Zachte heelmeesters

Ineens staat het illegalenvraagstuk in het centrum van de politieke belangstelling. Door het verschrikkelijke Bijlmer-drama kwam het overgrote deel van de Nederlandse bevolking erachter in welk een chaos we dreigen te geraken. Het is in een een soms over-geordend land als Nederland toch beschamend dat men in Amsterdam niet boven water kon krijgen wie er eigenlijk in de getroffen flats waren gehuisvest.
Natuurlijk wisten de meeste grote-stadbewoners hoe fout het zit in verschillende wijken die al voller raakten met wereldburgers en al onleefbaarder werden.
Maar de politiek luisterde niet. Het onderwerp was niet bespreekbaar. Men kan toch niet als „ vreemdelingenhater" te boek staan.
Men liet kritiek maar aan Janmaat c.s. over. Die was dan gelijk mooi in defascistenhoek te plaatsen.
Maar het kwaad woekerde voort. De hooggeroemde privacy zorgt ervoor dat velen op gefingeerde adressen uitkeringen ontvangen. Te vrezen is dat het aantal hoog is, als klopt wat burgemeester Peper van Rotterdam beijveert, dat vele honderden uitkeringen terecht komen bij mensen die niet eens in Nederland wonen. Met bussen vanuit het buitenland wordt het geld opgehaald.
Eindelijk is het nu zover dat politici de mond durven open doen. Het is wel droevig dat men eerst wacht of de kiezers wel rijp zijn om een bepaalde boodschap te ontvangen. Wanneer de wetten van een land straffeloos kunnen worden overschreden, loopt de samenleving vast.
Het illegalenvraagstuk is daar een duidelijk voorbeeldvan, omdat het ook nog een tweede kant heeft. Er zijn namelijk ook tal van illegalen die niet leven op de zak van een ander, maar door werken de kost trachten te verdienen.
Werk blijkt er genoeg te zijn in Nederland. Alleen al in de glastuinbouw maken werkgevers noodgedwongen gebruik van werkgrage illegalen, omdat werkloze landgenoten vinden datje voor werk in de tuinbouw te vroeg je bed uit moet. Wie zijn dan de schuldigen aan de problematiek waarmee we zitten? De werkgevers, de illegalen, of de overheid die niet zorgt dat de wetten van het land nageleefd worden en werklozen werk laat weigeren? Nederland is nooit racistisch geweest. Door de eeuwen heen waren vluchtelingen om het geloof of door onderdrukking welkom. Ik herinner mij hoe vele Chinese zeelieden, die in de crisisjaren in onze havensteden ontslagen werden, vriendelijk werden bejegend als zij met de verkoop van zijden shawls en stropdassen hun brood trachten te verdienen.
Er zijn zoveel slachtoffers van rampen in deze wereld dat wij ons moeten concentreren op de grootste nood.
Op hen die echt het loodje dreigen te leggen. Juist om deze mensen te helpen past strikte handhaving van de wet ten opzichte van anderen.
Zachte heelmeesters maken immers stinkende wonden. i< />

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen