachtjes aan maar, dan breekt het lijntje niet. En zo worden jonge mensen bekoord, door alles wat ze zien en in de oecumenische fuik geleid.

Dat oude reformatorische beginsel, waar onze vaderen goed en bloed voor over gehad hebben, daar moet je niet meer zo zwaar aan tillen. Rome is ook zo fanatiek niet meer als vroeger. Laten wij het ook niet zijn. Doch men vergeet dat Rome „Rome” is gebleven en nog steeds niets van haar beginsel heeft prijsgegeven, terwijl men bij de kinderen der reformatie al heel wat water in de wijn gedaan heeft. Men weet bepaald ook niet hoeveel last onze zendelingen op de zendingsvelden van de roomsen hebben. En als men het weet, dan is het nog meer onbegrijpelijk dat men hier „samen”, onder die breed christelijke vlag, één doel nastreeft. Dit doet naar onze stellige overtuiging de zaak der reformatie alleen maar afbreuk en het blaast de roomsen alleen maar wind in de zeilen.

Daarom moet ik van dit oecumenisch gedoe niets hebben, of zoals het in het verslag staat van deze „christelijke solidariteit”.

Vroeger was het parool: In ons isolement ligt onze kracht”. Doch dit isolement heeft men ter kwader ure verlaten, met als gevolg dat de grenzen zijn uitgewist en steeds meer uitgewist worden. Uiteindelijk komen we bij het „grenzeloze” terecht. Dat is daar waar geen grenzen meer zijn, waar de reformatorische beginselen hebben afgedaan. Dat betekent voor de toekomst de ondergang van de kerk der Reformatie. Menselijkerwijs gesproken natuur lijk. Want God zal er Zelf voor instaan dat Zijn kerk niet te gronde zal gaan.

Doch dit eist van ons dat we voor de aloude beginselen pal zullen staan en ons isolement zullen hebben blijven in te nemen. Ten deze geldt ook: Bewaar het pand u toebetrouwd. Omdat we dit met Gods hulp willen blijven doen, verschijnt déze krant.

Is elke lezer al klant van deze krant? Zo niet, wordt het dan alsnog en maakt het ook je vrienden en bekenden.

Met hartelijke groeten van jullie aller vriend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen