Over een nieuw maandblad

Er is bij de vele bladen die we in ons land op kerkelijk gebied hebben weeleen nieuwe bijgekomen: het „Onafhankelijk maandblad voor Christelijk samenleven" dat de naam draagt van „Zie".

De redaktie en medewerkers bestaan — zoals in de kop is afgedrukt — uit jonge leden van de Baptisten Gemeente, Chr. Geref. Kerken, Evangelisch Luthersche Kerk, Gereformeerde Gemeenten, Gereformeerde Kerken, Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt), Nederlandse Hervormde Kerk, Vrije Evangelische Gemeenten. Namen van deze medewerkers worden niet genoemd., wèl de eindredactie, bestaande uit de heren L. H. Sturing, en K. v. d. Veen.

De doelstelling van dit nieuwe orgaan is ons niet erg duidelijk; het eerste nummer dat in 40.000 exemplaren is gepubliceerd, bezitten wij niet. Wij hebben voor ons liggen de nummers van juni en van juli/augustus 1906, waaruit we toch wel een en ander over het doel van deze uitgave kunnen opmaken.

Het blad wordt geredigeerd door jongeren, die lid zijn van genoemde kerkgroeperingen. Op scherpe wijze wordt de kerkelijke verdeeldheid er in gesignaleerd en kritisch aan de orde gesteld. Deze jongeren van protestants-christelijke kerken zijn het blijkbaar eens geworden om een zichtbare eenheid van Christus' kerk te bevorderen. Maar op welke wijze? Deze vraag werd ook door een bepaald persorgaan voorgelegd. Uit welke hoek waait de wind nu eigenlijk? Op deze vraag werd in „Zie'' van juni j.1. door de redaktie antwoord gegeven. Daaruit wordt de doelstelling dan wel kenbaar, waarom wij dit antwoord hier woordelijk citeren.

„Wij willen, óók als individuele medewerkers en redaktieleden van ZIE, met geen andere hoek genoegen nemen dan met de hoek, waaruit de Geest van het Evangelie van onze Heer waait. En dat is géén hoek, waar een schutting of muur omheen kan worden getimmerd of gemetseld en waar men dan langs kan lopen zonder gevaar voor een werkelijke christelijke ontmoeting met degenen, die zich daarbinnen bevinden. Want de wind van de Geest weet men niet, vanwaar hij komt of waar hij heengaat. Vindt U — zo wordt er verder gezegd — dat wij een te grote pretentie voeren? Zeg het ons en wijs ons op grond van het Evangelie van onze Heer aan, waar dit gebeurt. Wij zullen naar U luisteren en samen met u naar Christus Zelf. Maar staak uw on-evangelische bouwvakarbeid; niet ter wille van ons, maar terwille van de wereld, waarin wij in opdracht van onze Heer gezamenlijk van Hem moeten getuigen."

In het juli-agustusnummer staat een televisie-toestel afgebeeld met nog een plaatje, waarop de drie kruisen van Calvarië en een paar handen voorkomen, die de zegenende handen van Christus moeten verbeelden. Daaronder lezen we „dat de wereld onze kerken ziet, zoals iemand die geen verstand heeft van een televisietoestel, de binnenkant van dat apparaat ziet: een gewriemel van knopjes, draadjes en schakeltjes. Reformatorisch kerkelijk Nederland vertoont aan de wereld datzelfde gewriemel — men blijkt niet bij machte te zijn gezamenlijk dat ene beeld op de kerkelijke beeldbuis te brengen: het beeld van de zegenende, troostende, verlossende en van liefde getuigende Christus."

Uit deze zinsneden weten wij al genoeg: deze jongeren zullen het nu eens vertellen hoe het moet! De redaktie is nu bezig met een plan voor „meer onderlinge liefde, begrip en eenheid van de reformatorische kerken in Nederland." Dit plan, dat op Hervormingsdag 1966 aan de kerken zal worden aangeboden zal volgens de redaktie „reële, concrete en uitvoerbare mogelijkheden aanwijzen om de door zeer velen zo verlangde weg in te slaan naar meer christelijke liefde tussen de reformatorische kerken onderling, naar meer begrip voor eikaars geestelijk klimaat en voor eikaars interpretaties en naar meer onderlinge eenheid en samenwerking."

Wat die „christelijke liefde" betreft die het maandblad „Zie" zegt voor te staan, daarvan bemerken we in de kolommen niet veel. Wel wordt, met grote opmaak meegedeeld, dat het Gereformeerd Gezinsblad (uitgaande van de Vrijgernaakte-gereformeerden) een advertentie van ZIE, niet had opgenomen, omdat het met de strekking van dit blad niet overeen kwam. Ons dunkt, daar is iedere redaktie vrij in. Men hekelt dit op een afschuwelijke manier en haalt er allerlei dingen bij, die met de weigering van de aangeboden advertentie niets te maken hebben. Men kraakt eerst het

Gereformeerd Gezinsblad af en zet dan spottend een gratis advertentie op een andere pagina, waarin wordt aangeboden zich door het Gereformeerd Gezinsblad te laten voorlichten.

De twee nummers van „Zie" die wij voor ons hebben liggen zijn trouwens vol van kritiek en satire op vrijwel alle kerken. Het blad, gedrukt in twee kleuren, is schreeuwerig opgemaakt en verlicht met allerlei spotprenten, de stijl is navenant.

Het valt niet te ontkennen dat de kerk des Heeren vergeleken kon worden bij hetgeen de Psalmist zegt in Ps. 141 : 7: Onze beenderen zijn verstrooid aan de mond des grafs, gelijk of iemand op de aarde iets gekloofd en verdeeld had." Er is op de kerkelijke erve zoveel verdeeldheid te zien, dat daar, helaas, maandelijks 8 pagina's mee gevuld kunnen worden. Of nu die verdeeldheid tot een eenheid gebracht kan worden zoals het blad „Zie" dit zich voorstelt, trekt uw rondkijker sterk in twijfel. Wanneer wij met iemand een gesprek voeren om in een bepaalde zaak tot een vergelijk te komen, moet er een zeker vlak zijn, waarop we kunnen doorredeneren. Om in de kerkelijke verdeeldheid tot een vergelijk te geraken, zal er de erkentenis moeten zijn in de belijdenis: Wij hebben God op het hoogst misdaan, wij zijn van 't heilspoor afgegaan, ja wij, en onze vad'ren tevens.'' Dat „vlak" missen wij in het maandblad „Zie". Die richting gaat men niet uit, want dan tapt men uit een ander vat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen