Waarom de hoofdletters in de Godsnaam?

De Naam van de HEERE is het Hebreeuws luidt J H W H. Deze Naam heeft te maken met de Hebreeuwse stam 'zijn' en wordt in de Bijbel verklaard als: K ZAL ZIJN DIE IK ZIJN ZAL (Exodus 3:14). Als deze Naam in de grondtekst staat, vinden we in de Statenvertaling: EERE (met allemaal hoofdletters). Deze Godsnaam is te onderscheiden van Heere (kleine letters).

Wanneer we in het Oude Testament deze Godsnaam vinden, staat er in de grondtekst: Adonai.

Hoe zijn de Statenvertalers ertoe gekomen dit onderscheid te maken? Ze hebben dit gedaan in de lijn van de Griekse vertaling van het Oude Testament (Septuaginta). Voor beide Godsnamen staat daar: Kurios. Het verschil is dus niet meer te zien. Maar om dit verschil toch zichtbaar te maken hebben de Statenvertalers, wanneer er J-H-H-H staat, gekozen voor HEERE (met allemaal hoofdletters) en wanneer er Adonai staat, schrijven ze gewoon Heere.

In het Nieuwe Testament is dit verschil niet meer te zien. Toch was deze naam wel degelijk bekend. Dat blijkt niet alleen uit oude handschriften, maar ook als Johannes spreekt van Hem, Die is em Die was en Die komen zal (Openbaring 1:8). Wij schrijven in de lijn van de Statenvertaling ook na de vernieuwing van de Nederlandse spelling: EERE (met tweemaal een e in het midden) en een slot e. Hiermee geven we uiting aan het unieke van de Godsnaam. Ook andere eigennamen worden in de nieuwe spelling niet veranderd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen