Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ongewilde kinderloosheid (1)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ongewilde kinderloosheid (1)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Abraham en Sara, Izak en Rebekka, Jakob en Rachel, Manoach en zijn vrouw, Elkana en Hanna, David en Michal, Zacharias en Elizabeth … De Bijbel geeft ons een heel aantal voorbeelden van echtparen die geworsteld hebben met een onvervuld verlangen naar de kinderzegen

Niet dat al deze echtparen ook kinderloos zijn gebleven. Integendeel: bij het merendeel is het gebed om de kinderzegen alsnog door de Heere vervuld. Maar voordat het zover kwam, ging daar veel verdriet, pijn en zorg aan vooraf.
In drie artikelen wil ik ingaan op de pijn van ongewilde kinderloosheid. Ik richt mij daarbij niet specifiek op kinderloze echtparen zelf, maar juist op de gemeente als geheel: ‘Hoe gaat de gemeente om met dit verdriet in haar midden?’

Elkana en Hanna
Ik steek daarvoor in bij één van de bovengenoemde Bijbelse voorbeelden: Elkana en Hanna. Als we in 1 Samuël 1 letten op hun pijn en verdriet, kunnen we iets leren over de pijn en het verdriet van kinderloze echtparen in onze gemeenten.

Op een heel aangrijpende manier zien we hoe in het gezin van Elkana de kinderloosheid diepe wonden slaat. We komen in het huis van Elkana zijn vrouw Hanna tegen. Elkana houdt van deze vrouw. Dat staat uitdrukkelijk zo in 1 Samuël 1: 5.
We kunnen ons voorstellen hoe deze twee mensen ooit in liefde zijn getrouwd. Uiteraard heb je op je huwelijksdag grote verwachtingen van de toekomst! Het verlangen om samen verder door het leven te gaan, maar ook het verlangen dat het niet altijd ‘samen’ zal blijven. Je hoopt dat je huwelijk met kinderen gezegend zal worden.
Maar bij Elkana en Hanna gebeurt dat aanvankelijk niet. Bij Hanna kwam niet die blijde constatering: ‘Ik ben zwanger!’. Niet dat moment dat ze een baby in de armen houdt, waarvan ze kan zeggen: ‘Dit is ons kind!’ Aanvankelijk maakt ze het niet mee dat er een kind bij haar op schoot kruipt die tegen haar ‘mama’ zegt. Wat geeft dit gemis een diep verdriet!

Het verdriet van Hanna is het verdriet van veel moeders en vaders die nooit moeder of vader geworden zijn. Misschien bent u zelf iemand die dit kruis draagt. Misschien betreft het één of meer echtparen bij u uit de gemeente.
Bij Hanna kun je zien hoe reëel en diepgaand dit verdriet is. Net zo reëel en net zo diepgaand kan het ook zijn voor dat ene echtpaar bij u in de kerkbank van wie u weet dat ze nooit kinderen hebben gekregen.

Diversiteit
Met nadruk gebruik ik wel het woord ‘kan’. Want elk kinderloos echtpaar ervaart dit gemis op een andere manier. Sommige echtparen kunnen dit overgeven. ‘We verlangen ernaar om kinderen van de Heere te ontvangen, maar we hebben ook geleerd dat Hij ons leven op een andere manier kan gebruiken.’
Voor anderen is het juist een enorme strijd. Zó vurig wordt er naar de kinderzegen verlangd, maar de wieg blijft leeg. Dat kan een strijd met zich meebrengen die een groot deel van het leven bepaalt.
En voor nog weer anderen ligt het ergens tussen die beide kanten in.
Het is belangrijk om deze diversiteit goed te zien. Niet voor elk kinderloos echtpaar is kinderloosheid een strijd, al is de pijn in verschillende situaties en levensfasen aanwezig.

Ook in andere opzichten kan er veel diversiteit liggen. Er is verschil in oorzaken van kinderloosheid. Er is verschil tussen echtparen die nooit zwanger zijn geraakt, en echtparen die wél zwanger raakten maar waar nooit levensvatbare kinderen geboren werden. En denk ook aan het verschil tussen kinderloze echtparen en kinderloze alleenstaanden. Ook bij die laatste groep kan er een sterk verlangen naar ouderschap zijn, dat nooit vervuld is omdat er nooit een huwelijk kwam.
Elke persoon die in zijn of haar eigen leven met ongewilde kinderloosheid wordt geconfronteerd, heeft een eigen verhaal. Ook die ene persoon of dat ene echtpaar bij u in de kerkbank is in zeker opzicht onvergelijkbaar met anderen.

Gesprek
‘Hoe weet ik dan hoe het er bij die ene persoon of dat ene echtpaar bij mij uit de gemeente voor-staat?’
Er is maar één manier om dat met zekerheid te weten te komen. Door het hen te vragen! Dat is soms niet eenvoudig. Het vraagt om een stuk tact en voorzichtigheid. Het vraagt boven alles om liefde voor het betreffende gemeentelid.
Ga zo maar eens met die ene man, die ene vrouw in gesprek. Niet uit nieuwsgierigheid, maar uit oprechte betrokkenheid. Niet en plein public, maar onder vier ogen. De juiste woorden vinden zal misschien niet eenvoudig zijn, maar laat dan maar merken dat je het met een liefdevol hart zegt. Liefde die gevoed wordt door de Heere Zelf.

A.D. Fokkema
Ds. A.D. Fokkema is predikant te Eemdijk

Dit artikel werd u aangeboden door: De Wekker

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 oktober 2014

De Wekker | 20 Pagina's

Ongewilde kinderloosheid (1)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 oktober 2014

De Wekker | 20 Pagina's