Gaat u ook naar de kerk om iets te leren?

Heel algemeen wordt wel erkend dat een puur verstandelijke kennis nog heel wat anders is dan geestelijk léven. Historisch geloof, waarbij we de Bijbel verstandelijk voor waar aannemen, is nog geen echt geloof, zo zeggen we dan.

Menige lezer zal zich op dit punt de uitdrukking herinneren: „Het zit een voet te hoog" (waarbij een voet de afstand tussen hoofd en hart is). De werkelijkheden van het zondaar-zijn voor God, van de komst van Christus om te zoeken en zalig te maken wat verloren is, zijn geworden tot feiten uit een geschiedenisboek.

Ik zeg er „Ja, Heere" op, maar het breekt mijn hart niet in berouw en het verbindt me niet aan de Christus der Schriften en evenmin brengt het me tot een nieuw leven. Wie zou intussen willen ontkennen dat er iets goeds zit in dit verstandelijk aanvaarden van de Bijbel? Dodelijk gevaarlijk is het echter om dit historisch geloof te houden voor het echte geloof.

Verstands-bevinding
Vergeten we bij dit alles niet, dat we ook met de bevinding van het levend geloof op een puur verstandelijke manier kunnen omgaan. We kunnen zo onze theorieën over de bevinding en de weg der zaligheid hebben. Haarscherp komt het naar voren als iemand bijv. opmerkt: „Ik ben er zelf vreemd aan, maar ik weet precies wat er gebeurt als God een mens bekeert." Ja, ja...!

Zou er niet een geweldig verschil zijn tussen beschouwingen over de bevinding en de bevinding zelf? Ook hier zit nog wel eens het een en ander een voet te hoog en is er sprake van levenloze, gestolde "bevinding". Stilstaand water, dat zo troebel kan worden en zulke kwalijke geuren kan verspreiden. Beschouwingen en schema's die niet verder reiken dan m'n verstand.

Niet waardeloos
Het bovenstaande moet ons beslist niet brengen tot het waardeloos achten van alle kennis. Het gevaar is immers niet denkbeeldig dat we het ene na het andere uit de Schrift gaan relativeren.

Het blijft staan, dat er kennis is die opgeblazen maakt en dat puur verstandelijke kennis geen toegang verschaft tot het Koninkrijk Gods en dat we onszelf op de been kunnen houden met onze theorieën over het geestelijk leven.

Anderzijds is het een volstrekt heilloze weg wanneer het ene na het andere vraagteken wordt gezet bij kernpunten uit de Schrift en de belijdenis. Dat er veel ijskoude en kille strijd voor de waarheid is -soms zo koud dat je de rilhngen op je rug niet weerstaan kunt-, neemt intussen nog niet weg dat het Woord vermaant om te strijden voor het geloof, dat eenmaal de heiligen overgeleverd is (Judas 3).

Het is ten enenmale niet waar, dat het weinig uitmaakt wat we precies geloven, wat de inhoud van het geloof is. Wat neemt bijvoorbeeld in de prediking van de apostelen het onderwijzen een belangrijke plaats in. Wie een pleit voert voor het bewaren en overdragen van kennis, zal vandaag op allerlei plaatsen en in allerlei omstandigheden de wind niet mee hebben.

Belangrijker is echter dat hij wel de Schrift mee heeft. In toenemende mate kruipt en sluipt het gevoelen rond, dat het niet het belangrijkste is wat je gelooft, als je het maar meent met je geloof en als het je gevoel maar raakt. Het levensgevoel van onze dagen is aan deze gedachten niet vreemd.

In dit verband is het nog niet zo verbazingwekkend dat meer dan eens gezegd is: Was er maar meer historisch geloof en verstandelijke kennis, meer beslag van het Woord. Zo'n uitspraak kan verkeerd gebruikt worden, natuurlijk, maar toch... Terdege is het wel nodig, dat we staan voor wat we op grond van de Schrift belijden.

Leer mij Uw paden
Gaat u ook naar de kerk om iets te leren? Het kan zijn dat u zich inmiddels wat ongemakkelijk voelt, wanneer u voor deze vraag wordt gesteld. Verstandelijke kennis is nodig, en toch brengt ze niet in het Koninkrijk Gods.

Wat dan? We hebben tot hiertoe wat nagedacht over verstandelijke kennis en daarbij een aantal gevaren gesignaleerd. Veel ruimte is er niet meer om te wijzen op wat de Schrift en bijv. ook onze Catechismus in Zondag 7 bedoelen met kennen en kennis. Misschien een volgende keer?

Ik beperk me nu tot deze vraag: Zou voor iemand van ons het gebed uit Ps. 25 overbodig zijn: HEERE! maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden? U voelt intussen wel aan dat we het dan over meer dan alleen verstandelijke kennis hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen