SAMENSPRAAK door Jacobus van Houte, lidmaat der Hervormde Gemeente te Valkenburg, 1759 52

Voorzichtigheid Beminnende (vervolgt): De overbrenging in alles is duidelijk, namelijk dat de drieënige God van eeuwigheid is werkzaam geweest omtrent de zondaar, want met eeuwige liefde heeft de Vader hem lief gehad, aan Christus als een Bruid beloofd, wanneer Hij Zijn ziel tot een schuldoffer zou gesteld hebben, in de tijd heeft Christus haar met Zijn bloed gekocht, onder de bediening van het evangelie door Zijn gezanten laten nodigen en bidden, zelfs aan de deur komen kloppen, deze zondaar, die op het bed van zorgeloze slaap ligt, arm-, 'blind en naakt, wordt opgewekt en wakker gemaakt, hoort en verstaat, dat zij zo ellendig en slecht als zij is, herwaarts komen zou, dat er geen zwarigheid is, als zij komt, zij zal niet uitgeworpen worden. Hier raakt zij nu werkzaam en al die werkzaamheden gaan nu, op welke manier en hoe zij tot Christus zal gebracht worden. Ik zal niét melden, welke ongelovige en harde gedachten hier menigmaal bijkomen, en hoe zij dan vreest, dat haar persoon niet bedoeld wordt, dat zij veel te ellendig, zondig en mismaakt is, enz., dingen, die in die weg genpeg ondervonden worden. Nu is de vraag, zowel in betrekking op het natuurlijke voorbeeld, als op het tegenbeeld, waaruit vloeien die werkzaamheden ? Vloeit het niet uit een zekere vereniging van liefde en genegenheid ? In het natuurlijke is de vraag van de bruidegom uit liefde, die de vereniging met haar zoekt om hart en wil tot hem over te halen, haar voortdurend denken daarover vloeit uit een vereniging van genegenheid, omdat de persoon haar beminnelijk is, maar daar zijn dikwijls beletsels daar zij over denkt, hoe die uit de weg geruimd zullen worden. Echter komt er in die ziel meer en meer genegenheid, nadat de bruid meer beminnelijks in de bruidegom ontdekt. Eindelijk komen er verlangens om de zaak tot volkomenheid te brengen. Zodra dus de hinderpalen uit de weg geruimd zijn, is het jawoord gereed. Nu is deze zaak in alle delen over te brengen. Zodra de ziel haar onzalige staat onder het oog heeft en de stem van Christus wordt gehoord in het evangelie, dan gaat al de werkzaamheden en begeertens naar Hem uit, de verdorven natuur werkt alles tegen en belemmert het werk, zoals broeder Waarheid Lievende zoeven getoond heeft, echter blijft er een liefde in de ziel, uitgaande naar de Heere Jezus, och mocht zij eens zo gelukkig zijn ! dat zij Hem tot haar deel mocht hebben en met Hem verenigd mocht zijn en zo in ondertrouw komen. Die werkzaamheden worden niet afgebroken, voordat zij uitdrukkelijk Hem aanneemt en haar hart aan Hem geeft, en zó in ondertrouw komt, daar pand en wederpand van gegeven en ontvangen wordt, tot een volmaking in de staat der heerlijkheid. Dus meen ik, dat er geen redenen over zijn om te twijfelen, of de werkzaamheden der ziel, tevoren genoemd, vloeien uit de vereniging met Christus.

Getrouwheid Zoekende: Het schijnt dat u er nog natuurlijker over redeneert. Welke gemeenschap heeft toch de gelijkenis met het tegenbeeld, voordat de dadelijke ondertrouw er is ? Dan komt de gelijkenis pas, want alles, wat voor de ondertrouw gebeurt, blijft aan de kant van de bruidegom onzeker, daar de bruid hem nog geheel kan afslaan.

Zien wij dat in onze dagen niet menigmaal gebeuren, dat menige ziel scheen gekomen te zijn om maar over te gaan en die Christus nochtans hebben afgeslagen, en in hun vorige zondenweg zijn teruggekeerd. Wanneer het al eens tot een ware overgang in de tijd komt, is het dan op zijn hoogst maar een vereniging van genegenheid en wil, maar niet van personen, dat wij hier in het oog moeten houden.

Waarheid Lieveride: Wij moeten de gelijkenissen niet verder uitbreiden, als het behoort, zou er geen vereniging van personen plaatshebben, als zin en wil overeenstemmen ? In dit geval behoort u zich te schamen, als u zegt dat de bruidegom onzeker is, de bruid Hem kan afslaan. Waar is daar een tittel of jota bewijs van in Gods Woord, dat als de Heere Jezus door Zijn Geest de ziel op die wijze bewerkt, dat zij Hem zal of kan afslaan ? Of gelooft u niet, dat d^ werkingen Gods onweerstaanbaar zijn ? Leert ons Gods Woord dat niet duidelijk genoeg ? Ziet het Hooglied Van Salomo maar eens met aandacht na, of ons dat daar alles niet uitdrukkelijk geleerd wordt. Wilt toch eens bedaard handelen, nu u weer ziet, dat u aan de grond zult raken en niet weet, hoe u zich redden moet, dan zegt u, dat die zinnebeelden ons niet tot bewijs dienen, daar God evenwel ons die heeft laten voorstellen opdat wij daardoor rechte begrippen van zaken zouden maken en bekwaam zijn om onze naasten tot lering te zijn.

Maar zegt eens, slaat uw gemoed niet over zo'n antwoord, als u eens naar binnen keert en u mocht uw vorige werkzaamheden uzelf eens herinneren, en met bedaardheid voor de Heere komen eh ons gesprek eens tussen de Heere en uw ziel nagaan, denkt u niet, dat u kloppingen hebben zou, als u eens nadacht over de tijden, toen u met uw gemoed zo voor de Heere stond, zoals wij nu gezien hebben, voordat u met zoveel zekerheid de Heere Jezus voor uw persoon hebt aangenomen, waardoor u zeggen kon, nu weet ik dat ik in Christus ben. Zou u dan met vrijmoedigheid durven zeggen, toen heb ik eerst genadeleven ontvangen en al mijn vorige werkzaamheden waren dode werken, daar ik mee naar de hel zou gegaan hebben. Mij dunkt zo er enige indrukken Gods op dit ogenblik op uw hart zijn, dan zult u uw aangenomen systeem veroordelen en uw vaandel, waaronder u strijdt, moeten neerleggen.

Getrouwheid Zoekende: Dat verbeeldt u uzelf. Nee broeders, van dit stuk heb ik wel zoveel klaarheid, dat mij dat onmogelijk schijnt, want let toch eens op, een ziel, die nog onder haar schuld ligt te zwoegen voor God, als een goddeloze en veroordeelde zondaar met het vonnis des doods in zijn hand: die zegt men, is geestelijk levendgemaakt, die heeft het levende geloof en is waarlijk met Christus verenigd, hoe is dat te rijmen, want als hij sterft, dan is hij ook zeker zalig, waar zal dan de schuld blijven, of zal hij met zijn schulden zo maar naar de hemel gaan. Want vraagt al uw bekommerden maar (als zij u veel dingen verteld hebben) waar bent u met uw schuld gebleven, de arme zielen zullen moeten zeggen, wij weten het niet, en daarom laat alle vleselijke redeneringen, die u gedaan hebt, eens varen, opdat uzelf niet met al uw bekommerden tegelijk bedrogen uitkomt. Weest verzekerd, als de ziel op die wijze, (als ik gezegd heb) niet overtuigd wordt en tot Christus komt, ik vrees, zij heeft nog nooit vereniging met Christus gekend.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen