Philips Willem van Oranje of Een vergeten Oranjeprins

I.

Wanneer we in de Vaderlandse Geschiedenis spreken over de zonen van Prins Willem van Oranje, dan denken we vaak het eerst aan Maurits en Frederik Hendrik, zelden aan de oudste zoon van de Vader des Vaderlands; Philips Willem. Toch is er geen leven zo tragisch en geheimzinnig verlopen als van Philips Willem.

In het jaar 1554 werd Philips Willem geboren in het Gelderse Buren.

Groot was de vreugde van Prins Willem van Oranje en zijn gemalin Anna van Egmond, gravin van Buren. Groot was het feest, dat ter ere van de stamhouder gegeven werd. 26 maart 1555: Op deze dag zou de doopplechtigheid plaats vinden van Philips Willem, in de kapel van het Groot-Kasteel te Breda. Alle rijksgroten waren voor deze plechtigheid naar de lage landen gekomen.

In grote weelde en overvloed werden dc voorname gasten ontvangen.

Deze overvloed was echter meer schijn dan waarheid, want enige tijd later werden er 28 koks ontslagen.

Grote schitterende feesten had de Prins gegeven, zelfs een hofhouding ontbrak niet. Hij maakte dan ook schuld op schuld, want de opbrengst van zijn rijke bezittingen was niet voldoende om deze levenswijze te betalen. Toen hij later aan die dagen terugdacht, was het met schaamte „Ik dacht in die tijd meer aan wapenen, jacht en adellijke genoegens, dan aan mijn zieleheü", zei hij clan.

De doopplechtigheid werd verricht door de Norbertijner abt Arnold Streytens afkomstig uit Tongerlo.

Eén man ontbrak echter in de kapel. De peetoom van de kleine Oranjeprins was niet gekomen.

Wie was dan deze peetoom? De peetoom was Philips, de zoon van Keizer Karei V die later zou zorgen, dat Philips Willem de beste jaren van zijn leven in ballingschap zou moeten verkeren.

Had deze stugge Spanjaard misschien al kenbaar willen maken, van wat komen ging? Of dit de reden van zijn afwezigheid was, weten wij niet, maar wij weten wel, dat wat nu dreigde, werkelijkheid zou worden. Later is het inderdaad tot een grote botsing gekomen tussen de vader, Willem van Oranje en hemzelf, peetoom van de zoon. Later zijn deze twee mannen vijanden geworden, toen Willem van Oranje, voorvechter is geworden voor de vrijheid van godsdienst en geweten van de Lage Landen aan de Noordzee, waaruit een bange worsteling is ontstaan, die tachtig jaar duurde en eerst in 1648 eindigde, waar het trotse Spanje alles in het werk stelde om de Nederlanden te verpletteren

en voor alles de Reformatie uit te roeien, wat nooit gelukt is, omdat God aan de zijde stond van de Nederlanden.

Een dag na de doopplechtigheid verdokken de gasten en keerde de rust weer op het kasteel. Voor Philips Willem begon toen de zonnigste periode van zijn leven.

Heerlijk was het voor hem en zijn later geboren zusje Maria te spelen in de kasteeltuin. Tot op eens de eerste droeve schaduw op zijn jonge leven viel. Nog geen vier jaar oud was hij, toen zijn moeder stierf.

Groot was de droefheid bij de kinderen, vele troostwoorden werden hem toegesproken. Veel moederlijke zorg en liefde zouden de kinderen in de toekomst moeten ontberen. Ook hun vader was diep geschokt. Willem van Oranje was niet thuis, maar in Frankfort, waar hij een opdracht van Keizer Karei V te vervullen had, toen het bericht' hem bereikte, dat zijn gemalin overleden was.

Zo werd voor Philips Willem een tijdperk van liefde en zorg afgesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen