Mag je een graftak of bloemen op een graf leggen?

Ik ben een meisje van 16 jaar en ik werk in een hloemenzaak Pas vroeg mijn baas: „Zou je eens ijvillen proberen een graftak te maken?"Mijn eerste reactie was: „Nee, dat doe ik niet!"Het moest ook niet, maar ik kan moeilijk uitleggen waarom ik dat niet kon doen. Het is zo makkelijk gezegd dat het tegen m 'n principe is. Hoe kan je dat dan het beste overbrengen ?

Zoiets uitleggen aan iemand die zelf niet of nauwelijks leeft bij de Bijbel is niet gemakkelijk. Als je iets aan een ander wilt duidelijk maken, is het om te beginnen erg belangrijk helder te overwegen waarom je zelf een bepaald standpunt hebt. Dan kun je vervolgens proberen op eenvoudige wijze daar wat van door te geven. Als we over het onderwerp waar jij naar vraagt, willen nadenken, moeten we bedenken dat dood en graf niet bij de schepping horen. Toen God alles geschapen had, was het zeer goed. Maar wij mensen hebben gezondigd tegen de hoge Majesteit en daarom moeten we sterven. Dood en graf zijn er dus gekomen door de zondeval. Daarom is een begrafenis geen feestelijk gebeuren waar bloemen bij horen. Het is een ernstig iets, dat ons predikt dat het loon op de zonde de dood is. Niet alleen de tijdelijke dood en het graf, maar ook -wat daar achter ligt- de eeuwige dood. Dat te bedenken, maakt dit alles zo diep ernstig.

Overwonnen
Nu is het volkomen waar dat Christus voor Zijn kinderen het graf heeft geheiligd en de dood overwonnen. En wanneer door het geloof op deze Overwinnaar gezien mag worden, dan mag Gods kind wel eens over dood en graf heen zien op de eeuwige toekomst. Dat geeft een onuitsprekelijke en diepe vreugde. Die wordt echter niet met bloemen uitgedrukt, maar door Woord en Geest afgedrukt. Dan is er diepe ootmoed en verwondering. Daar is iets van hemelse vreugde; daar is geen plaats voor aardse camouflage. Want juist dan verfoeit de mens zich vanwege zijn zonde en krijgt God in Zijn genade alleen de eer.

Het Woord alleen
Kortom, er is bij een begrafenis mijns inziens geen plaats voor bloemen of voor iets anders dat de ernst verbloemt. Integendeel, de werkelijkheid van dood en graf moge ons leren onze dagen te tellen om een wijs hart te krijgen. Dat zou een wonder zijn van Gods genade, gewerkt door Zijn Woord en Geest. Het is dan ook belangrijk dat bij een graf het Woord de volle nadruk krijgt. Want uit dat Woord klinkt ons de waarheid omtrent dood en graf toe en de Naam van de Enige Die dood en graf overwon. En uit dat Woord is ook alleen maar kracht en troost te krijgen. Die werkelijkheid moge ons indrukken geven en mag niet gecamoufleerd worden.

Bloemen
Een ander meisje had een soortgelijke vraag:

M'n zussen en ik zitten met een vraag. Onze moeder is ongeveer negen maanden geleden gestorven. En nu vroeg iemand of ze bloemen op haar graf mocht leggen, mag dat? Ze balsemden vroeger de Heere Jezus en Lazarus ook wel. Die vraag vonden we heel moeilijk. Ze zei altijd: Je kunt me beter nu geven dan dat ik niet meer leef.

Inderdaad balsemde men vroeger -ook in de Bijbel- de doden wel. Daaruit blijkt ook een grote zorg voor het lichaam van de overledene. Daarom mogen wij een graf ook zeker verzorgen. Er bij voorbeeld een steen op plaatsen en zorgen dat het graf er verzorgd uit ziet. Ook plaatsen wij in ons huis vaak als herinnering een goede foto van een dierbare overledene. Zo mag er zorg zijn en ook eer voor ons voorgeslacht. Toch vind ik dat iets anders dan bloemen op een graf plaatsen. Wat jouw overleden moeder hierover vaak zei, kan ik heel goed begrijpen. „Je kunt me beter nu bloemen geven, dan wanneer ik niet meer leef." Laten we die raad maar ter harte nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen