Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Stappen...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Stappen...

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Elke keer opnieuw is het weer een stap, een ernaartoe groeien om iets nieuws te doen met Rick, maar als ik dan eenmaal zover ben, dan kan ik werkelijk genieten, en vooral ook aanvaarden, aanvaarden dat hij anders is, anders dan onze andere kinderen, dat we met hem zo 'n heel andere, vreemde weg moeten gaan...
Vooral vreemd, want wie kan ooit begrijpen dat hij veel andere interesses heeft dan de meeste jongens van zijn leeftijd. Stoere jongens, die over dingen praten waar hij niet eens aan denkt, die hem ook niet boeien. Hoe blij kan hij rondspringen en hoe uitgelaten kan hij zijn om iets waar andere kinderen hun neus voorophalen.
Van al onze kinderen is hij het meest tevreden. Wat maakt het hem uit ofz 'n schoenen van leer zijn, of het sportschoenen zijn van een bekend merk, het liefst met lichtjes achter in de zool? En wat geeft hij erom het jack van z 'n oudere broer af te moeten dragen ? Onbelangrijk voor Rick, evenals duur speelgoed Een blad van een boom, een oude schoenveter, daar is hij gelukkig mee, dat is z'n wereld. Vroeger vond ik het wel eens jammer dat hij om zulke dingen niets gaf, maar nu? Nu ben ik vaak jaloers op m 'n jongen, die zo tevreden door z'n eigen, kleine wereld gaat. Een ritje met deauto ? Een feest! Papa helpen in de schuur? Een waar genot! Uitgebreid in bad, minstens een uur? Puur geluk!... En nu hebben we weer een stap gedaan op 't vreemde pad: Elke week een uur zwemmen met z'n gehandicapte vrienden. Hij voelde zich wonderwel thuis, de eerste keer al, en hef is werkelijk ontroerend om te zien hoe z 'n oudere medezwemmers bezorgd voor hem zijn. Elke keer als ikweerzo'n stap gedaan heb, voel ik me gelukkig want ik heb Rickgelukkiggemaakt..

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 maart 1997

Terdege | 84 Pagina's

Stappen...

Bekijk de hele uitgave van woensdag 5 maart 1997

Terdege | 84 Pagina's