OPENINGSWOORD LANDELIJKE AMBTSDRAGERSCONFERENTIE OP ZATERDAG 20 APRIL 1991 IN DE ICHTHUSKERK IN AMERSFOORT

Waarde breeders,

Deze conferentie, waarvan het thema in De Wekker en in de regionale kerkbladen uit-voerig is toegelicht, mogen we houden op een moment waarop het 50 jaar is geleden dat de eerste diaconale conferentie op landelijk niveau werd gehouden. Op de periode tussen toen en nu mag met dankbaarheid worden teruggezien. Ongeveer 35 jaar lang wisselden ouderlingen- en diakenenconferenties zich met een zekere regelmaat af. De laatste 15 jaar nam dat af en liepen ouderlingen en diakenen steeds meer samen in lan-delijke ambtsdragersconferenties. Hiervoor zijn twee duidelijke oorzaken aanwijsbaar. Zoals in de verantwoording van het straks aan te bieden eerste exemplaar van het diaconale handboek ”Zichtbare liefde van Christus” te lezen Staat, hebben de sociaal-maatschappelijke ontwikkelingen in onze westerse samenleving, de verhoging van het welvaartsniveau waarin velen delen en de verschuiving van de zorg voor behoeftigen en minderbedeelden naar de overheid toe, verandering gebracht in de wijze waarop in de gemeente van Christus tegen het diakenambt wordt aangekeken. Leden van de gemeente die tot het ambt van de diaken worden geroepen, vragen zich vandaag wel eens af waarmee de ambtsuitoefening, behalve de zondagse inzameling van de offergelden, het teilen daarvan en het onderhouden van de contacten met charitatieve en verzorgen-de instellingen, eigenlijk nog gevuld kan zijn. Hoewel niet helemaal begrijpelijk, hebben die Veranderungen de noodzaak tot en de behoefte aan diaconale bezinning op landelijk niveau kennelijk een beetje verminderd. De activiteiten op regionaal niveau spreken dat overigens weer tegen.

Een tweede oorzaak van het verminderde aantal diakenencnferenties was gelegen in het feit dat in de laatste jaren veel theologische en praktische geloofsvragen, zo goed als algemeen kerkelijke vraagstukken aandacht vroegen, het belang waarvan voor alle drie ambten in de Kerk van Christus gold.

Wat hiervan zij, vandaag zijn - als het goed is - alle drie ambten, met de diakenen voor-op, in de conferentie aanwezig om vanuit de samenhang en samenwerking tussen de onderscheiden ambten na te denken over de vraag hoe in de kerk, in de plaatselijke gemeente, met allerlei maatschappelijke Problemen moet worden omgegaan. Waarbij dan niet moet worden gedacht aan problemen van materiële/financiële aard, ofschoon die er wel mee kunnen samenhangen, maar aan allerlei destruetieve situaties bij enkelingen, in gezinnen en in huwelijksverhoudingen, door welke oorzaak dan ook. Als ambts-dragers willen we daarover nadenken samen met medewerkers uit de welzijnssector. De nood is groot, broeders en zusters. Groter dan we binnen de gemeente van Christus zouden mogen hopen en dan we misschien vermoeden. Wat zich buiten de kerk op dit vlak voordoet, manifesteert zich waarschijnlijk in even sterke mate in de kerk. Ik durf dat te zeggen vanuit de indrukken die ik met het oog op deze conferentie opdeed in gesprek-ken met enkele predikanten en andere ambtsdragfers, gevoegd bij brieven en telefoont-jes die van tijd tot tijd vanuit verschillende gemeenten via het kanaal van De Wekker binnenkomen.

Wat is een persoonlijk pastoraat in de kerk van enorm belang en wat mogen we dank-baar zijn dat in heel wat gemeenten dat persoonlijk pastoraat redelijk tot goed functio-neert. Maar wat vraagt het veel en wat trekt het op sommige predikanten en ouderlingen en diakenen een zware Wissel.

Nog maar enkele dagen geleden sprak ik over deze dingen met een predikant van een middelgrote gemeente uit onze kerken. Het gesprek kwam op de noodzaak van een in-tensief pastoraat in onze tijd.

Zijn klacht was dat het pastoraat in de zin van geestelijke begeleiding van gezinnen van het individuele gemeentelid steeds meer wordt weggedrukt door allerlei sociaal-maatschappelijke problemen die zich in gezinnen en bij leden van de gemeente persoonlijk voordoen. Veel van zijn tijd wordt opgeëist door een relatief groot aantal gestoorde hu-welijksverhoudingen. Psychische problemen bij mensen die op hun plaats in het arbeids proces niet meer meekunnen, met alle negatieve invloed die daarvan soms uitgaat op het gezin en op de huwelijksrelatie, vragen onevenredig veel tijd en energie.

Behalve fysieke belasting legt deze zorg ook veel mentale druk op predikanten. Het be-trekkelijk groot aantal predikanten in onze en ook andere kerken, dat tegen de kritische grens van overspanning aanzit, zal daarmee zeker iets te maken hebben. Ouderlingen en diakenen voelen zich in zulke moeilijke gevallen in de regel niet voldoende in staat en toegerust om er zelf iets aan te doen of er de predikant in bij te staan. Daarbij voegt zich dan nog de omstandigheid dat het inroepen van de hulp van hulpverleningsinstel-lingen ook lang niet eenvoudig is, omdat zowei binnen als buiten eigen kring, lang niet altijd direct hulp beschikbaar is.

Over een en ander willen we vandaag met elkaar van gedachten wisselen.

We stuiten in deze wereld en in de kerk elke dag op allerlei situaties van gebrokenheid. Dat is ontmoedigend. De beeiden van diepe eilende langs de berghellingen op de grens van Turkije en Irak en de ontregeling van mensen die door welke oorzaak dan ook met hun omgeving niet meer in harmonie kunnen leven, doen ons beseiten hoe ernstig de gevolgen zijn van wat door ons toedoen aan het begin van onze geschiedenis is mis-gegaan.

Maar er mag ook bemoediging zijn. In het midden van de geschiedenis stond Jezus Christus, met zijn offer voor onze zonde en met zijn opstanding uit de dood als garantie van een toekomstig herstel van alle disharmonie. Hij heeft ons bevolen en voorgedaan om in de gebrokenheid van dit aardse bestaan tekenen van het komend koninkrijk op te richten. Kleine tekenen, in de kleine verbanden waarin wij van God een plaats en een opdracht kregen. Ook in het werk dat ons hier vandaag samenbrengt.

Ik hoop met u op een gezegende conferentie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen