Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

steijevragen @ cbgg.nl

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

steijevragen @ cbgg.nl

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

ik ben een meisje van zestien en ik ben echt heel erg verliefd. Mijn vriend is achttien en zit in meao-3. Nou vinden mijn ouders dat ik nog te jong ben voor verkering. Ik heb thuis al hele discussies gehad. Met mijn vader loopt het gewoon uit op ruzie. Hij zegt bijvoorbeeld dat mijn vriend eerst maar eens aan 't werk moet gaan. Maar misschien gaat hij wel de heao doen en kan ik nog vier jaar wachten. Absurd gewoon. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Weet u een oplossing?

leder heeft zo zijn (of haar) temperament. Dat blijkt maar weer. Erzijn jongeren die binnen de kortste keren in vuur en vlam staan. Ik ken jou niet, maar ik kan me voorstellen dat jij zo'n type bent. Zestien jaar en heel erg verliefd. "Nou, " zul je zeggen, "daar is toch niets mis mee? "

Maar wacht even: er zijn ook jongeren die het wat rustiger aan doen. Ze worden misschien wel verliefd op iemand die ze al een tijd kennen. Ze gaan regelmatig met elkaar om, ze mailen elkaar, ze doen allerlei dingen in een vriendengroep, ze gaan soms samen uit, maar verkering? Dat is toch wel iets wat van twee kanten moet komen. En hoe weet je of hij of zij dat gevoel ook heeft? Hoe weet je of je echt voor elkaar bestemd bent? Dat je zoveel van elkaar houdt dat je je leven lang bij elkaar wilt horen? Verkering krijgen is dus niet voor iedereen even gemakkelijk.

Geen spelletje

Verkering krijgen is geen spelletje. Eerlijk gezegd lijkt dat soms wel zo. Er zijn jongens en meisjes die de ene verkering na de andere hebben. Voor zulke jongeren zijn verkeringen dus niet serieus. Het is maar een spelletje.

Toch mag het dat niet zijn. Je speelt dan met de gevoelens van de ander en dat is een slechte bezigheid. Als je iemand vraagt: "Wil je verkering met mij? ", dan gaat de ander er van uit dat je het serieus bedoelt. Als dat niet zo is moet je geen verkering met iemand beginnen. Ik vrees dat zulke jongeren eerrverkering ook weer gemakkelijk uitmaken. De ander wordt dan gewoon afgedankt. Erzijn jongeren die daardoor zo diep gekwetst zijn dat ze voortaan heel huiverig zijn voor een nieuwe vriendschap of verkering.

Iets heel kostbaars

Verkering krijgen is iets moois. Het is ook iets waar je eerlijk en serieus mee om moet gaan. Als een jongen en een meisje verliefd op elkaar worden dan is daar niets mis mee.Ook al ben je nog maar zestien! En als verliefdheid leidt tot een verkering waarin de liefde tot elkaar de basis is, dan is dat een gave van God. Je begrijpt: it is iets heel kostbaars. En met kostbare dingen moet je voorzichtig omgaan. Verkering krijgen, betekent dat je tegen elkaar zegt dat je straks samen door het leven wilt gaan. Je gaat in een verkeringstijd veel dingen samen doen. Je verkeringstijd is een toegroeien naar het huwelijk. Het kan ook zijn dat je merkt dat je niet bij elkaar past, dan kun je beter niet met elkaar verder gaan. In je verkeringstijd groei je naar elkaar toe, er groeit een verlangen om samen te zijn en dat vindt z'n bekroning in het huwelijk. Het huwelijk is een instelling van God. De bijbelse gegevens over het huwelijk gaan zelfs terug naar de scheppingvan de mens. In Genesis 2:24 vind je een kerntekst als het gaat om het huwelijk. Daarom zal een man zijn vaderen moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en zij zullen tot een vlees zijn. Zo is het door de Schepper van het leven gegeven. De jongen zal het meisje 'aanhangen', dat wil zeggen: r blijvend aan verbonden zijn. Ze gaan voortaan hun leven samen delen binnen de grenzen van het huwelijk.

Jouw probleem

Ik hoor je al zeggen: "Nou ik meen het echt wel. Ik ben wel jong maar ik meen het heel serieus. Maar dat geloven mijn ouders niet. Ik ben te jong. Dat is het probleem."

Het klinkt misschien wel iets te 'vaderlijk' maar toch zeg ik het maar: loop daarom niet te hard van stapel! Als je nog jong bent, kan verliefdheid en 'een beetje verkering' iets onbezorgds hebben: elkaar leuken aardig vinden, regelmatig dingen samen doen. Daar is niets op tegen. Dat kun je thuis ook uitleggen. Praat er met je vriend over. Leg uit dat je ouders niets tegen hem hebben, maar dat ze bezorgd zijn. En daar kan ik me iets bij voorstellen. Ouders hebben zelf ook een verkeringstijd gehad. Ze weten

van de fijne dingen in de verkeringstijd, ze weten ook van de gevaren. Als je heel jong verkering hebt dan voelen je ouders zich daarvoor ook verantwoordelijk. Begrijpelijk! Ze hebben niet alleen het recht, maar ook de plicht om met jou - en straks met je vriend er bij - over jullie relatie en jullie contacten te praten. Het zou helemaal niet goed zijn als je ouders overal maar 'ja' op zouden zeggen. Ze mogen je ook bepaalde dingen verbieden als je 15, 16, 17 jaar bent. Natuurlijk moet er wel over gepraat worden. Maar ook voor jou betekent het op dit punt dat je je ouders moet eren. Doe niet net of ze niets met jouw leven en met jouw verkering te maken hebben. Zo absurd is het niet als je ouders de 'echte'verkering nog wat willen vertragen. Het lijkt je misschien wel heel erg onredelijk, maar zou het ook kunnen zijn dat ze juist uit liefde terughoudend zijn?

Een oplossing?

Een kant en klare oplossing heb ik niet. Maar een paar dingen zou ik jou - en je vriend - willen meegeven. Praat er samen over.

1. Begin voor jezelf vast te stellen dat je ouders het beste met je voor hebben. Je hebt gelukkig geen ouders die het onverschillig is hoe het met jou gaat. Ik heb eens een brief gehad van een meisje van vijftien jaar dat mij vroeg waarom ze op zaterdagavond met haarvriend (hij was ook vijftien) om twaalf uur thuis moest zijn. Wat denk je daarvan? Ouders die niet weten waar hun dochter van vijftien op zaterdagavond is. Er is maar een regel: om twaalf uur thuis! Veel jongeren zien hun ouders vooral als lastige mensen. Dat kan ik me wel voorstellen. Zeker als ze je iets verbieden. Maar als je er echt over nadenkt, kom je tot een andere conclusie.

2. Betrekje ouders bij je verliefdheid en verkering. Ga geen ruzie maken. Maar praat er over. Vertel wat je bezig houdt. Geef ze de kans om je advies te geven. Vraag daar om. Ze beschermen je als je te hard van stapel loopt. Misschien zijn je ouders daarin soms te krampachtig. Maar verlies niet uit het oog wat er achter zit. Probeer het vertrouwen van je ouders te winnen door open en eerlijk te zijn. Als je dingen stiekem gaat doen dan beschaam je het vertrouwen en kom je niet verder. 3. Doe rustig aan. Je kunt met je vriend ookdingen samen doen in een vriendenkring. Erzijn jongeren die niet meer naar de jeugdvereniging gaan als ze verkering krijgen. Dat moet je juist wel doen. Je ontmoet elkaar. Je blijft betrokken op andere jongeren in je gemeente. Je krijgt de kans om echt volwassen te worden als je met leeftijdsgenoten blijft omgaan.

4. Je mag er om bidden. Ik weet niet hoe dat bij jou ligt, maar boosheid en bidden gaan meestal niet samen. Dan wordt het gebed overgeslagen. En dat is het allerbelangrijkste op weg naar je verkering. Als je graag verkering wilt, dan mag je aan de Heere vragen om iemand met wie jij straks door het leven kunt gaan. De Heere zegt in Zijn Woord: Laat uw begeerten in alles bekend worden bij God. De Heere weet veel beter dan dat wij het zelf weten wat goed voor ons is. En toch wil Hij er om gebeden zijn. Weet je waarom? Opdat je het uit Zijn hand zou ontvangen! Zo is het immers als je een vriend (of vriendin) krijgt, die straks jouw levenspartner mag worden. In het huwelijksformulier kun je lezen dat tot de gehuwden gezegd wordt dat onze Heere God u samengevoegd heeft. Op je trouwdag mag beleden worden dat het Gods hand was die deze twee jonge mensen samenbracht. De Heere leidt het zo dat twee jonge mensen elkaar leren kennen en liefde voor elkaar krijgen. In de ontmoeting met elkaar legt de Heere een onzichtbare band. Als het goed is gaan zo'n jongen en meisje vragen of het Gods weg mag zijn om straks samen door het leven te gaan.

In afwachting op jouw reactie!

Kamerik, J.H. Mauritz

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 2002

Daniel | 30 Pagina's

steijevragen @ cbgg.nl

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 september 2002

Daniel | 30 Pagina's