BELIJDENIS DES GELOOFS

21

De kerken der scheiding keerden terug tot de Dordtsche Kerkorde en mitsdien werd ook de band hersteld tusschen belijdenis en Avondmaal. De opvattingen zijn over het algemeen, wat de theorie betreft, gelijk aan die welke aan de kerkorde op dat punt ten grondslag ligt. Of het zou moeten zijn dat, gedeeltelijk althans, in de Gereformeerde gemeenten plaats wordt geruimd voor belijdenis des geloofs als verstandelijke toestemming der waarheid, die in die gemeenten gangbaar is. Omtrent de Gereformeerde Kerken zijn we voldoende ingelicht door hetgeen deze inzake belijdenis des geloofs hebben bepaald.

De Generale Synode van de Gereformeerde Kerken, te Utrecht vergaderd (1923 Art. 136) sprak uit, dat het gewenscht was, dat de toelating tot het H. Avondmaal in alle kerken op dezelfde wijze geschiedde en dat dezelfde belijdenisvragen in alle kerken werden gebruikt. Zij aanvaardde daartoe een concept-Formulier voor de openbare belijdenis des geloofs en besloot het volgende Formulier aan te bevelen aan de kerken;

Vragen, te stellen aan hen, die wenschen te worden toegelaten tot het Heilig Avondmaal.

Geliefden in onzen Heere Jezus Christus.

Gij zijt hier verschenen om voor God en Zijne heilige gemeente belijdenis te doen van uw geloof, teneinde alzoo toegang te erlangen tot des Heeren Heilig Avondmaal.

Wilt daartoe ongeveinsd antwoorden op de navolgende vragen:

Ten eerste. Verklaart gij, dat gij de leer, die in het Oude en Nieuwe Testament en in de artikelen des Christelijken geloofs begrepen is, en in de christelijke Kerk alhier geleerd wordt, houdt voor de waarachtige en volkomene leer der zaligheid; en belooft gij, in de belijdenis daarvan door Gods genade standvastig te blijven in leven en sterven?

Ten tweede. Gelooft gij Gods Verbondsbelofte, u in uwen doop beteekend en verzegeld, en belijdt gij, thans den toegang tot het Heilig Avondmaal vragende, dat gij u vanwege uwe zonden mishaagt en voor God verootmoedigt, en uw leven buiten uzelven in Jezus Christus, den eenigen Zaligmaker, zoekt?

Ten derde. Betuigt gij, dat het uwe hartelijke begeerte is, God den Heere lief te hebben en te dienen naar Zijn Woord, de wereld te verzaken, uwe oude natuur te dooden en in een godzalig leven te wandelen?

Ten vierde. Belooft gij u te zullen onderwerpen aan de kerkelijke vermaning en tucht, indien het mocht gebeuren (wat God genadig verhoede) dat gij in leer of leven u kwaamt te misgaan?

Na het bevestigend antwoord, hoofd voor hoofd uitgesproken, spreekt de Dienaar aldus:

De God nu aller genade, die ons geroepen heeft tot Zijne eeuwige heerlijkheid in Christus Jezus, nadat wij een weinig tijds zullen geleden hebben •— Die volmake, bevestige, versterke en fundeere ulieden.

Hem zij de heerlijkheid en de kracht in alle eeuwigheid. Amen. (Dr. H. Bouwman, Kerkrecht Dl. II. blz. 381).

De Generale Synode van Utrecht heeft deze belijdenisvragen niet aan de kerken opgelegd, maar aanbevolen. Ook heeft de synode uitdrukkelijk uitgesproken, dat het de bedoeling niet was, dat deze vragen niet nader konden worden aangevuld, wanneer dit met het oog op plaatselijke toestanden wenschelijk werd geacht.

Maar in ieder geval behoort naar den inhoud toch vastgehouden te worden aan de kernpunten, die erin zijn opgenomen.

Tenslotte willen we nog iets zeggen over den leeftijd van het belijdenis afleggen.

We hebben gezien hoe in den reformatietijd die leeftijd zeer laag werd gesteld en wij eigenlijk nog spreken van kinderen en niet van volwassenen, als men 15 of 16 jaar is. Daarom zouden we den leeftijd niet te laag gesteld willen zien, want men behoort zich toch behoorlijk rekenschap te kunnen geven van hetgeen men doet. Hoe dit in andere kerken is geregeld, hebben we vroeger gezien.

Vragen wij thans uwe aandacht voor het vraagstuk van belijdenis doen en belijdenisvragen in het Ontwerp nieuwe kerkorde.

In artikel XVII van de Kerkorde lezen wij het volgende:

Van de openbare belijdenis des geloofs.

„Zij, die begeeren tot het Heilig Avondmaal toe te treden, doen in de gemeente openbare belijdenis des geloofs.

Tot deze belijdenis worden zij niet toegelaten, dan na onderzoek door den Kerkeraad.

De openbare belijdenis geschiedt in het midden der gemeente en door bevestigend te antwoorden op de door de Kerk in haar Formulier gestelde vragen.

De opneming onder de belijdende leden heeft plaats met gebruikmaking van een daartoe bestemd Formulier uit het dienstboek der Kerk."

Wanneer we een paar opmerkingen gaan maken, dan zijn het de volgende, die nader overwogen zullen moeten worden.

Het afleggen van belijdenis wordt weer verbonden met het vragen van toegang tot het Avondmaal. Dus wanneer iemand niet begeert toe te treden tot het Heilig Avondmaal, doet hij geen belijdenis, blijft hij dooplid der Kerk.

Hierin ligt dus opgesloten, dat belijdenis doen zal worden uitgesteld, totdat men behoefte heeft aan het Avondmaal, en het genadeleven zich vertoont, zooals dit in de vragen voor de zelfbeproeving van het Formulier van het Avondmaal wordt gesteld. Maar zóó eenvoudig zal het niet zijn, zooals ons nader zal blijken.

Vervolgens stelt de Kerkeraad een onderzoek in. Waarin dit onderzoek bestaat vinden we elders, waarover straks.

Welke vragen moeten nu bij de openbare belijdenis in het midden der gemeente worden beantwoord? Deze belijdenisvragen luiden aldus:

1. Belijdt gij te gelooven in God den Vader, den almachtige, Schepper des hemels en der aarde, en in Jezus Christus, Zijnen eeniggeboren Zoon, onzen Heer en in den Heiligen Geest?

2. Erkent gij, als lidmaat van de Gemeente, die God zich ten eeuwigen leven verkoren heeft, dat Hij u roept om Hem te belijden voor de menschen, tegen de zonde en den duivel te strijden en naar de U geschonken gaven mede te arbeiden in Zijn Koninkrijk?

3. Wilt gij getrouw zijn onder de bediening van Woord en Sacramenten en volharden in het gebed en in het lezen van de Heilige Schrift, U stellende onder het opzicht en de tucht der Kerk?

Ook deze belijdenisvragen zullen ons nader bezig moeten houden. Thans slechts een paar opmerkingen. In de eerste plaats zijn deze vragen, die afgedrukt staan in een noot op bl. 24 nog niet kerkelijk aangenomen, en dragen dus een voorloopig karakter. Verder bestaat het Formulier, dat gebruikt zal moeten worden en opgenomen zal zijn in het dienstboek der Kerk ook nog niet, het is in de maak bij de desbetreffende commissie.

Zooals de lezers weten, bestond er tot heden zulk een Formulier niet in onze Kerk. Over de vraag waarvan de Kerkeraad zich vergewist onderricht ons artikel 5 van de Ordinantie voor de Catechese. Eerst geven we artikel 4 van deze Ordinantie. Dit artikel draagt tot opschrift:

De voorbereiding tot de openbare belijdenis des geloofs.

, , De voorbereiding tot de openbare belijdenis des geloofs vangt gewoonlijk niet eerder aan dan op den leeftijd van omstreeks achttien jaar.

Bij deze voorbereiding worden de leerlingen vertrouwd gemaakt met de hoofdzaken van de geloofs-en zedeleer en het kerkboek en bepaald bij de roeping van het belijdend lid der gemeente van Christus.

Nadat de voorbereiding, welke tenminste gedurende een jaar getrouw door den leerling moet zijn bijgewoond, is voltooid, vergewist het consistorium of een delegatie daarvan zich van de bereidheid van den leerling tot de openbare belijdenis des geloofs en van de door hem verkregen kennis, teneinde hem tot deze belijdenis en het Heilig Avondmaal te kunnen toelaten."

Artikel 5 handelt dan over: algemeene regelen voor de catechese. Dit artikel passeeren we thans, niet omdat wij er geen ernstige bezwaren tegen hebben, doch om de lijn van ons onderwerp te volgen, het doen van openbare belijdenis des geloofs.

Artikel 6 handelt daar over, onder den titel:

Artikel 6.

De opneming onder de belijdende leden.

„Zij, die door den Kerkeraad tot de openbare belijdenis des geloofs zijn toegelaten, worden — bij voorkeur op Palmzondag — in een kerkdienst onder de belijdende leden der gemeente opgenomen met gebruikmaking van het daartoe bestemde Formulier uit het dienstboek der Kerk.

Zij, die nog niet gedoopt mochten zijn, ontvangen daarbij, na de belijdenis des geloofs, den Heiligen Doop.

Lidmaten, die zich van de Kerk hebben afgescheiden, doch begeeren wederom in haar midden te worden opgenomen, beantwoorden voor den kerkeraad of een commissie uit zijn midden opnieuw de belijdenisvragen. in het Formulier gesteld." Ook laat ik nog volgen hetgeen wordt bepaald over het doen van belijdenis in eene andere gemeente. Artikel 7 handelt hierover.

, , Aan hem, die om bijzondere redenen de voorbereiding tot de openbare belijdenis des geloofs wil ontvangen of belijdenis mocht willen afleggen in het midden van een andere gemeente dan waartoe hij behoort. kan daartoe door den kerkeraad dier andere gemeente de gelegenheid worden geboden, mits hij een verklaring van den kerkeraad zijner woonplaats overlegt, waarin nevens diens toestemming de aangevoerde redenen worden vermeld, of — zoo het betreft het doen van belijdenis — een verklaring dat de voorbereiding en het onderzoek door dien kerkeraad hebben plaats gehad, en deze tegen zijn opneming onder de belijdende leden geen bezwaar heeft. •

De kerkeraad der gemeente, in welker midden de openbare belijdenis des geloofs heeft plaats gevonden, zendt in dat geval een verklaring daarvan aan den kerkeraad van den nieuwen lidmaat, waarop tot diens inschrijving in het Lidmatenboek dier gemeente wordt overgegaan.

Weigert de kerkeraad de gevraagde toestemming te verleenen, dan kan het betrokken gemeentelid zich beroepen op de provinciale commissie voor de behandeling van bezwaren en geschillen."

Ziehier wat het Ontwerp bepaalt inzake ons onderwerp.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen