Geschriften van ds. G. Boer

In de aula van de Driestar in Gouda is vorige week het ‘verzameld werk’ van ds. G. Boer (1913-1973) gepresenteerd (Tijdbetrokken vreemdelingschap, uitgeverij de Banier). De ouderen onder ons zullen hem ‘nog hebben gehoord’; anderen (velen, hoop ik) zullen zijn geschriften kennen en waarderen. Boer was een predikant die geliefd was om zijn Bijbelse, bevindelijke prediking. De ondertitel ‘verzameld werk’ is een beetje misleidend. Het gaat om een kloeke band van 850 pagina’s, maar toch gaat het om een keuze uit zijn geschriften, bij elkaar gebracht en geannoteerd door zijn biograaf J. van der Graaf. Zo vinden we hier zijn prekenserie over Genesis 1 en Hebreeën 11, maar ook minder bekende en minder goed toegankelijke stukken, zoals zijn gedachtewisseling met prof. H. Berkhof en zijn discussie met prof. Van Ruler. Een schatkamer van gereformeerde theologie.

Ik had die avond geen verplichtingen en heb de gelegenheid aangegrepen de presentatie bij te wonen. Mensen uit de volle breedte van de gereformeerde gezindte waren in een goede sfeer bijeen. Er waren causerieën van ds. C. Blenk en prof. A. de Reuver en het enige nog levende kind van het drie kinderen tellende gezin van ds. Boer, mevrouw G. Lanting-Boer, nam het symbolische eerste exemplaar in ontvangst. Het ontroerde haar, zo zei zij, om te zien dat het gedachtegoed van haar vader nog zo actueel was. Dat is zeker waar. Maar misschien ook in een zin die de dochter van ds. Boer niet op het oog had. ‘Werd er nog maar zo gepreekt als ds. Boer deed!’, was een regelmatig te beluisteren uitspraak die avond. In die zin hing er ook een sfeer van weemoed. Van verlangen naar een prediking die niet meer vanzelfsprekend is, van verdriet over alle breuken die zijn geslagen. Er werd gesproken over de ‘geladenheid’ van Boers prediking. Daarmee wordt bedoeld dat hij vanuit een diep besef van de majesteit en heerlijkheid van de Heere onze God, benadrukte dat deze God een ontoegankelijk licht bewoont. Er lag een wijding van ernst en vreze over zijn prediking. Maar die prediking was ook voluit trinitarisch. Christus als de Zoon van God, Die naar deze aarde is afgedaald om ons God te doen kennen, en de Heilige Geest Die deze kennis in ons hart indraagt en het daar bewaart, stonden evenzeer in zijn preken centraal. De meeste indruk maakte een vraag die ds. Boer aan de orde had gesteld. De vraag of Jezus een voorkeur had voor slechte mensen. Hij had die vraag aan de orde gesteld in een meditatie die hij had uitgesproken voor de Evangelische Omroep, op de televisie, in 1971.

Thuisgekomen zag ik dat er een website is waarop veel preken en artikelen van ds. Boer zijn terug te vinden (passievoorhetevangelie.nl). Wat ik zag, heeft me diep verbaasd. De EO die een meditatie van ds. Boer uitzendt, live vanuit de Zenderkerk in Huizen. Kom daar nog maar eens om. Boer sprak zonder enige concessie te doen. Hij sprak over de Farizeeër die zich ergert aan die voorliefde van Christus voor slechte mensen. En over slechte mensen die zich geen slechte mensen weten, voor wie de rijke boodschap van Christus geen betekenis heeft. En over de rijke troost voor echt slechte mensen, die zich tot het rapaille van de samenleving moeten en mogen rekenen. Wanneer je dat allemaal ziet en hoort, besef je pas echt goed hoeveel er in de afgelopen decennia is veranderd. Die veranderingen zijn geen noodlot. Het maakt een groot verschil of die zich dankzij of ondanks ons voltrekken. We worden immers geroepen getrouw te zijn. En dat betekent ook: te volharden bij de rijke prediking zoals die van ds. Boer. Er verschijnen veel boeken. Goede kost wordt al te vaak vervangen door de liflafjes van tal van auteurs die zich vooral afvragen hoe wij ons aan de veranderde omstandigheden moeten aanpassen en weer missionair kunnen zijn. Op zo’n avond leer je dat dat helemaal nergens voor nodig is. En dat eigenlijk alleen de mensen die de heilsboodschap van deze prediking verstaan, en tot het rapaille blijven behoren, echt missionair zijn, zonder het zelf te weten.

B.J. Spruyt lid van de Hersteld Hervormde gemeente te Waarder, is in het dagelijks leven leraar in het voortgezet onderwijs en docent kerkgeschiedenis aan het seminarie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen