Stadstuinstukjes

Eind mei is er altijd zo'n periode dat er even weinig bloeit. Dit jaar viel dat erg mee. Alle voorjaarsbloeiers waren laat, vanwege de kou, en hielden het om diezelfde reden erg lang vol. Een voordeel van kou! Van sommige tulpen en van Doronicum en muurbloem had ik ruim een maand plezier.

Ineens lijkt alles te bloeien. Na een koude periode is het warm geworden. Rozeknoppen barsten open, alle campanula's bloeien in blauw en wit, vrouwenmantel pronkt met geelgroene schermen, '' de fuchsia's zien dieproze, de geraniums verbergen de bloembakken achter een rode weelde, overal wiegelt roze en wit vingerhoedskruid zachtjes heen en weer, het geel van de wederik licht de schaduwplekken op, bijen zoemen om paarsblauwe bossen lavendel. En wonderlijk, in de natuur passen al die kleuren bij elkaar!

Als "gezond" en "met groot weerstandsvermogen" werd de floribundaroos Apricot Nectar aangeprezen in het boek. Dat las ik trouwens pas toen we 'm al gekocht hadden. Maar dit jaar lijkt het er nog niet op. De andere rozen zitten boordevol knoppen (ondanks de grote hoeveelheid luizen). Maar de ene knop die de abrikozen-nectar had moest ik verwijderen vanwege een of ander insekt dat zich helemaal ingevreten had. Verder moest ik weer wild weghalen. Zou hij meer mest gehad moeten hebben van 't voorjaar? De roos die we bij een supermarkt kochten, zit afgeladen vol met knoppen. Ze staan in trossen bij elkaar, wel twintig per tros schat ik. De luis is een stuk minder geworden. Of dat nu aan de regen en de lage temperatuur ligt, of aan het feit dat de lavendel bloeit, weet ik niet...

Terwijl ik de stokrozen die niet bij een schutting of muur staan met een bamboestok wat stevigheid geef, dringt het opeens tot me door dat ik hier in de buurt in maart een Prunus-struikje heb geplant. Waar staat dat eigenlijk? Tja, in maart waren die stokrozen nog klein; nu zijn het complete struiken. Ook de geitebaard was in maart onaanzienlijk en die beslaat nu wel anderhalve meter in het vierkant. En waar hij ophoudt zoeken gulden roedes naar licht. Verder is een berberis fors uitgedijd. Kortom, ergens onder de bladermassa van stokroos, geiteaard en berberis moet zich het Prunusje bevinden...

De combinaties die de natuur zelf maakt zijn meestal het mooist. Een witte campanula heeft een rozestruik als achtergrond gekozen. De lange stelen van het klokje zoeken steun bij de roos, zodat de struik een harmonie van groen, wit en roze is. Prachtig! Nog zo'n fraaie verbintenis: Hoornbloem die bij lavendel steun vond. De andere pollen hoornbloem liggen na een fikse regenbui plat op de straat, maar deze bos houdt zich aan de lavendel overeind. De laatste witte hoornbloemetjes vermengen zich lieflijk met het eerste lavendelblauw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen