DOOPBEZOEK, HOE DOEN WE DAT?

VAAK MOOI, SOMS MOEILIJK

Overigens is het ook wel eens zwaar, een doopbezoek afleggen. Dat kan wel eens liggen aan de ouders, met wie een gesprek met enige diepgang niet altijd mogelijk is. Het kan wel eens liggen aan de situatie, hetgeen overigens niet altijd los staat van het voorgaande. Het baby’tje slaapt in de huiskamer en laat wel eens duidelijk horen dat het voor hem of haar inmiddels etenstijd is. Drie mobieltjes op tafel die beurtelings afgaan en kennelijk allemaal beantwoord moeten worden, geven ook niet de voor het gesprek noodzakelijke rust. Dat leidt bij de bezoeker wel eens tot wat lichte irritatie. Ik probeer die altijd te overwinnen en toch te komen tot een rustig gesprek. Eerlijk is eerlijk: dat komt er in sommige situaties niet altijd van. Het valt te overwegen, als men zoiets aan ziet komen, om het doopgesprek in de pastorie plaats te laten vinden, waarbij daar dan natuurlijk ook alle communicatiemedia op ‘stil’ gezet dienen te worden…..

BOEKJES OVER DE DOOP

De ene predikant zal het uiteraard heel anders doen dan de andere. Laat ik mogen vertellen hoe ik het doe. Vrijwel altijd geef ik bij het geboortebezoek al een beknopt boekje over de betekenis van de doop. In de loop der jaren zijn dat heel wat verschillende boekjes geweest. Meestal besteld bij verschillende uitgevers, waar om de zoveel jaren nieuwe uitgaven verschijnen over de doop. Lang geleden heb ik zelf eens een brochure geschreven, waarin op de doop werd ingegaan, met name op de kinderdoop. Inmiddels is er zoveel verschenen dat meer beantwoordt aan de behoeften van ouders dat mijn aanbeveling zou zijn: kijk naar wat er recent verschenen is aan goed gespreksmateriaal. De laatste tijd maak ik dankbaar gebruik van het boekje ‘Over de doop’, dat verschenen is bij Boekencentrum. Het geeft een kort overzicht van de doop in de Bijbel, het gaat in op de vragen die aan de ouders gesteld worden, het laat iets zien van de betekenis van het doopwater, van Prof. Verboom staat er een korte persoonlijke impressie in over zijn eigen doop en wat dat voor hem betekent, er worden liturgische aspecten besproken en verder staan er prachtige gedichten in en worden er liederen aangereikt voor in de doopdienst. Het boekje heeft een fraaie lay-out met mooie foto’s, de teksten zijn veelzeggend, en op alle mogelijk manieren kan men aan de hand van dit boekje het gesprek voeren. In een apart hoofdstukje ‘Gedoopt en dan?’ wordt ingegaan op kinderbijbels, op cursussen voor geloofsopvoeding en op mogelijkheden om de geloofsopvoeding thuis ter hand te nemen.

HOE BEGINNEN EN HOE VERDER?

Zelf begin ik meestal met de vraag om eens te reageren op het boekje over de doop. Daaruit komt meestal een aantal dingen naar voren die aanleiding geven tot een nader gesprek. Als bezoeker kun je - als je dat wilt - dan ook nog aandacht vragen voor aspecten die vergeten zouden kunnen worden of die in een bepaalde gemeente belangrijk zijn. Een volgende vraag is hoe ouders tegen de doop van hun kindje aankijken, en dan wordt het al wat persoonlijker. Dat kan overigens zeer verschillend zijn. Meestal vinden ze het mooi dat hun kindje gedoopt wordt. Een goede aanleiding dan om door te vragen: Waarom mooi? Men krijgt dan heel vaak antwoorden die een aanleiding kunnen zijn voor een goed vervolg in het gesprek. Dat gesprek gaat dan doorgaans heel specifiek over de kinderdoop. Het kan voorkomen dat ouders moeite hadden met de kinderdoop. Je probeert dan vanuit de Schriften te laten zien dat kinderen mogen worden opgenomen in Gods verbond. De Bijbel gaat dan open en de meest centrale teksten over verbond en doop komen ter sprake, en zo wordt het ook een stukje doopcatechese. Het resulteerde meer dan eens in een meer bezielde overtuiging bij de ouders. Bij dergelijke gesprekken had ik zelf altijd veel een het waardevolle artikel van prof. J.P. Versteeg in het handboek over de doop: ‘De Doop in het Nieuwe Testament’. Een enkele keer heb ik samen met ouders dat artikel wel eens doorgeploegd. Voor de predikant die enigszins goed beslagen ten ijs wil komen, is zo’n artikel natuurlijk raadzaam.

DOOPVRAGEN EN DOOPDIENST

Uiteraard komen de doopvragen ter sprake en - naar gelang de gang van het gesprek het toelaat - de ene doopvraag wel eens meer dan de andere. Met name wat gevraagd wordt over de christelijke opvoeding en het geven van een voorbeeld van een christelijke levenswandel levert gespreksstof op. Het blijven belangrijke onderwerpen voor een doopgesprek. Het verbaast het mij wel eens dat ouders het soms niet moeilijk vinden om op de betreffende doopvraag ‘ja’ te zeggen. Hoe ouders de vraag ook beleven: vaak ontstaan er goede gesprekken uit. Overigens ontstaat ook over de eerste doopvraag wel eens een diepgaande gedachtewisseling. Tenslotte wordt nog doorgepraat over de doopdienst. Ouders hebben soms specifieke wensen ten aanzien van een tekst, en meestal probeer ik daaraan tegemoet te komen, na wel eerst gevraagd te hebben: waarom juist die tekst in de doop-dienst? Ook worden Psalmen en liederen aangereikt, die ik doorgaans ook wel tracht in te passen. Waarbij ik wel moet opmerken dat ik niet over elk lied even enthousiast ben. Het is dan zaak ook daar over door te spreken, en wie thuis is in liederen kan ook nog wel eens hele mooie alternatieven aanreiken. Vrijwel altijd sluit ik het doopgesprek af met Schriftlezing, dankgebed en voorbede, waarin om Gods zegen wordt gevraagd over de aanstaande doopdienst.

Drs. C. van Atten (1949) werd in 1978 tot predikant bevestigd en dient sinds zes jaar zijn vierde gemeente, ‘s-Gravenhage-Rijswijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen