Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Regionale vergadering te Apeldoorn

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Regionale vergadering te Apeldoorn

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ds. J. M. Kleppe opende deze avond. Hij verwelkomde de spreker, de verenigingen en de verdere aanwezigen.

Na het zingen van Ps. 20 vers 1 en 5, las hij Markus 10 vers 13 t/m 16 cn ging voor in gebed.

Deze avond staat in het teken van onze jeugd, merkte hij op. Onze vaderen spreken over wat ons eens is toebetrouwd.

Job zegt: „Wie zal een reine geven uit een onreine? Niet één!" We worden bepaald bij de ontwrichtende kracht van de zonde. We zien, dat in het paradijs eens de grote ontsporing heelt plaats gevonden.

Als we over de jeugd spreken, zijn we daar zelf nauw bij betrokken.

Er is een uitdrukking: „Zo priesters, zo volk dat wil zeggen: zo wij (ouders), zo onze kinderen".

We lezen iets bijzonders in Markus 10: Zij brachten kinderkens tot Hem. Deze woorden (zij brachten kinderkens tot Hem) zijn zo buitengewoon belangwekkend, zodat onze vaderen ze opgenomen hebben in het doopformulier. Zij hebben deze woorden ook genoemd: „Een van de grote verborgenheden van het koninkrijk der hemelen". Hier zien we moeders die met hun kinderen tot Jezus gaan. In hun hart moet misschien geweest zijn: „Heere tot Wien moeten we anders heengaan, want Gij hebt dc woorden des eeuwigen levens". Ze brengen de kinderen tot Jezus, zoals ze zijn. Wél met een zeker doel, opdat Hij ze aanraken zou en de kracht van Christus zou komen op de kinderen. Welk een verwachting hebben deze moeders van dc Heere. De moeders hebben gedacht en geloofd, als Hij ze aanraken zou, zouden ze gezegend worden, zelfs met een eeuwige zegen. Maar de discipelen dachten: „Nu ook nog dc kinderen? ”

De kinderen hadden veel tegen: de discipelen, hun leeftijd, ze waren afhankelijk van hun moeders. Ze hadden ook nog hun afkomst tegen. Het waren kinderen des toorns. Als ze tot de Heere mogen komen, hebben ze alles mee. Ondanks hun ouders, hun aanleg enzovoort.

De Heere heeft ze vaderlijk omhelsd en gezegend. Christus heeft Zichzelf weggeschonken. Zij kunnen in het rijk Gods niet komen tenzij zc wederom geboren worden. Maar nu heeft die Verbondsmiddelaar de kinderen omhelsd.

Hoe zijn we met onze kinderen bezig? Biddend en worstelend in de eenzaamheid? Zijn we alleen maar druk met de toekomst van onze kinderen? Met hun opleiding, enzovoort? Verhinder ze niet! Zelf als een kind worden. Dat vraagt niet iets, dat vraagt alles van ons. Laten we onszelf en ons gezin eens nagaan. Wie Mij aanroept in de nood vindt Mijn gunst oneindig groot.

De heer Van de Noort denkt met ons na over: „Hoe brengen we de bijbelse waarden aan het oor van onze jeugd? ”

Het geloof is uit het gehoor. Het gehoor is uit het Woord Gods. Ik wil niet alleen denken aan de ouders, maar ook aan de grootouders en de mensen die tc maken hebben met de opvoeding van dc jeugd.

Het is uiterst belangrijk om te weten wat onze jeugd bezig houdt. Bijvoorbeeld: wat zijn de gesprekken van 16-jarigen op maandag

morgen het eerste uur op school? De jongens spreken over voetbal en de meisjes over jongens, enzovoort.

Onder de weekopening wordt er goed geluisterd. maar er zijn er ook die zich onordelijk gedragen en zelfs onder het gebed oneerbiedig zijn. Er zijn ook enkelen, die van school af willen omdat ze vinden dat ze nooit iets „mogen".

Aan dc andere kant ontvang ik wel eens een briefje van iemand die bang is om te sterven en verloren tc gaan.

De wereld waar onze jongeren zich voor interesseren is niet zo verheffend.

Als je vraagt of men de preek begrijpt, antwoordt 70% van de jongeren: „Soms". Het is van het allergrootste belang ze te bereiken. Niet met kunst en vliegwerk, maar eerlijk en met aandacht. Laten we ze die aandacht dan ook geven.

Belangrijk is hoe we aansluiten bij de belevingswereld van onze jongeren. Laten we proberen met de jongeren een jongere te zijn. Wc moeten ons eigen masker afzetten. Dat geldt voor ons allemaal. Als we eerlijk en eenvoudig spreken over de zaken van de eeuwigheid, laat dat een indruk achter. Zover ken ik onze jongeren wel.

Kerkverlating

Wat is de oorzaak van dit probleem? Hoe gaan wij met onze kinderen om? Het gaat om onze levenshouding. Dat moeten we onder ogen zien. Wat nemen de jongeren van ons over. Is het alleen uw werk cn uw zaak? Heeft uw man een hobby van vergaderen? Dat is verschrikkelijk! Spreek dit eens door met uw man. We zijn niet onmisbaar!

Kerkeraadslid, lid van het schoolbestuur, voorzitter van de politieke partij. Laat het gezin dit toe? In een opgroeiend gezin hebben de kinderen een vader hard nodig. De kinderen hebben recht op ons. De gesprekken worden vaak door de moeders opgevat. In de Christinnereis valt het op dat Christinnc haar kinderen meeneemt.

Als men zelf aangeraakt wordt, weet men ook dat de kinderen gered moeten worden. Welk gebed hebben wij voor onze kinderen? Te weten een biddende vader of moeder tc hebben, is voor onze jongeren heel wat waard. Ik schrok erg in dat onderzoekje op school dat er in 45% van de gezinnen niet hardop gebeden wordt aan tafel.

Niet alleen het bidden, maar ook het goed spreken van de Heere is belangrijk. Als kinderen de geestelijke strijd en de uitkomst meemaken, zodat men de lof des Heeren vertelt, gaat daar veel van uit. Dal is onvergetelijk!

Wat missen ze erg veel als ze daar nooit van horen. Het spreken over de Heere Die zondaren zalig wil maken. Die er alles aan gedaan heeft om de hemel te openen. Als dat in ons hart mag leven, mogen de kinderen dat weten. Dat moeten ze weten. Als er een gesprek valt over geestelijke zaken, neem er dan ook de tijd voor.

Maar de tijd. Onze haast

Een evangelisatiefolder zegt het heel sterk: „Geen tijd om aan God te denken. Geen tijd om naar de kerk te gaan. Geen tijd om te bidden". De folder eindigt met: „Te laat om aan God tc denken”.

Als we er geen tijd voor nemen, moeten we niet klagen. We moeten een moment zien te vinden op de dag om samen met dc kinderen bezig te zijn met God en Zijn dienst.

Napraten over de preek 's zondags

70% begrijpt het niet en doet er ook zijn best niet voor. 40% spreekt niet meer over dc preek. Kinderen zijn vaak kritisch en hard. Reageer hier als ouder gepast op. Wijs erop dat Gods kinderen Zijn oogappel zijn. Wc hebben de leiding van de Heilige Geest zo nodig.

De spreker wees er op, dat dezelfde Geest nog leeft, die op de Pinksterdag 3000 mensen tot God bekeerde.

Geloven wij dat? Zeggen we dat onze kinderen?

Na de pauze droeg mevrouw Vervecn-Faassc het gedicht van M. Nijsse voor. getiteld „De kinderen gezegend”.

In de vragenbeantwoording noemde de spreker Job. die voor zijn kinderen offerde wanneer ze de geboortedagen van elkaar vierden. Job zei: „Misschien hebben ze in hun hart verkeerde gedachten van de Heere gehad". Als wc naar Job zien. komt de vraag bij ons op: „Wie is tot deze dingen bekwaam? ”

Na de vragenbeantwoording en het dankwoord van ds. Kleppe eindigde de heer Van de Noort met dankgebed.

De kollekte bracht ƒ 1.035.30 op.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 juni 1990

Daniel | 32 Pagina's

Regionale vergadering te Apeldoorn

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 juni 1990

Daniel | 32 Pagina's