Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Geselsie uit Suid-Afrika

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geselsie uit Suid-Afrika

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Auto's zijn hier, al net als in Nederland, stofzuigers in de portemonnee. De wegenbelasting mag dan een lachertje zijn (we betalen voor onze VW Jetta 91 rand per jaar), de benzineprijs is bij stukjes en beetjes met minstens 30 cent verhoogd.
Tot een paar jaar geleden was een liter benzine ook in randen nog een flink stuk goedkoper dan in Nederland. Maar nu liggen de prijzen met zo'n 2,04 rand per liter al ongeveer gelijk met de Nederlandse en ik vermoed dat we over een maand of wat de Nederlandse prijzen inhalen.
Wij hebben sinds kort een vehikel dat heel wat litertjes aankan: een Volkswagenbusje, ofwel een "combi", zoals ze hier zeggen. Onze kindertjes passen nog wel achter in een gewone auto, maar als er nog een of twee volwassenen bij in moeten, wordt het al behoorlijk krap. Zeker als er mensen van overzee zijn, wil je ze toch niet als sardientjes in blik vervoeren. Juist dan worden namelijk de meeste verre afstanden gereden, want voor de meeste gasten is een reisje Zuid-Afrika niet iets dat je regelmatig doet. Als het even kan, wil je die mensen natuurlijk een en ander van het land laten zien.
Nu staat er dus een bus voor de deur en ik mag voor buschauffeur spelen. Ik zag er nogal tegenop om met een dergelijk gevaarte het verkeer in te duiken, maar ik troostte me maar met de gedachte dat m'n schoonzusje, die bijzonder klein en fijngebouwd is, met een soortgelijke auto ook overal kwam waar ze wezen wilde. Het rijden valt me niet tegen, moet ik zeggen, al moet er op een parkeerplaats flink aan het stuur gezwoegd worden.
Maar om eerlijk te zijn, ik zit toch plezieriger op de stoel naast de bestuurder, de reisleidersplek zogezegd. En zo voel ik me soms ook. Want als we op pad zijn, moet Jan steeds horen: „Zeg, heb je dit al wel eens gezien en moet je daar eens kijken!" Ik zie in de bus allerlei dingen die ik nog niet eerder zag, want nu kan ik over het lange gras in de berm heen kijken.
Het zou me trouwens best leuk lijken om eens echt als reisleider dienst te doen, met Jan als chauffeur natuurlijk. Er zijn zoveel plaatsen in Zuid- Afrika waarover ik interessante dingen gelezen heb, maar die voorlopig nog ver het budget van een enkelverdienersgezin te boven gaan. Kaapstad en omgeving staan bij mij boven aan de verlanglijst. Deze stad is al eeuwen geliefd om z'n fraaie ligging. Maar een bezoek aan een afgelegen oord als Brulsand lijkt me niet minder interessant. Ergens op de grens tussen Kalehari en Karoo ligt namelijk een gebiedje waar het zand, als je erover loopt, lijkt te grommen en te grauwen als een woedende leeuw.
Trouwens, weer eens een duik nemen in de lekker warme Indische Oceaan lijkt me ook niet te versmaden. Wensen genoeg om een paar maanden op rondreis te gaan. Met andere woorden: voor Jan met pensioen gaat, zullen we vermoedelijk zover niet komen...

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juni 1996

Terdege | 71 Pagina's

Geselsie uit Suid-Afrika

Bekijk de hele uitgave van woensdag 12 juni 1996

Terdege | 71 Pagina's