Het hoge belang van de uitstorting des Heiligen Geestes

Maar Petrus staande met de elven, verhief zijne stem en sprak tot hen: Gij Joodsche mannen, en gij allen die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijne woorden tot uwe ooren ingaan. Want dezen zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van den dag. Maar dit is het wat gesproken is door de profeet Joel. En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, Ik zal uitstorten van mijnen Geest op alle vleesch, en uwe zonen en uwe dochters zullen profeteeren, en uwe jongelingen zullen gezichten zien, en uwe ouden zullen droomen droomen; en ook op mijne dienstknechten en op mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van Mijnen Geest uitstorten, en zij zullen profeteeren. En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en teekenen op de aarde beneden, bloed en vuur en rookdamp. De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de groote en doorluchtig? ^ dag des Hceren komt. En het zal zijn dat een iegelijk, die de naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.

(Handelingen 2: 14-21)

Petrus staande met de elven, verhief zijn stem. Zijn dit dezelfde mannen, die zich 50 dagen te voren ergerden aan het kruis van Christus? Die allen vloden in den hof van Gethsémané? Is dit diezelfde Petrus, die te voren voor'de stem ener dienstmaagd bezweek? Met welk een vrijmoedigheid zijn ze aangedaan; hoe brandt het vuur en de ijver des Geestes in hen! O, van hoe groot belang is de uitstorting des Heiligen Geestes om de zaak van Christus te verdedigen tegen de vijand. Hoe onderscheiden is het werk Gods van alle vleselijke ijver. Hoeveel vreemd vuur is er in de wereld. In de ure van beproeving en tegenstand bezwijkt de laatste, of drijft uit tot onbezonnen handelingen.

Maar waar men aangedaan is met kracht uit de hoogte, daar wordt de ziel verlevendigd en vervuld met gemoedigdheid en sterkte, om den vijand tegen te staan en dat met bedaardheid en met betamelijke ernst, in de geest der zachtmoedigheid. Zie het bij Petrus, wiens woorden alle met zout besprengd zijn. „Gij Joodse mannen, en gij allen die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend en laat mijn woorden tot uwe oren ingaan."

Zo zoekt Petrus alle vooroordelen te ondervangen en de spotters overtuigend tot zwijgen te brengen, door hen aan te spreken met die benaming, Waarmede ze zo gaarne werden genoemd, hoewel zij dien naam ten onrechte meer droegen, waar ze zo ver waren afgeweken van de leer der waarheid.

Dit zij u bekend; wat een bewegelijk vermaan! Hoe begeert Petrus, dat God alzo in hen werken mocht, dat ze verstaan en bekennen mochten, wat hij tot hen zou spreken. Hoe wekt hij ze op tot naarstigheid en aandachtigheid: , , laat mijne Woorden tot uwe oren ingaan. Deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt, want het is eerst de 3e ure van de dag." De ware gedaante van "e gevallen natuur is niet anders dan het werk Gods te weerstaan, en de uitnemendste wónderdaden van genade te houden voor uitzinnigheid. Ook in deze Joden werd openbaar, dat de natuurlijke mens niet verstaat de dingen die des Geestes Gods zijn; ze zijn hem een dwaasheid en hij kan ze niet verstaan, omdat ze geestelijk onderscheiden moeten worden. Daarom neemt hij zijn toevlucht tot dwaze beschuldigingen, niet wetende, noch kennende de Schriften.

Petrus geeft een afdoende verdediging: , , Deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt, het is eerst de derde ure van den dag." Dus bij ons des morgens 9 uur, die ure, waarin de wijn der offeranden nog niet kon gedronken zijn; waar de priesters in dat uur nog niets hadden gebruikt op het altaar. Heeft dus Petrus dit vooroordeel weggenomen, dan is het dat hij de ware oorzaak aanwijst, de zuivere bron dier wonderdaden, die zij hoorden en zagen.

Petrus, met de Heilige Geest vervuld, beroept zich op het Goddelijk getuigenis, op het woord der profeten van ouds, dat zij toch weten konden. Zie hier de regelmaat van het werk Gods. Want, hoe krachtig en uitnemend de Heilige Geest over de Apostelen kwam, zodat ze spraken met andere talen, nochtans waren hunne woorden niet boven, maar naar de Schrift. Des Heeren Geest bindt de ware gelovigen aan het woord der Waarheid, en doet hen leven door het geloof op de beloftenisse^ van een God, Die niet liegen kan. Maar dit is het woord, dat gesproken is door de profeet Joel. Zo beroept Petrus zich op het getuigenis van Joel, wijzende op een heilrijke profetie, welke op dezen dag vervuld is. Neen, niet dronken in wijn, maar dit is het, waarvan de profeten van ouds getuigenis gaven en waarnaar zij verlangend uitzagen. Van hoe hoog belang is het ontvangen van de Geest, want toch deze alleen leidt in al de waarheid; doet kennen en verstaan de beloftenissen Gods tot onze sterke vertroosting en overtuiging van anderen. Dan wordt het woord der Waarheid ontvangen niet als der mensen woord, maar gelijk het waarlijk is, als Gods Woord. Hoe leeft Petrus in de heilrijke profetie van Joel, welke niets minder behelsd, dan de krachtdadige uitstorting van de Heilige Geest.

„Ik zal uitstorten van Mijnen Geest, " die Geest die voortkomt uit de troon Gods en des Lams, een zuivere vrucht van Christus' verdiensten en

Zijn voorbidding bij den Vader.

In deze heilrijke belofte zijn alle weldaden Gods begrepen. Christus Jezus is de enige weg, de Waarheid en het Leven, maar niemand heeft deel aan Hem, dan door de Heilige Geest. In Christus zijn alle schatten van wijsheid en kennis verborgen, maar, zullen we aandeel daaraan verkrijgen, het is door de Geest der genade en der wijsheid en kennis. Hij schenkt licht, berouw over de zonde, geloof, kinderlijke vreze, liefde, verlangen naar God en alles wat nodig is om te heiligen en te reinigen. O, dit zijn de vruchten en uitwerkingen van die Geest, die van de troon der genade wordt uitgestort; Hij verwarmt, verenigt, verlicht het hart, verlevendigd, vermeerdert de genadegaven, bevestigt en verkwikt de ziel met Zijne vertroostingen, overwint de hsten, vermeerdert en sterkt het geloof; wekt op tot bidden, legt een zegen in het woord en maakt onze plicht tot een vermaak van onze ziel. Zonder Hem is alles mat en onvruchtbaar. Waar Hij wordt uitgestort, daar gaat alles )vel.

Welk een bijzonder moedgevende belofte haalt Petrus aan: „Ik zal uitstorten van Mijnen Geest op alle vlees, " als aanwijzende de overvloedige rijkdom der genade des Geestes. Uitstorten, dit is wat de Heere Jezus zeide: „die in Mij gelooft, " gelijkerwijs de Schrift zegt: „Stromen des levenden waters zullen uit Zijnen buik vloeien." Uitstorten over alle vlees. Een weldaad, uitgestrekt tot mensen van allerlei taal, natiën en tongen, want het is te gering, dat Christus een knecht zou zijn om op te richten de stammen Jacobs en weder te brengen de bewaarden in Israël. Hij moest ook zijn tot een Hcht der heidenen en Gods heil tot aan de einden der aarde. Wat dunkt u, mijn lezer, wat kon meer moedgevend en hartinnemend zijn voor deze onderscheidene volken, voor deze Parthers en Meders, Cretenzen en Arabieren, die met twijfelmoedigheid bezet, hadden uitgeroepen: „wat wil toch dit zijn? " Wat is dit! Hier is toch iets wonderlijks, dat wij niet vatten en waaraan we ons toch aangetrokken gevoelen. Welk een ruimte tot zaligheid hun voorgesteld, wat Petrus uitbreidt, sprekende van zonen en dochters, jongen en ouden, dienstknechten en dienstmaagden.

(Wordt vervolgd).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen