Bijbelstudie met 'buitenlandse vrienden'

Bij vreemdelingen denken mensen vaak aan asielzoekers. Maar er wonen ook vreemdelingen in ons dorp of onze stad. Velen hebben wel de Nederlandse nationaliteit, maar worden toch vaak als vreemdeling gezien. Zij voelen zich vaak ook vreemdeling. Denk bijvoorbeeld eens aan de ((klein)kinderen van de (voormalige) gastarbeiders, zoals Turken en Marokkanen.

Ik ga hier niet in op politieke standpunten. Maar hoe zit het eigenlijk met de bijbelse opdracht die we hebben ten opzichte van de vreemdeling 'die in onze poort woont'? Hoe gaan we hiermee om? Voor een bredere bezinning hierover verwijs ik naar een brochure van ds. C.Sonnevelt: 'De vreemdeling, die in uw poorten is'.

Asielzoekers

Soms is er een asielzoekerscentrum (AZC) in onze woonplaats. Is er geen AZC in onze stad of ons dorp, dan lezen we toch regelmatig berichten over asielzoekers in de krant. Ik denk dat velen van ons langs hen heen leven. We hebben allemaal zo onze gedachten over hen en een mening over het beleid van de regering ten aanzien van asielzoekers. Maar hoe kijken we naar hen vanuit de bijbelse opdracht 'alle volken' te onderwijzen, zoals de Heere ons leert in Zijn Woord? Het is ook niet zo gemakkelijk om precies te zeggen hoe we dit moeten aanpakken.

Er zijn kerkelijke gemeenten waar met name de asielzoekers opgevangen worden. Eén van deze gemeente is Leiderdorp, waar vele jaren dichtbij de kerk een opvangcentrum (OC) voor asielzoekers was. In één van de kadertjes vertelt de heer A. van den Heuvel hoe dit in hun gemeente verliep.

Door een strenger toelatingsbeleid voor asielzoekers is de komst van vreemdelingen naar ons land drastisch afgenomen. Cijfers spreken duidelijke taal.

Uit deze cijfers zou je kunnen denken dat de evangelisatiemogelijkheden onder asielzoekers beperkter zijn geworden. In zekere zin is dit ook zo. Een voorbeeld hiervan lezen we in de bijdrage van de heer P.Bouma uit de gemeente van Lisse. De indruk kan ontstaan dat de aandacht voor de vreemdelingen wat wegebt. Zijn er nog wel mogelijkheden voor asielzoekerswerk?

Hoewel er minder asielzoekerscentra nodig zijn, blijven er nog wel zo'n zeventig open. Er blijft dus genoeg te doen. Als een kerkelijke gemeente evangelisatiewerk doet onder asielzoekers, dan gebeurt dit onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad. Het uitvoerende werk wordt gedelegeerd aan de evangelisatiecommissie. Deze commissie vraagt eventueel hulp van vrijwilligers uit de gemeente. Ook jongeren kunnen hierbij worden betrokken.

Meestal worden er contacten gezocht in het plaatselijke AZC. Maar als dit niet in de directe omgeving is?

Hier zo maar een paar plaatsen met een AZC, waar nog maar weinig mensen actief betrokken zijn bij evangelisatie onder asielzoekers', 's Gravendeel, Egmond aan den Hoef, Amsterdam Zeeburg, Burg-Haamstede, Leusden, Hellevoetsluis.

In een bijdrage van de heer J. ten Brinke kunnen we lezen hoe het werk onder asielzoekers nu nog steeds gebeurt in onze gemeente in Kampen

Eigen omgeving

Een andere vorm van evangeliseren onder vreemdelingen is het persoonlijke contact in de buurt, op het werk, of via school. Dan gaat het niet speciaal over asielzoekers maar over vreemdelingen in je eigen omgeving. Bijvoorbeeld Turken of Marokkanen, of mensen die asiel hebben gekregen en bij

Instroom asielzoekers in Nederland (2002) Angola 1891 Siërra Leone 1620 Afghanistan 1077 Irak 1022 Iran 665 Turkijke 638 Nigeria 556 China 542 Somalië 538 Congo (DRC) 522 Overige 9596 Totaal 18.667

Instroom asielzoekers in Nederland (2003) Irak 3472 Iran 555 Afghanistan 492 Somalië 451 Liberia 441 Turkije 414 Nigeria 414 Burundi 402 Joegoslavië (FRS) 393 Angola 360 Overige 6008 Totaal 13.402

ons in de buurt wonen. Hun leefwereld en hun cultuur is heel anders dan de onze. Soms zijn er onder hen christenen, maar met name Turken en Marokkanen zijn overwegend moslim.

De laatste tijd wordt er veel gesproken over integratie. Dit onderwerp was ook het thema van de laatst gehouden toerustingsdag van de Commissie Allochtonen van het Deputaatschap voor Evangelisatie. Daar kwam naar voren dat er ook in onze gemeenten vreemdelingen zijn die hier hun plaats hebben gevonden.

Moslims

Evangeliseren onder moslims is niet eenvoudig. Uit onderzoek blijkt dat er nauwelijks contacten zijn tussen Nederlanders en bijvoorbeeld Turken en Marokkanen.

De meeste zijn moslim. Het ligt dan ook voor de hand om bij voorbaat, juist als jongere, datje geen nauwe contacten onderhoudt. Zou er vriendschap ontstaan waardoor je verkering krijgt dan wordt het wel erg moeilijk. Niet alleen wat betreft het grote verschil in cultuur, maar vooral wat betreft je godsdienst.

Niet voor niets waarschuwt de Heere ons in Zijn Woord in 2 Korinthe 6:14: rekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Een juk is zwaar om te dragen en we moeten er op voorhand van uitgaan dat de Heere het huwelijk niet ingesteld heeft als evangelisatiemiddel. Lees maar in het huwelijksformulier over het doel van het huwelijk.

In deze zin moeten we dus contacten vermijden. Hier ligt ook de moeilijkheid., want mensen uit andere culturen en van andere godsdiensten zijn wel medemensen. Schepselen van God met een ziel op reis naar de eeuwigheid.

Ook zij moeten de boodschap van Gods Woord horen. Nederland telt alleen al 750.000 Turken en Marokkanen. Nederland iszendingsland. Evangeliseren onder hen op een evenwichtige manier is moeilijk. Deze mensen komen zomaar niet in onze kerken. Ze komen ook niet naar allerlei evangelisatie-activiteiten die wij organiseren.

Zij komen niet in de inloopgelegenheden op onze evangelisatieposten. Over evangelisatie onder moslims zal er onder ons een nadere bezinning op gang dienen te komen.

Toch komt het sporadisch voor dat we bijvoorbeeld via ons werk of op school of in de buurt met moslims in contact komen. Op die manier krijgen we de gelegenheid om Gods Woord door te geven. Wij moeten wel oppassen dat we alle contact vermijden en ons isoleren.

Nog minder mogen wij mensen afschrijven en ze met opzet voorbij gaan.

Het kan zijn dat de Heere mensen op onze weg plaatst, zoals ons in de vakantie gebeurde. Vorig jaar hadden we een Turkse familie uit Nederland leren kennen en hen een Nieuw Testament in het Turks gegeven. Dit jaar ontmoeten we hen weer. Hun schoondochter kwam naar mijn vrouw met allerlei vragen over christenen.

"Wat is het verschil tussen Roomskatholiek en Protestants? Wat zijn Jehova's getuigen? Deze mensen krijg ik aan de deur. Ze zijn al eens binnen geweest voor een gesprek, wat moet ik daarmee? Jullie hebben mijn schoonouders een boekje gegeven, mijn schoonzus leest daar veel in, mag ik er ook één? " Zo krijg je wel eens de gelegenheid om Gods Woord door te geven en merkje dat ook Nederlandse Turken vriendelijk zijn.

De Heere Jezus schreef niemand af. Hij moest zelfs door Samaria gaan, hoewel Samaritanen en Joden elkaar over en weer de nek toekeerden.

Leiderdorp - A.van den Heuvel

In Leiderdorp heeft men ongeveer tien jaar ervaring met het werk onder asielzoekers. Doordat in 1995 op steenworp afstand van de kerk een OC (opvangcentrum) was geopend ontstonden er incidentele en individuele contacten met leden van de gemeente, die al spoedig onder leiding van de kerkenraad werden gestructureerd. Op elke eerste zaterdagavond van de maand werd een bijeenkomst gehouden waarbij zang, meditatie en gelegenheid tot vragenstellen een plaats kregen naast het sociale contact. De belangstelling bestond in de eerste jaren uit vaak meer dan twintig asielzoekers met een vergelijkbaar aantal (doop-)leden van de gemeente. De meditatie, meestal gehouden door ouderling Schouls, werd in verschillende talen vertaald.

Uit de vragen, die men stelde bleek grote belangstelling en respect voor het Woord van God. Bijbelkritische vragen kwamen eigenlijk nooit aan de orde.

Twee maal per maand was er een bijbelstudie in het Frans en Engels waar vijf tot tien asielzoekers aan deelnamen. In de zondagse diensten, waar schriftelijk werd vertaald, waren tien tot vijftien buitenlandse gasten aanwezig, die vriendelijk werden ontvangen.

Enkele predikanten gaven op verzoek van de kerkenraad bij het begin een korte inleiding en aan het eind van de preek een samenvatting in het Engels, hetgeen erg werd gewaardeerd.

Door verplaatsing van het OC, door omzetting van het OC in een AZC, waar men langer verblijft - er ontstaan dan allerlei andere sociale contacten -

en door overplaatsing van veel vrienden waarmee een goede band was ontstaan, liep de belangstelling aanmerkelijk terug. Ook het strengere asielbeleid speelt mee. Sinds kort zijn er alleen nog bijbelstudies en bezoeken drie tot vijf asielzoekers de zondagse diensten. Voor hen die overgeplaatst werden, is gezocht naar nieuw kerkelijk onderkomen. Ze komen in onze diensten als ze in de buurt op bezoek zijn.

Wat is het resultaat geweest van al het werk? Dat weet de Heere alleen. Wij zien enkele echt geïnteresseerden. Zij leven trouw mee in onze gemeente of na overplaatsing, elders. Zij volgen catechisatie en in een enkel geval zijn er die belijdenis doen, en zelfs tot een huwelijk komen en kerkelijk meeleven. Naast anderen, is een Ghanese jongen die op zijn 77e jaar in 1995 bij onze gemeente kwam, daarvan een voorbeeld. Hij is inmiddels Nederlander, gehuwd en belijdend lid van de gemeente van Dordrecht.

Lisse - Peter Bouma

In Lisserbroek was een aanmeldcentrum gevestigd. Het verschil met andere asielzoekerscentra is dat de asielzoekers hier hooguit twee a drie weken aanwezig waren. Mensen die vluchten worden eerst in zo'n aanmeldcentrum opgevangen voordat naar hun vluchtverhaal wordt geluisterd. De bedoeling is dat mensen hier na hun vlucht eerst tot rust komen. Om deze reden was het in het begin erg moeilijk om als kerk contacten te leggen met asielzoekers. Er werd geen enkele activiteit van welke instantie dan ook op prijs gesteld. De eerste asielzoekers die de kerk in Lisse bezochten kwamen dan ook uit eigen beweging. Een groep vrijwilligers heeft deze mensen opgevangen en via hen werd in het centrum kenbaar gemaakt dat er zondags diensten werden gehouden. Het gevolg hiervan was dat er regelmatig mensen uit zichzelf naar de kerk kwamen. Langzamerhand werd er ook contact gelegd met het personeel van het centrum. Door dit contact rustig op te bouwen en zoveel mogelijk dezelfde vrijwilligers naar het asielzoekerscentrum te sturen werd het vertrouwen van het personeel en de beveiliging gewonnen. Op een gegeven moment ging het personeel zelfs actief meewerken. Iedere zaterdag werd er een aantal maal omgeroepen dat wie de volgende dag naar de kerk wilde zich op moest geven bij de receptie van het asielzoekerscentrum. Zaterdagavond belde iemand van de kerk dan naar het centrum en kreeg te horen hoeveel mensen er die zondag naar de kerk zouden komen. Dit varieerde zo tussen de tien en de dertig mensen. Aan de hand van het opgegeven aantal werd vervoer, vertalers en opvanggezinnen geregeld.

Zondags werden de asielzoekers die zich op hadden gegeven door leden van de kerk opgehaald. In de kerk aangekomen kregen ze allemaal een Bijbel. Er werd geprobeerd om iedereen een Bijbel in zijn eigen taal te geven. Ook werden er liturgieën in verschillende talen uitgedeeld zodat de asielzoekers het verloop van de dienst konden volgen. In het midden van de kerk was anderhalve bank gereserveerd voor de asielzoekers. De groep asielzoekers werd opgedeeld naar de taal die ze konden verstaan en per ongeveer vijf asielzoekers werd een vertaler toegewezen. Tijdens de dienst werd er vertaald door op briefjes te schrijven. Deze briefjes werden dan doorgegeven, 's Morgens was er na de dienst vaak nog koffiedrinken in een zaaltje van de kerk. 's Middags gingen de asielzoekers met een aantal gezinnen mee naar huis waar ze bleven eten.

Door het slinkende aantal asielzoekers wat Nederland binnen kwam is dit aanmeldcentrum in juli 2003 opgeheven en daarmee is ook een eind gekomen aan het asielzoekerswerk in de gemeente van Lisse.

Kampen - Jurjen ten Brinke

Tien jaar geleden werd op de grens van de gemeente Dronten en Kampen een AZC gebouwd voor ongeveer 850 personen. Via een doorverwijzing uit Leiderdorp kwamen we in contact met een Pakistaanse christen, die graag naar de kerk wilde. In eerste instantie waren gemeente en kerkenraad erg terughoudend, maar na verloop van tijd kwamen meer vluchtelingen naar de kerk en werd het vertrouwder. Een vertaalinstallatie met koptelefoons is aangelegd en het werk kreeg steeds meer gestalte. Wij vonden de noodzaak van persoonlijke contacten met vluchtelingen heel belangrijk. We noemen onze mensen dan ook altijd 'buitenlandse vrienden' in plaats van 'asielzoekers'. Er wordt veel bezoekwerk op het AZC gedaan door zo 'n vijftien gemeenteleden. Om de bestaande contacten samen te brengen en om nieuwe contacten op te doen hebben we elke zes weken op vrijdag een ontmoetingsavond, waar Gods Woord opengaat, waar gebeden en gezongen wordt. Vast onderdeel is een pauze van een uur om met de mensen in gesprek te gaan onder het genot van koffie, koek, fris en nootjes.

Omdat integratie in de gemeente moeilijk bleek, zijn we gestart met maandelijkse zondagse samenkomsten. Zowel zondags als vrijdagsavonds is er kinderclub voor de meegekomen kindêren.

Een aantal kinderen van het AZC bezoekt de kinderbijbelclub van de gemeente en hetzelfde geldt voor een aantal tieners, zij bezoeken de tienerbijbelclub. Met Kerst is er een speciale Kerstmaaltijd en ais afsluiting voor de zomer hebben we een pannenkoekenfeest.

We proberen zoveel mogelijk gemeenteleden bij het werk te betrekken door mensen persoonlijk voor een klein onderdeel te vragen, bijvoorbeeld om te chauffeuren. Of om pannenkoeken (thuis) te pakken en die naar het verenigingsgebouw te komen brengen. Tenslotte zijn er meerdere vluchtelingen die (belijdenis)catechisatie gevolgd hebben bij een ouderling. Een aantal is afgehaakt en uiteindelijk bij een andere gemeente terechtgekomen. Twee mensen zijn gedoopt: één uit Irak en één uit Somalië. De Heere geeft mogelijkheden en Hij bekeert mensen doorZijn Woord en Geest. Daarbij schakelt Hij mensen in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen