Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Gezin in nood

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Gezin in nood

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

ONDERWIJS

(2)

In onze ontwikkelde samenleving worden de kinderen beter dan ooit .verzorgd. Ik bedoel dan met betrekking tot voeding en kleding en huiselijke omstandigheden. En toch moeten we schrijven, dat in onze ontwikkelde samenleving kinderen meer dan ooit worden afgeschoven. Ze zijn met huisvesting, kleding en voeding slechts ten dele geholpen. Ze hebben meer nodig. Ze verdienen onze steun. Opvoeding houdt veel meer in dan voeding.

Met de opvoeding zijn we nooit klaar. Kleine kinderen verdienen onze blijvende aandacht; opgroeiende jeugd niet minder. Ja zelfs onze volwassen kinderen kunnen we nooit loslaten. Kinderen krijgen is een zegen, een gave, niet minder een opgave. In de ontwikkelingslanden werken de kinderen mee op het veld en in de stal. Kinderarbeid behoort in onze westerse samenleving tot het verleden. De armoede van vroeger dwong tot kinderarbeid. Maar nu?

In onze wereld van de lopende band en de computer zijn de kinderen te veel, niet meer gewenst. Alle aandacht wordt in beslag genomen door de jacht van de tijd. We zijn vermaterialiseerd. We zijn vermoeid van al onze gemakken . .. Onze kinderen kunnen van alles krijgen, als ze ons maar met rust laten. Ik wil niet generaliseren. Gelukkig zijn er nog bhjde moeders die zich volkomen inzetten voor hun gezin. Maar toch, het verschijnsel van afschuiven dringt ook in onze kringen door. We moeten helaas constateren dat het kind in onze ontwikkelde maatschappij te veel is.

De crèche, peuterschool en kleuterschool zijn daarvan de klare bewijzen. Vele ouders verlangen geen kinderen meer. Moeders aarzelen nauwelijk het leven de pas af te snijden. Alleen het begrip abortus zegt ons genoeg. Hoe kan men het traditionele erfgoed doorgeven, als men zelf aarzelt om het leven door te geven? Uit dit alles blijkt wel hoever we afleven van Gods Woord en Zijn opdracht. Zouden onze kinderen dit alles ook niet aanvoelen? Natuurlijk. Ze worden aan zichzelf overgelaten en kunnen niet op zichzelf staan. Vandaar dat het mis gaat met de opgroeiende jeugd. Vele ouders denken heel naief dat de school en catechisatie de nodige opvoeding wel zullen geven. Fout. De opvoeding moet in het gezin liggen. De school en de catechisatie geven onze kinderen onderwijs. Voelt u het onderscheid? Als de school en de catechisaties opgevoede kinderen krijgen, gaat het onderwijzen beter. Vele kinderen krijgen in de gezinnen geen opvoeding meer. Ook geen godsdienstige opvoeding.

Ik las hieromtrent dat in Duitsland twee^derde deel van de christelijke gezinnen geen godsdienstige opvoeding meer krijgt. Een vraag. Zou het in ons land zoveel beter zijn? De in het eerste artikel genoemde prof. dr. Kerkhofs signaleerde twee ideologieën: a. het triomferende liberahsme, b. het protesterende socialisme.

U kent deze namen ook in ons politiek bestel. Liberalisme en socialisme, in feite twee vijanden, die beiden de wetenschappelijke ontwikkelingen toepassen op de produktie-technieken. We leven in een tijd waarin de informatie ongekende grenzen vertoont. Ook op het terrein van het onderwijs. Denk eens aan de massacommunicatie. De krant, de radio, de t.v.. .. ze brengen de hele wereld in onze gezinnen. Vele scholen maken van deze media gebruik.

Onze kinderen worden betrokken in het geweldige wereldgebeuren. Ik ken oudere mensen die de stroom van nieuws en van de verschrikkingen niet meer kunnen verwerken.

Geen wonder, we zijn eindige schepselen. De 4 kring waarin we leven, waarin we als het ware * gedwongen worden te leven, wordt of is te groot. De kleine kring waarin de Heere ons plaatste (het gezin) lijdt eronder. De geweldige informatiestroom relativeert alle traditonele kennis en niet minder het traditionele gezag. De eenvoud en de eenvoudigheid van het gezinsleven dreigt in de knel te geraken. Een veelvoud van organisaties werpt zich op als noodzakelijk voor de ontwikkeling op allerlei gebieden. Ik denk met betrekking tot de school aan de opgelegde Schoolbegeleidingsdiensten. Ongetwijfeld las u hierover in uw dagblad. Alles moet van bovenaf geregeld en gecommandeerd worden. En de gevolgen?

Het gemeenschapsleven wordt ontwricht en het gezinsleven overbelast. Ik las: „Het kind van nu wordt een allegaartje van ongelijke informatie opgedrongen, die het de mogelijkheid biedt onverschillig welk gezag aan te klagen". Inderdaad, het algemeen lot van de kinderen is verbeterd. Daarvoor mogen en willen we de ogen niet sluiten. Maar hoe komt het toch dat vele ouders zo min mogeüjk kinderen wensen? U kunt zelf het antwoord wel geven. En waar nog kinderen zijn, daar wordt zoveel mogelijk afgeschoven. Gelukkig is dit in onze kringen nog niet zo algemeen. Laat het ons evenwel ter waarschuwing zijn.

Over het algemeen is het kind nu een scholier geworden. Eerst de lagere school verplicht, binnenkort de kleuterschool, straks de peuterschool ... In onze overgeorganiseerde wereld is schier geen plaats meer voor het kind. De opvoeding die ontegenzeggelijk primair in het gezin ligt, is nu verlegd. Genoemde professor Kerkhofs signaleert drie opvoeders van onze kinderen. We willen ze vermelden: a. de televisie, b. het stripverhaal, c. andere kinderen. Gelukkig, zo erg is het in onze gezinnen nog niet. Maar weer, pas-op! Gaat uw kinderen maar nauwlettend na. Dan zullen we genoemde invloeden van de genoemde opvoeders zeker tegenkomen. Kijken ze soms t.v. bij vriendjes en vriendinnetjes? Wat lezen ze? Met wie spelen ze en gaan ze veel om? Vele moeders hebben hier te weinig erg in. De kinderen zijn ze te slim af. Prof. Kerkhofs verklaarde: „een kind in een na-ohristeüjke wereld erft het geloof niet meer". Nu kunnen we het geloof niet overdragen, maar ons geloof zullen we wel moeten uitdragen. Voorleven dus. De toekomst kan dan ook met recht somber ingezien worden.

D.

L

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 april 1980

De Saambinder | 8 Pagina's

Gezin in nood

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 april 1980

De Saambinder | 8 Pagina's