Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

OPSTANDINGSGELOOF IN DE VROEGCHRISTELUKE KERK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

OPSTANDINGSGELOOF IN DE VROEGCHRISTELUKE KERK

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

J. J. Thierry, OPSTANDINGSGELOOF IN DE VROEGCHRISTELUKE KERK, 206 blz., ƒ18, 90, uitg. Buijten en Schipperheijn, Amsterdam, 1978.

De auteur geeft in dit werk geen systematische behandeling over het thema van de opstanding in de geschriften van de kerkvaders, maar veelmeer een aantal fragmenten uit hun werk met toelichtende verklaring en verwijzing naar de Schrift.

Hierin is niet alleen bekend materiaal verwerkt, bijvoorbeeld uit de De Civitate Dei, maar ook stukken van de kerkvaders, die eerst sinds kort zijn ontdekt.

Voor de beantwoording van de vraag: hoe stelde men zich de opstanding van Jezus voor? verwijst hij ook naar de apocriefe literatuur als de hemelvaart van Jesaja, het Evangelie der Hebreeën, het Evangelie van Petrus. — Hierbij wordt ook betrokken de vroeg-christelijke beschouwing van het martelaarschap.

Opgenomen is een Paaspreek uit het midden van de tweede eeuw van Melito van Sardes: Het schaap werd geslacht; het volk werd gered. Een preek met dramatische accenten, waarin een levendige dialoog van de predikant met het ondankbare Israël.

Augustinus herinnert aan de genezingswonderen als een steun voor het geloof in de opstanding (De civitate Dei, XXII-8).

Over de relikwieënverering zegt de auteur, dat hij hiervoor geen apostolische basis kan vinden. Deze, zoals zij zich doorzet na de vierde eeuw, is tot twee wortels te herleiden: de Joodse volksreligie en de antieke heroëncultus. De preken van Augustinus — twee samenvattingen en drie kortere in extenso opgenomen, met toelichtingen — geven een indruk van de viering van Pasen in de oude tijd. In één van deze preken vindt de lezer ook de bekende uitleg van het getal 153 (de som van de termen van de rekenkundige reeks van 1 tot 17).

In de preken van Leontius van Constantinopel (6e eeuw, 'een overigens historisch ongrijpbare figuur') trof mij hoe hier een aantal kerkgangers die geen feestkleed dragen worden vermaand: het lijkt wel of zij in de rouw zijn. Hij noemt hen (zwarte) kraaien. — In verband met de geschiedenissen van de vrouwen bij het graf citeert de schrijver een woord van Philagathos: zij waren apostelen voor de apostelen, en verkondigsters voor de verkondigers.

Belangrijk vind ik het gedeelte, waarin de schrijver ingaat op de verschillende wijsgerige aspecten, die de kerkvaders hebben besproken. Terecht poneert hij, dat de moderne lezer niet onder de indruk komt van de kracht der argumentatie, al zijn de argumenten niet zonder betekenis.

Graag sluit ik mij aan bij wat de schrijver in een epiloog zegt over de actualiteit van de kerkvaders, waar hij vooral op hun betekenis voor de exegese wijst. Met genoegen heb ik dit boek doorgewerkt.

H.

Bt

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 maart 1979

Theologia Reformata | 100 Pagina's

OPSTANDINGSGELOOF IN DE VROEGCHRISTELUKE KERK

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 maart 1979

Theologia Reformata | 100 Pagina's