Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

COLUMN: NIEUWJAARSMIJMERING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

COLUMN: NIEUWJAARSMIJMERING

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het begin van een nieuw jaar is een goede gelegenheid om te mijmeren over de dingen die komen.

Zo de Here wil en wij leven, hoe zal het gaan met…?

Het voordeel is dat er nog wat afstand is tot dat wat staat te gebeuren. Men kan erover mijmeren. De gang van gedachten en gevoelens hebben hun vrije loop.

Je hoeft nog geen standpunt in te nemen en je positie te bepalen. Wat ons mensen betrefl ligt nog niets vast.

Wat wel belangrijk is, is dat we vertrouwen hebben en een goede instelling om opbouwend en met vreugde bezig te zijn in de kerk en de wereld.

Dat is geen geringe opgave.

Waarom niet?

Omdat er onbehagen is. Het laatste nummer van het letterkundige tijdschrift De Gids is gewijd aan het onbehagen. Aan de buitenkant is er helemaal geen reden voor onbehagen. Het gaat goed met de buitenkant van de samenleving, er is werk, de economie draait op volle toeren. En toch is er iets onbestemds waardoor je niet lekker in je vel zit. Je hebt er geen naam voor, er is geen schuldige aan te wijzen en men moet niet ondankbaar zijn.

Dat onbehagen kan ook in de kerk zijn. Heel veel mensen willen dat de kerk anders wordt en dat het er blijer en meer ontspannen toegaat. Laatst hoorde ik dat meer dan tien van onze predikanten naar Willow Creek in Chicago zijn geweest om daar iets te leren en te proeven van aantrekkelijk kerkzijn. Er wordt veel geleend van wat er in evangelische gemeenten wordt gedaan en gezongen. In onze grote steden komt het niet meer voor dat de openbare kerkgang een factor van betekenis is.

In de particuliere synode van het westen wordt daar een diepgaande studie naar verricht: hoe zal het gaan met de kerken in de grote steden?

Heel veel anderen krijgen onbehagen als de kerk niet hetzelfde blijft zoals ze altijd geweest is. In prediking, in eredienst, in de ambten en de ambtsbediening. Er ontstaat onbehagen als nieuwe dingen op hen afkomen. Een hoogleraar in de theologie hield vorig jaar een toespraak waarin hij drie typen dominees tekende.

Het type waarbij alles op de persoon, de man aankomt. Zijn uitstraling en aantrekkelijkheid. (“Zeg maar Kees” en “een dominee is ook maar een gewoon mens”).

Het tweede type is het ambtelijke, clericale type. Daarin wordt het ambt zo hoog gewaardeerd dat het een speciale, bemiddelende rol tussen God en de gemeente krijgt. Gemakkelijk kan men dan vluchten in het gezag van eigen ambt. Voor een goede kerkelijke orde is het zeker nodig dat er een zekere afstand is. Dat geeft duidelijkheid en schept vertrouwen.

Het derde type is de deskundige, de professionele man, die de Schriften kent of die zich profileert als hulpverlener of opbouwwerker met het gevaar van teveel leunen tegen andere beroepsgroepen. Persoon, ambt en beroep. Hoe houd je die bij elkaar? In zoveel opzichten kom je tekort en sta je in de aanvechting als dienaar van het Woord. Onbehagen in de pastorie? In de particuliere synode van het noorden wordt gewerkt aan een herder voor de herders. Hoe zal het gaan met het ambt in de toekomst?

Hoe zal het gaan met de verkiezingen in het jaar 1998? Wordt paars voortgezet? Hoe zal het gaan op de generale synode van 1998? Zou het zo mogen zijn dat al onze kerken zich herkennen en vertrouwen hebben in de meerdere vergaderingen?

Ik gebruikte in deze column het woord “onbehagen” meerdere keren. Het is een al te menselijk woord. Het vraagt om correctie.

Wat is de correctie vanuit het Woord van God heilzaam. Ik geloof niet dat het woord “onbehagen” in de bijbel voorkomt.

Daar staat een heel ander woord. Een woord dat veel klonk in de afgelopen feesttijd. Een vertroostend woord. Want de Here heeft een welbehagen in zijn volk, Hij kroont de ootmoedigen met heil (Ps. 149). Mensen van zijn welbehagen. Wij, mensen met onbehagen. Hij, de God van het welbehagen.

Waar Hij is, daar zal het zeker gaan! Het zal geen ambtsdrager misstaan enig behagen te hebben in het volk in het midden waarvan hij verkeert. Dan wordt 1998 een kroonjaar.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's

COLUMN: NIEUWJAARSMIJMERING

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1998

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's